پرش به محتوا

الصلاة في الكتاب و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ')
خط ۵۳: خط ۵۳:
در فصل اول، روایاتی از معصومین(ع) در مورد وجوب نماز، ذکر شده است. در روایتی که در این فصل آمده، پیامبر(ص) فرموده است: «بر من و امتم، پنج نماز نازل شده که بر امت‎های پیشین نشده و بر امتی پس از من واجب نمی‎شود؛ زیرا پیامبری پس از من نمی‎آید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/16 ر.ک: متن کتاب، ص16]</ref>.
در فصل اول، روایاتی از معصومین(ع) در مورد وجوب نماز، ذکر شده است. در روایتی که در این فصل آمده، پیامبر(ص) فرموده است: «بر من و امتم، پنج نماز نازل شده که بر امت‎های پیشین نشده و بر امتی پس از من واجب نمی‎شود؛ زیرا پیامبری پس از من نمی‎آید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/16 ر.ک: متن کتاب، ص16]</ref>.


فصل دوم، در رابطه با حکمت نماز، می‎باشد. در روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] که در این فصل آمده، هشام از آن حضرت پرسیده است: «بااینکه نماز، مردم را از کار و زندگی بازمی‌دارد و تن‎هایشان را خسته می‌کند، چرا واجب شده است؟» و آن حضرت در پاسخ به این نکته اشاره نموده‌اند که اگر مردم بدون هیچ آگاهی و یادآوری از پیامبر(ص) رها شوند و تنها به همان رسالت نخستین و حضور قرآن در میان آنان بسنده شود، مانند امت‎های پیشین می‎گردند که به دین گرویدند و کتاب‌هایی هم نوشتند و مردم را به دین خود فراخواندند و حتی برای آن جنگیدند، اما با رفتنشان، دینشان هم رفت و اثر از آنان باقی نماند. حال آنکه خداوند خواست که مردم پیامبر(ص) را از یاد نبرند؛ ازاین‎رو نماز را بر آنان واجب کرد تا او را هر روز، پنج بار یاد کنند و نام مبارکش را بر زبان آورند و به نماز و به یاد خدا فرمان داده شدند، تا غافل نگردند و او را فراموش نکنند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/18 ر.ک: همان، ص18]</ref>.
فصل دوم، در رابطه با حکمت نماز، می‎باشد. در روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] که در این فصل آمده، هشام از آن حضرت پرسیده است: «بااینکه نماز، مردم را از کار و زندگی بازمی‌دارد و تن‎هایشان را خسته می‌کند، چرا واجب شده است؟» و آن حضرت در پاسخ به این نکته اشاره نموده‌اند که اگر مردم بدون هیچ آگاهی و یادآوری از پیامبر(ص) رها شوند و تنها به همان رسالت نخستین و حضور قرآن در میان آنان بسنده شود، مانند امت‎های پیشین می‌گردند که به دین گرویدند و کتاب‌هایی هم نوشتند و مردم را به دین خود فراخواندند و حتی برای آن جنگیدند، اما با رفتنشان، دینشان هم رفت و اثر از آنان باقی نماند. حال آنکه خداوند خواست که مردم پیامبر(ص) را از یاد نبرند؛ ازاین‎رو نماز را بر آنان واجب کرد تا او را هر روز، پنج بار یاد کنند و نام مبارکش را بر زبان آورند و به نماز و به یاد خدا فرمان داده شدند، تا غافل نگردند و او را فراموش نکنند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/18 ر.ک: همان، ص18]</ref>.


در فصل سوم، آیاتی که در آن‎ها، به وجود نماز در امت‎های پیشین اشاره شده، آمده است. از جمله این آیات، عبارت است از آیه 83 سوره البقره با این مضمون: «و چون از بنی‌اسرائیل پیمان محکم گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و مستمندان احسان کنید و با مردم به زبان خوش سخن بگویید و نماز را برپا دارید و زکات را بدهید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/20 ر.ک: همان، ص20]</ref>.
در فصل سوم، آیاتی که در آن‎ها، به وجود نماز در امت‎های پیشین اشاره شده، آمده است. از جمله این آیات، عبارت است از آیه 83 سوره البقره با این مضمون: «و چون از بنی‌اسرائیل پیمان محکم گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و مستمندان احسان کنید و با مردم به زبان خوش سخن بگویید و نماز را برپا دارید و زکات را بدهید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/20 ر.ک: همان، ص20]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش