۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
پس از رحلت [[بروجردی، سید حسین|آیتالله بروجردی]] که مرجعیت عامه شیعیان را بر عهده داشت، شاه به زعم خود جای مرجعیت شیعه را خالی دید و به فکر اجرای دستورات اربابان استعمارگر خود افتاد و گمان کرد میتواند از خلع بوجود آمده در مرجعیت استفاده کند و اهداف بیگانگان را در این کشور پیاده کند، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] و مراجع بزرگ دیگر که نگهبان شریعت و امین ملک و ملت هستند سکوت را جائز ندانستند و نرمش با دولت وقت را خیانت به مملکت و ملت و اسلام دانستند، در ابتدا [[موسوی خمینی، سید روحالله|حضرت امام خمینی]] فریاد اعتراض بلند کردند و به دنبال ایشان اکثر علمای بزرگ مخالفت خود را به لوایح پیشنهادی شاه اعلام کردند و پس از آن اعلامیهای در تحریم شرکت در رفراندم شاه نوشته و نه نفر از علماء و مراجع کشور و در رأس آنها [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] این اعلامیه را امضاء فرمودند و قرار شد این اعلامیه به تمام شهرستانها فرستاده شود. حجتالاسلام صادقی از افرادی بود که در انتقال بخش زیادی از این اعلامیهها به مناطق شمالی کشور نقش داشت. | پس از رحلت [[بروجردی، سید حسین|آیتالله بروجردی]] که مرجعیت عامه شیعیان را بر عهده داشت، شاه به زعم خود جای مرجعیت شیعه را خالی دید و به فکر اجرای دستورات اربابان استعمارگر خود افتاد و گمان کرد میتواند از خلع بوجود آمده در مرجعیت استفاده کند و اهداف بیگانگان را در این کشور پیاده کند، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] و مراجع بزرگ دیگر که نگهبان شریعت و امین ملک و ملت هستند سکوت را جائز ندانستند و نرمش با دولت وقت را خیانت به مملکت و ملت و اسلام دانستند، در ابتدا [[موسوی خمینی، سید روحالله|حضرت امام خمینی]] فریاد اعتراض بلند کردند و به دنبال ایشان اکثر علمای بزرگ مخالفت خود را به لوایح پیشنهادی شاه اعلام کردند و پس از آن اعلامیهای در تحریم شرکت در رفراندم شاه نوشته و نه نفر از علماء و مراجع کشور و در رأس آنها [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] این اعلامیه را امضاء فرمودند و قرار شد این اعلامیه به تمام شهرستانها فرستاده شود. حجتالاسلام صادقی از افرادی بود که در انتقال بخش زیادی از این اعلامیهها به مناطق شمالی کشور نقش داشت. | ||
همچنین نام ایشان در بسیاری از نامهها و اعلامیههایی که از سوی مراجع عظام و علما و طلاب علیه رژیم شاهنشاهی نوشته میشد، دیده میشود. ایشان در بسیاری از راهپیمائیها و مجالس گرامیداشت نهضت امام و نشستهای اعتراضی مخالفت با رژیم پهلوی حضوری فعال داشت و از جمله آنها واقعه خونین مدرسه فیضیه در 25 شوال سال 1342 که روز شهادت [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق ع]] بود و از طرف [[گلپایگانی، محمدرضا|آیتالله گلپایگانی]] بر گذار شده بود و مورد تهاجم ساواک و طرفداران شاه مخلوع قرار گرفت که با چوب و چماق به جان طلاب افتادند. | همچنین نام ایشان در بسیاری از نامهها و اعلامیههایی که از سوی مراجع عظام و علما و طلاب علیه رژیم شاهنشاهی نوشته میشد، دیده میشود. ایشان در بسیاری از راهپیمائیها و مجالس گرامیداشت نهضت امام و نشستهای اعتراضی مخالفت با رژیم پهلوی حضوری فعال داشت و از جمله آنها واقعه خونین مدرسه فیضیه در 25 شوال سال 1342 که روز شهادت [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق ع]] بود و از طرف [[گلپایگانی، محمدرضا|آیتالله گلپایگانی]] بر گذار شده بود و مورد تهاجم ساواک و طرفداران شاه مخلوع قرار گرفت که با چوب و چماق به جان طلاب افتادند. همچنین ایشان در طول دوران طاغوت چندین بار توسط کماندوهای شاهنشاهی مضروب گردید. | ||
همچنین ایشان چندین بار توسط کماندوهای شاهنشاهی مضروب گردید. | |||
ویرایش