قرائن ترجيح التعديل و التجريح: تفاوت میان نسخه‌ها

موضوع بدعت از جمله اوصافی است که در عدالت راوی مؤثر دانسته شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/26623/1/337 ر.ک: متن کتاب، ص‎337]</ref>. مسئله روایت کردن از راویان مذاهب مخالف، از نخستین سال‎های شکل‎گیری دانش جرح و تعدیل مورد توجه اندیشمندان مسلمان بوده است. این موضوع در منابع سنی تحت عنوان روایت از اهل بدعت بحث شده است. ایشان، هر راوی‎ای را که اهل بدعت باشد، تضعیف کرده و روایت او را جایز ندانسته‎‎اند. بااین‎حال، نشانه‎هایی از عدول از این قاعده کلی و مشهور در منابع سنی موجود است؛ چنان‎که در مواردی بین تشیع و رافضی‎بودن فرق گذاشته‎اند. در مواردی نیز راویان شیعی را بنا به دلایلی چون عدم تعرض به بزرگان توثیق کرده‎اند؛ چنان‎که ابان بن تغلب شیعی را به‎خاطر عدم تعرضش به بزرگان و صدوق بودنش پذیرفته و بیش از صد روایت از او در منابع خود آورده‎اند؛ بااینکه درباره ابان در منابع رجال سنی، هم توثیق و هم تضعیف گزارش شده است. در [[صحيح مسلم|صحیح مسلم]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[سنن أبي‌داود|سنن ابی‎داود]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذی]] و سایر منابع اهل سنت بارها به روایات او اشاره شده است که نشان از اعتماد ایشان به روایات او دارد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/78770/71 ر.ک: حاجی‌خانی، علی و دیگران، ص‎72-71]</ref>. البته آنچه در این اثر مطرح شده، اشاره مجمل به حکم روایت مبتدعه است، اما شناخت انواع بدعت، حکم و ضوابط قبول مرویات یا رد روایات بدعت‎گذار در کتب علوم حدیث و علوم مرتبط با آن به‎تفصیل ذکر شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/26623/1/338 ر.ک: متن کتاب، ص338]</ref>.