پرش به محتوا

نیکلسون، رینولد الین: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و')
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
خط ۴۳: خط ۴۳:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبان‎هاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را به‎همراه داشت كه مصاحبت با او دريچه‎هاى معرفت و آشنايى با بزرگان شرق، به‌ويژه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را برايش گشود.چون پروفسور [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] دلبستگی خاصی به آثار عارفان ایران داشت، نیکلسن برای پایان‌نامهٔ دکتری خود به راهنمایی او دیوان شمس، مجموعهٔ غزل‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدین محمد بلخی]] را برگزید و منتخبی از آن را در ۱۸۹۸ در سی سالگی به انگلیسی ترجمه کرد و همراه با متن اصلی به چاپ رساند كه با ترغيب رابرتسون اسميت، استاد عربى همراه بود. اين اثر به نظر كارشناسان فن، بسيار استادانه ويرايش، ترجمه و تفسير شده و با اينكه بيش از يك قرن از ترجمه آن گذشته است، هنوز در زمره آثار باارزش كلاسيك جاى دارد.
او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبان‌هاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را به‎همراه داشت كه مصاحبت با او دريچه‎هاى معرفت و آشنايى با بزرگان شرق، به‌ويژه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را برايش گشود.چون پروفسور [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] دلبستگی خاصی به آثار عارفان ایران داشت، نیکلسن برای پایان‌نامهٔ دکتری خود به راهنمایی او دیوان شمس، مجموعهٔ غزل‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدین محمد بلخی]] را برگزید و منتخبی از آن را در ۱۸۹۸ در سی سالگی به انگلیسی ترجمه کرد و همراه با متن اصلی به چاپ رساند كه با ترغيب رابرتسون اسميت، استاد عربى همراه بود. اين اثر به نظر كارشناسان فن، بسيار استادانه ويرايش، ترجمه و تفسير شده و با اينكه بيش از يك قرن از ترجمه آن گذشته است، هنوز در زمره آثار باارزش كلاسيك جاى دارد.


== فعالیتهای علمی ==
== فعالیتهای علمی ==
خط ۵۲: خط ۵۲:
نيكلسون طرح كاملى را پيرامون تصحيح و تفسير [[مثنوی معنوی|مثنوى مولوى]] آغاز كرد و به اتمام رساند كه به‌تنهايى براى عمر يك پژوهشگر برجسته و متبحر كافى مى‎نمايد.
نيكلسون طرح كاملى را پيرامون تصحيح و تفسير [[مثنوی معنوی|مثنوى مولوى]] آغاز كرد و به اتمام رساند كه به‌تنهايى براى عمر يك پژوهشگر برجسته و متبحر كافى مى‎نمايد.


او براى اين كار سترگ از زبان‎هاى انگليسى، عربى، فارسى و تركى كه به‎خوبى بر آنها تسلط‍‎ يافته بود بهره مى‎جست. ويرايش، ترجمه و تفسير 26 هزار بيت از كتاب بزرگى مانند مثنوى، عمرى 18 ساله از نيكلسون گرفت، ولى زحمات او به بار نشست و كار او مورد تقدير و استفاده ميليون‎ها انسان در سراسر جهان قرار گرفت. مثنوى تصحيح او از ديدگاه باريك‎انديشان و پژوهشگران برجسته، همواره مورد بررسى قرار گرفته است و نه‌تنها بر آن ايرادى نگرفته‌اند، بلكه همواره آن را مورد تحسين و توجه قرار داده‌اند.
او براى اين كار سترگ از زبان‌هاى انگليسى، عربى، فارسى و تركى كه به‎خوبى بر آنها تسلط‍‎ يافته بود بهره مى‎جست. ويرايش، ترجمه و تفسير 26 هزار بيت از كتاب بزرگى مانند مثنوى، عمرى 18 ساله از نيكلسون گرفت، ولى زحمات او به بار نشست و كار او مورد تقدير و استفاده ميليون‌ها انسان در سراسر جهان قرار گرفت. مثنوى تصحيح او از ديدگاه باريك‎انديشان و پژوهشگران برجسته، همواره مورد بررسى قرار گرفته است و نه‌تنها بر آن ايرادى نگرفته‌اند، بلكه همواره آن را مورد تحسين و توجه قرار داده‌اند.


اگرچه محور اصلى پژوهش و فعاليت‎هاى تحقيقاتى نيكلسون، متمركز بر آثار مولانا و به‌ويژه [[مثنوی معنوی|مثنوى]] بود، اما آثار ديگر بزرگان ادبيات فارسى نيز از نظر او پنهان نمانده بودند. شواهد اين مدعا را مى‎توان در ليست آثار اين استاد مشاهده كرد؛ براى مثال مى‎توان از كتاب «شعر و نثر شرقى» كه در سال 1922م منتشر شد، ياد كرد كه مشتمل بر ترجمه اشعار ابوسعيد ابوالخير، انورى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، باباطاهر، فردوسى، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]]، عنصرى، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ‍‎]]، دقيقى و رودكى است.
اگرچه محور اصلى پژوهش و فعاليت‎هاى تحقيقاتى نيكلسون، متمركز بر آثار مولانا و به‌ويژه [[مثنوی معنوی|مثنوى]] بود، اما آثار ديگر بزرگان ادبيات فارسى نيز از نظر او پنهان نمانده بودند. شواهد اين مدعا را مى‎توان در ليست آثار اين استاد مشاهده كرد؛ براى مثال مى‎توان از كتاب «شعر و نثر شرقى» كه در سال 1922م منتشر شد، ياد كرد كه مشتمل بر ترجمه اشعار ابوسعيد ابوالخير، انورى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، باباطاهر، فردوسى، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]]، عنصرى، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ‍‎]]، دقيقى و رودكى است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش