۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
این کتاب شرح قصیده بزرگی، معروف به «تائیه محییالدین بن عربی» است که علامه [[بسنوی، عبدالله بن محمد|عبدالله بسنوی]] اقدام به شرح آن کرده است. تألیفات [[بسنوی، عبدالله بن محمد|بسنوی]] به لحاظ خاستگاه و موضوع بسیار ویژه و دارای معانی ارزشمند و مفیدی هستند<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | این کتاب شرح قصیده بزرگی، معروف به «تائیه محییالدین بن عربی» است که علامه [[بسنوی، عبدالله بن محمد|عبدالله بسنوی]] اقدام به شرح آن کرده است. تألیفات [[بسنوی، عبدالله بن محمد|بسنوی]] به لحاظ خاستگاه و موضوع بسیار ویژه و دارای معانی ارزشمند و مفیدی هستند<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | ||
محمد غزالی (متوفی 505ق)، عبدالقادر گیلانی (متوفی 561ق)، عمر بن فارض (متوفی 632ق)، حسن سنجاری (متوفی 638ق)، ابراهیم دسوقی (متوفی 676ق) و عز عبدالسلام مقدسی (متوفی 678ق) از دیگر کسانی هستند که قصاید تائیه سرودهاند<ref>ر.ک: کیالی، عاصم ابراهیم، ص 5-4</ref> | [[غزالی، محمد بن محمد|محمد غزالی]] (متوفی 505ق)، [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] (متوفی 561ق)، [[ابن فارض، عمر بن علی|عمر بن فارض]] (متوفی 632ق)، [[حسن سنجاری]] (متوفی 638ق)، ابراهیم دسوقی (متوفی 676ق) و [[عز عبدالسلام مقدسی]] (متوفی 678ق) از دیگر کسانی هستند که قصاید تائیه سرودهاند<ref>ر.ک: کیالی، عاصم ابراهیم، ص 5-4</ref> | ||
سبب شرح کتاب آنگونه که شارح گفته به درخواست یکی از فرزندان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] بوده است: روزی یکی از فرزندان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] «قصیده تائیه» را نزد من آورد و از من با دوستی و صداقت درخواست کرد که آن [کتاب] را شرح کنم...<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | سبب شرح کتاب آنگونه که شارح گفته به درخواست یکی از فرزندان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] بوده است: روزی یکی از فرزندان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] «قصیده تائیه» را نزد من آورد و از من با دوستی و صداقت درخواست کرد که آن [کتاب] را شرح کنم...<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | ||
ویرایش