۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR25404J1.jpg | عنوان =قرة عین الشهود و مرآة عرائس معانی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''قرة عین الشهود و مرآة عرائس معانی الغیب و الوجود'''، شرح قصیده تائیه محییالدین ابن عربی(متوفی 638ق) به قلم عبدالله عبدی بن محمد بسنوی (متوفی 1045ق) است. تحقیق و حواشی کتاب به همت احمد فرید مزیدی به انجام رسیده است. | '''قرة عین الشهود و مرآة عرائس معانی الغیب و الوجود'''، شرح قصیده تائیه [[ابن عربی، محمد بن علی|محییالدین ابن عربی]](متوفی 638ق) به قلم [[بسنوی، عبدالله بن محمد|عبدالله عبدی بن محمد بسنوی]] (متوفی 1045ق) است. تحقیق و حواشی کتاب به همت [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] به انجام رسیده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
این کتاب شرح قصیده بزرگی، معروف به «تائیه محییالدین بن عربی» است که علامه عبدالله بسنوی اقدام به شرح آن کرده است. تألیفات بسنوی به لحاظ خاستگاه و موضوع بسیار ویژه و دارای معانی ارزشمند و مفیدی هستند<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | این کتاب شرح قصیده بزرگی، معروف به «تائیه محییالدین بن عربی» است که علامه [[بسنوی، عبدالله بن محمد|عبدالله بسنوی]] اقدام به شرح آن کرده است. تألیفات [[بسنوی، عبدالله بن محمد|بسنوی]] به لحاظ خاستگاه و موضوع بسیار ویژه و دارای معانی ارزشمند و مفیدی هستند<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | ||
محمد غزالی (متوفی 505ق)، عبدالقادر گیلانی (متوفی 561ق)، عمر بن فارض (متوفی 632ق)، حسن سنجاری (متوفی 638ق)، ابراهیم دسوقی (متوفی 676ق) و عز عبدالسلام مقدسی (متوفی 678ق) از دیگر کسانی هستند که قصاید تائیه سرودهاند<ref>ر.ک: کیالی، عاصم ابراهیم، ص 5-4</ref> | محمد غزالی (متوفی 505ق)، عبدالقادر گیلانی (متوفی 561ق)، عمر بن فارض (متوفی 632ق)، حسن سنجاری (متوفی 638ق)، ابراهیم دسوقی (متوفی 676ق) و عز عبدالسلام مقدسی (متوفی 678ق) از دیگر کسانی هستند که قصاید تائیه سرودهاند<ref>ر.ک: کیالی، عاصم ابراهیم، ص 5-4</ref> | ||
سبب شرح کتاب آنگونه که شارح گفته به درخواست یکی از فرزندان ابن عربی بوده است: روزی یکی از فرزندان ابن عربی «قصیده تائیه» را نزد من آورد و از من با دوستی و صداقت درخواست کرد که آن [کتاب] را شرح کنم...<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | سبب شرح کتاب آنگونه که شارح گفته به درخواست یکی از فرزندان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] بوده است: روزی یکی از فرزندان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] «قصیده تائیه» را نزد من آورد و از من با دوستی و صداقت درخواست کرد که آن [کتاب] را شرح کنم...<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص4</ref>. | ||
محقق کتاب، احمد فرید مزیدی نیز خود را دوستدار ابن عربی و او را استاد و سرور خود میداند. نسبت به آثار علامه بسنوی نیز که شیفته آثار ابن عربی بوده و هر کس را که شیوه ابن عربی را پی گرفته، مشتاق است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | محقق کتاب، [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] نیز خود را دوستدار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و او را استاد و سرور خود میداند. نسبت به آثار علامه [[بسنوی، عبدالله بن محمد|بسنوی]] نیز که شیفته آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] بوده و هر کس را که شیوه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] را پی گرفته، مشتاق است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
محقق در ادامه مقدمه، به شرححال ابن عربی، مناقب و جایگاه رفیع علمی او اشاره کرده است. وی آثار ابن عربی را بالغ بر پانصد اثر دانسته<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. و به برخی از آثار او در زمینه تفسیر، حدیث، اصول و عرفان اشاره کرده است. البته تمام آثار ابن عربی به دست ما نرسیده و نمیدانیم که در زمان حیات یا بعد از وفاتش از بین رفته است. <ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | محقق در ادامه مقدمه، به شرححال [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، مناقب و جایگاه رفیع علمی او اشاره کرده است. وی آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] را بالغ بر پانصد اثر دانسته<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. و به برخی از آثار او در زمینه تفسیر، حدیث، اصول و عرفان اشاره کرده است. البته تمام آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] به دست ما نرسیده و نمیدانیم که در زمان حیات یا بعد از وفاتش از بین رفته است. <ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
در ادامه، بسیار مختصر به شرححال شارح، محقق، فقیه و اصولی عبدالله بسنوی (متوفی 1054ق) و تعدادی از آثار او اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص30-29</ref>. | در ادامه، بسیار مختصر به شرححال شارح، محقق، فقیه و اصولی [[بسنوی، عبدالله بن محمد|عبدالله بسنوی]] (متوفی 1054ق) و تعدادی از آثار او اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص30-29</ref>. | ||
مقدمه شارح مشتمل بر نه فلک است. مباحثی چون غیب مطلق، تعین اول، الوهیت، حقیقت کلیه کامله محمدیه و سیر انسانی به عالم غیب مطرح شده است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص38-37</ref> | مقدمه شارح مشتمل بر نه فلک است. مباحثی چون غیب مطلق، تعین اول، الوهیت، حقیقت کلیه کامله محمدیه و سیر انسانی به عالم غیب مطرح شده است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص38-37</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
وی از گرایش به علوم پست و قوانین فلسفی که فلاسفه و عقلاء مسلمان و غیرمسلمان ایجاد کردهاند، برحذر داشته است؛ چراکه این علوم به دقت عقلی و فکر عادی حاصل شده است و با وجود در امان ماندن از انحرافات و تغییرات طبیعی،در ادراک امور به همانگونه که هستند مستقل نیستند. وگرنه عقول از وحی الهی و القاء روحی و شرایع الهی و اخبار وارده بر زبان پیامبران بینیاز بود.<ref>ر.ک: همان، ص62</ref> | وی از گرایش به علوم پست و قوانین فلسفی که فلاسفه و عقلاء مسلمان و غیرمسلمان ایجاد کردهاند، برحذر داشته است؛ چراکه این علوم به دقت عقلی و فکر عادی حاصل شده است و با وجود در امان ماندن از انحرافات و تغییرات طبیعی،در ادراک امور به همانگونه که هستند مستقل نیستند. وگرنه عقول از وحی الهی و القاء روحی و شرایع الهی و اخبار وارده بر زبان پیامبران بینیاز بود.<ref>ر.ک: همان، ص62</ref> | ||
شرح قصیده ابن عربی آنگونه که خود بسنوی گفته در کشور قسطنطنیه که تحت سلطه اجانب بوده انجام شده است.<ref>ر.ک: همان، ص75</ref> | شرح قصیده [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] آنگونه که خود [[بسنوی، عبدالله بن محمد|بسنوی]] گفته در کشور قسطنطنیه که تحت سلطه اجانب بوده انجام شده است.<ref>ر.ک: همان، ص75</ref> | ||
در این قصیده ابن عربی از کیفیت سلوک الی الله و رسیدن به خداوند و تنزیه خداوند از توصیفات بشری و طهارت از آلودگی از نظر به کثرت وجودی به تجلیات الهی و... خبر میدهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | در این قصیده [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] از کیفیت سلوک الی الله و رسیدن به خداوند و تنزیه خداوند از توصیفات بشری و طهارت از آلودگی از نظر به کثرت وجودی به تجلیات الهی و... خبر میدهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
به اعتقاد شارح وصول به الوهیت و ورود به شعله ذات احدیت تنها با اعمال صالحه و اخلاق روحانی برای عبد متصور است آنگونه که در آیه شریفه «الیه یصعد الکلم الطیب و العمل الصالح یرفعه» چنین آمده است. <ref>ر.ک: همان</ref> | به اعتقاد شارح وصول به الوهیت و ورود به شعله ذات احدیت تنها با اعمال صالحه و اخلاق روحانی برای عبد متصور است آنگونه که در آیه شریفه «الیه یصعد الکلم الطیب و العمل الصالح یرفعه» چنین آمده است. <ref>ر.ک: همان</ref> | ||
کتاب با شرح این بیت از ابن عربی به پایان آمده است: | کتاب با شرح این بیت از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] به پایان آمده است: | ||
'''و طالب غیر الله فی الارض کلها*کطالب ماء من سراب بقیعة''' | '''و طالب غیر الله فی الارض کلها*کطالب ماء من سراب بقیعة''' | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
ویرایش