الصلاة في الكتاب و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل دوم، در رابطه با حکمت نماز، می‎باشد. در روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] که در این فصل آمده، هشام از آن حضرت پرسیده است: «بااینکه نماز، مردم را از کار و زندگی بازمی‌دارد و تن‎هایشان را خسته می‌کند، چرا واجب شده است؟» و آن حضرت در پاسخ به این نکته اشاره نموده‌اند که اگر مردم بدون هیچ آگاهی و یادآوری از پیامبر(ص) رها شوند و تنها به همان رسالت نخستین و حضور قرآن در میان آنان بسنده شود، مانند امت‎های پیشین می‎گردند که به دین گرویدند و کتاب‌هایی هم نوشتند و مردم را به دین خود فراخواندند و حتی برای آن جنگیدند، اما با رفتنشان، دینشان هم رفت و اثر از آنان باقی نماند. حال آنکه خداوند خواست که مردم پیامبر(ص) را از یاد نبرند؛ ازاین‎رو نماز را بر آنان واجب کرد تا او را هر روز، پنج بار یاد کنند و نام مبارکش را بر زبان آورند و به نماز و به یاد خدا فرمان داده شدند، تا غافل نگردند و او را فراموش نکنند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18624/1/18 ر.ک: همان، ص18]</ref>.