۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'یگ' به 'یگ'
جز (جایگزینی متن - 'میک' به 'میک') |
جز (جایگزینی متن - 'یگ' به 'یگ') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
در ادامه نگارنده بیان میدارد که این اثر کمحجم، تنها جنبه یادآوریهای ترجمه آموزی در حوزه پراهمیت فن ترجمه قرآن کریم را دارد، وگرنه شرح و بسط ریزهکاریهای این فن بیش از آنکه به نوشتار درآید باید بهصورت عملی در کلاسهای آموزش قرآن کریم بهصورت اساسی در قالب عرضه ترجمه آیه به آیه و بحث و گفتگو در جزئیات نکات صرفی، نحوی، بلاغی و ارائه قالب درست و استوار زبان مقصد برای زبان مبدأ در جمع ترجمه آموزان شکل عینی و کاربردی پیدا کند<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref>. | در ادامه نگارنده بیان میدارد که این اثر کمحجم، تنها جنبه یادآوریهای ترجمه آموزی در حوزه پراهمیت فن ترجمه قرآن کریم را دارد، وگرنه شرح و بسط ریزهکاریهای این فن بیش از آنکه به نوشتار درآید باید بهصورت عملی در کلاسهای آموزش قرآن کریم بهصورت اساسی در قالب عرضه ترجمه آیه به آیه و بحث و گفتگو در جزئیات نکات صرفی، نحوی، بلاغی و ارائه قالب درست و استوار زبان مقصد برای زبان مبدأ در جمع ترجمه آموزان شکل عینی و کاربردی پیدا کند<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref>. | ||
نویسنده در ابتدای کتاب به معنای ترجمه پرداخته و نظرات لغویان همچون فراهیدی، [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|فیروزآبادی]]، [[فیومی، احمد بن محمد|فیومی]] و [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] را آورده سپس | نویسنده در ابتدای کتاب به معنای ترجمه پرداخته و نظرات لغویان همچون فراهیدی، [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|فیروزآبادی]]، [[فیومی، احمد بن محمد|فیومی]] و [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] را آورده سپس میگوید: ترجمه به معنای برگرداندن متنی از زبانی به زبان دیگر با رعایت مفهوم و محتوای آن متن است که در این فرایند متن اصلی را زبان مبدأ و متن ترجمه را زبان مقصد میگویند. | ||
مبحث بعد پیرامون عناصر ترجمه است که دارای دو بخش عنصر ادب و هنر است. عنصر ادب به معنای آگاهی از علوم ادبی، مانند صرف و نحو و لغت است و عنصر هنر آگاهی از علوم بلاغی است، مانند معانی و بیان و بدیع؛ که چنین علومی به دست نمیآید جز از راه ممارست و بهرهگیری از اساتید بزرگ این فنون<ref>ر.ک: متن کتاب، ص10-11</ref>. | مبحث بعد پیرامون عناصر ترجمه است که دارای دو بخش عنصر ادب و هنر است. عنصر ادب به معنای آگاهی از علوم ادبی، مانند صرف و نحو و لغت است و عنصر هنر آگاهی از علوم بلاغی است، مانند معانی و بیان و بدیع؛ که چنین علومی به دست نمیآید جز از راه ممارست و بهرهگیری از اساتید بزرگ این فنون<ref>ر.ک: متن کتاب، ص10-11</ref>. | ||
او | او میگوید: ترجمه را میتوان به پنج نوع ترجمه تقسیم کرد: | ||
# ترجمه تحتاللفظی؛ | # ترجمه تحتاللفظی؛ | ||
# ترجمه تطبیقی؛ | # ترجمه تطبیقی؛ | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
یکی از نکات لازم در ترجمه قرآن این است که اصطلاحات قرآنی را که در ذهن و زبان اهل قرآن تعریف خاص خود را دارند، نباید بهصورت تحتاللفظی ترجمه شوند زیرا چهبسا در آن صورت علاوه بر ابهام در معنی آیه مقصود و معانی آیه پوشیده و مخفی میماند بنابراین کلماتی مثل انفاق، ایمان، ذکات، یومنون بالغیب و امثال آنها را نباید معادلسازی فارسی کرد<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref>. | یکی از نکات لازم در ترجمه قرآن این است که اصطلاحات قرآنی را که در ذهن و زبان اهل قرآن تعریف خاص خود را دارند، نباید بهصورت تحتاللفظی ترجمه شوند زیرا چهبسا در آن صورت علاوه بر ابهام در معنی آیه مقصود و معانی آیه پوشیده و مخفی میماند بنابراین کلماتی مثل انفاق، ایمان، ذکات، یومنون بالغیب و امثال آنها را نباید معادلسازی فارسی کرد<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref>. | ||
ترجمه صحیح و دقیق واژگان مترادف از دیگر موارد حائز اهمیت در ترجمه قرآن کریم است؛ ترادف و هم معنایی چند واژه به یک معنا در زبان عربی و قرآن کریم در نگاه عالمان اصول فقه از امور اختلافی است که برخی قائل به ترادف الفاظ و برخی منکر ترادف آن هستند که البته ریشه اختلافنظرها درباره ترادف لغات به فرق گذاشتن میان اسم و صفت | ترجمه صحیح و دقیق واژگان مترادف از دیگر موارد حائز اهمیت در ترجمه قرآن کریم است؛ ترادف و هم معنایی چند واژه به یک معنا در زبان عربی و قرآن کریم در نگاه عالمان اصول فقه از امور اختلافی است که برخی قائل به ترادف الفاظ و برخی منکر ترادف آن هستند که البته ریشه اختلافنظرها درباره ترادف لغات به فرق گذاشتن میان اسم و صفت برمیگردد. با توجه به این نکته در ترجمه آیات آنگاهکه با الفاظ بهظاهر مترادف مواجه میشویم باید برای هر واژهای معادل مناسب آن را بیاوریم<ref>ر.ک: همان، ص26-27</ref>. | ||
در بخش بعدی، قاعده تضمین و احتباک مورد بررسی قرار گرفته است. تضمین به این معناست که گاه در یک کلمه معنای کلمه دیگر را | در بخش بعدی، قاعده تضمین و احتباک مورد بررسی قرار گرفته است. تضمین به این معناست که گاه در یک کلمه معنای کلمه دیگر را میگنجانند و اصطلاحاً آن را اشراب میکنند تا یک کلمه حامل دو معنا باشد؛ و احتباک به معنای استحکام بخشیدن، استوار نمودن و بافتن است و در اصطلاح فنون بلاغی یکی از انواع حذف به شمار میآید که میتواند در ترجمه و تفسیر نقش به سزایی داشته باشد<ref>ر.ک: همان، ص27-33</ref>. | ||
نگارنده در بخش بعد به موضوع لغزشگاههای مترجمان میپردازد. لغزشها در ترجمه مترجمان کموبیش به خاطر عدمتشخیص فعل لازم از متعدی، عدم شناخت محذوفات، بیتوجهی به ساختار صرفی کلمات، ترجمه تحتاللفظی شماری از اصطلاحات قرآنی، عدمتشخیص معلوم از مجهول، ناتوانی از آوردن معادلهای صحیح، ضعف در نکات نحوی و ترکیب صحیح آیات، ناآگاهی از مرجع ضمیر، شناخت ناکافی از صفت و موصوف و سایر ریزهکاریهایی که در ضمن تطبیق یک ترجمه بر متن دانسته میشود<ref>ر.ک: همان، ص35-39</ref>. | نگارنده در بخش بعد به موضوع لغزشگاههای مترجمان میپردازد. لغزشها در ترجمه مترجمان کموبیش به خاطر عدمتشخیص فعل لازم از متعدی، عدم شناخت محذوفات، بیتوجهی به ساختار صرفی کلمات، ترجمه تحتاللفظی شماری از اصطلاحات قرآنی، عدمتشخیص معلوم از مجهول، ناتوانی از آوردن معادلهای صحیح، ضعف در نکات نحوی و ترکیب صحیح آیات، ناآگاهی از مرجع ضمیر، شناخت ناکافی از صفت و موصوف و سایر ریزهکاریهایی که در ضمن تطبیق یک ترجمه بر متن دانسته میشود<ref>ر.ک: همان، ص35-39</ref>. | ||