۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نه' به 'نه') |
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
رينولد الين نيكلسون، در 18 اوت سال 1868م، در ايالت يوركشاير انگلستان متولد شد. | رينولد الين نيكلسون، در 18 اوت سال 1868م، در ايالت يوركشاير انگلستان متولد شد. | ||
نيكلسون از اوان كودكى به كتابخانه پدربزرگش رفتوآمد داشت و بهتدريج با | نيكلسون از اوان كودكى به كتابخانه پدربزرگش رفتوآمد داشت و بهتدريج با نوشتههاى غير اروپايى آشنايى عينى پيدا كرده بود. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبانهاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را بههمراه داشت كه مصاحبت با او | او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبانهاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را بههمراه داشت كه مصاحبت با او دريچههاى معرفت و آشنايى با بزرگان شرق، بهويژه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را برايش گشود.چون پروفسور [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] دلبستگی خاصی به آثار عارفان ایران داشت، نیکلسن برای پایاننامهٔ دکتری خود به راهنمایی او دیوان شمس، مجموعهٔ غزلهای [[مولوی، جلالالدین محمد|جلالالدین محمد بلخی]] را برگزید و منتخبی از آن را در ۱۸۹۸ در سی سالگی به انگلیسی ترجمه کرد و همراه با متن اصلی به چاپ رساند كه با ترغيب رابرتسون اسميت، استاد عربى همراه بود. اين اثر به نظر كارشناسان فن، بسيار استادانه ويرايش، ترجمه و تفسير شده و با اينكه بيش از يك قرن از ترجمه آن گذشته است، هنوز در زمره آثار باارزش كلاسيك جاى دارد. | ||
== فعالیتهای علمی == | == فعالیتهای علمی == | ||
نيكلسون در سال 1901 هنگامى كه 33 ساله بود، جانشين ادوارد براون در دانشگاه كمبريج شد و كرسى زبان فارسى را در اختيار گرفت و عضو رسمى آكادمى زبان فارسى شد. | نيكلسون در سال 1901 هنگامى كه 33 ساله بود، جانشين ادوارد براون در دانشگاه كمبريج شد و كرسى زبان فارسى را در اختيار گرفت و عضو رسمى آكادمى زبان فارسى شد. | ||
پشتكار رينولد ستودنى بود و او بىوقفه كار مىكرد. گذشته از | پشتكار رينولد ستودنى بود و او بىوقفه كار مىكرد. گذشته از دهها مقاله تحقيقى، در سال 1905 [[تذكرة الأولياء (زوار)|تذكرة الأوليا]]ى [[عطار، محمد بن ابراهیم|شيخ فريدالدين عطار]] را در 2 جلد تنقيح و منتشر كرد. شخصيت انسانى وى در اثر ممارست با فرهنگ عرفانى شرق، بيشتر از پيش آرامتر و متواضعتر شده بود و همين امر باعث شد كه وى بدون ادعا و دريافت كمك از ديگران در درياى فرهنگ اسلامى به غواصى بپردازد. | ||
نيكلسون طرح كاملى را پيرامون تصحيح و تفسير [[مثنوی معنوی|مثنوى مولوى]] آغاز كرد و به اتمام رساند كه بهتنهايى براى عمر يك پژوهشگر برجسته و متبحر كافى مىنمايد. | نيكلسون طرح كاملى را پيرامون تصحيح و تفسير [[مثنوی معنوی|مثنوى مولوى]] آغاز كرد و به اتمام رساند كه بهتنهايى براى عمر يك پژوهشگر برجسته و متبحر كافى مىنمايد. |
ویرایش