الصلاة في الكتاب و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل دوم، در رابطه با حکمت نماز، می‎باشد. در روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] که در این فصل آمده، هشام از آن حضرت پرسیده است: «بااینکه نماز، مردم را از کار و زندگی بازمی‌دارد و تن‎هایشان را خسته می‌کند، چرا واجب شده است؟» و آن حضرت در پاسخ به این نکته اشاره نموده‌اند که اگر مردم بدون هیچ آگاهی و یادآوری از پیامبر(ص) رها شوند و تنها به همان رسالت نخستین و حضور قرآن در میان آنان بسنده شود، مانند امت‎های پیشین می‎گردند که به دین گرویدند و کتاب‌هایی هم نوشتند و مردم را به دین خود فراخواندند و حتی برای آن جنگیدند، اما با رفتنشان، دینشان هم رفت و اثر از آنان باقی نماند. حال آنکه خداوند خواست که مردم پیامبر(ص) را از یاد نبرند؛ ازاین‎رو نماز را بر آنان واجب کرد تا او را هر روز، پنج بار یاد کنند و نام مبارکش را بر زبان آورند و به نماز و به یاد خدا فرمان داده شدند، تا غافل نگردند و او را فراموش نکنند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/18 ر.ک: همان، ص18]</ref>.

روایات مربوط به فضیلت نماز، در فصل چهارم آمده است. در روایتی در این فصل آمده است: «هر چیز را زینتی است و زینت اسلام، نمازهای پنج‎گانه است و هر چیز پایه‌ای دارد و پایه مؤمن، نماز است و برای هر چیزی، چراغی است و چراغ دل مؤمن، نمازهای پنج‎گانه است»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/22 ر.ک: همان، ص22]</ref>.

در فصل نهم، با روایاتی آشنا خواهیم شد که بر مواظبت بر وقت‎های نماز، تأکید دارند. از جمله در روایتی از پیامبر(ص) آمده است که: «هرکس نمازش را عمدا ترک کند، دینش را نابود کرده است و هرکس در وقتش نخواند، در «ویل» داخل می‎شود که دره‌ای در جهنم است»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/38 ر.ک: همان، ص38]</ref>.

عنوان فصول دیگر، به‎ترتیب عبارت است از: فضیلت نمازگزار؛ حدود نماز؛ آداب نماز؛ تکبیر و آداب آن؛ رکوع، سجده و آداب آن‎ها؛ آداب برخاستن از سجده؛ قنوت، تشهد، سلام و آداب آن‎ها؛ کلیات آداب نماز؛ آنچه شایسته نمازگزار نیست؛ بیم دادن از سبک شمردن نماز و تباه کردن آن؛ آثار نماز؛ آثار نماز نخواندن؛ کیفر ترک نماز؛ حقیقت نماز؛ اسباب و موانع پذیرش آن؛ فضیلت ذکر و دعا پس از نماز؛ آنچه پس از نماز شایسته است؛ دعاهای روایت‎شده در پی نماز؛ فضیلت انتظار نماز؛ روش اهل‎بیت(ع) در نماز؛ فرادا یا جماعت و قضای نماز.