۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الحقائق من الصواعق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| سال نشر = 1382 ش یا 1424 ق | | سال نشر = 1382 ش یا 1424 ق | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03372AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-7990-22-7 | | شابک =964-7990-22-7 | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه كتاب، ابتدا، با استناد به آياتى از قرآن كريم، به نقش بيان فضايل اولياى الهى و اثر آن در تربيت بشر اشاره شده است. نقش محدثين اهل سنت در بيان فضايل اهل‌بيت(ع)، حائز اهميت است. عبدالرزاق صنعانى، [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، طبرانى (صاحب المعجم)، بيهقى، حاكم و ده‌ها محدث ديگر در | در مقدمه كتاب، ابتدا، با استناد به آياتى از قرآن كريم، به نقش بيان فضايل اولياى الهى و اثر آن در تربيت بشر اشاره شده است. نقش محدثين اهل سنت در بيان فضايل اهل‌بيت(ع)، حائز اهميت است. عبدالرزاق صنعانى، [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، طبرانى (صاحب المعجم)، بيهقى، حاكم و ده‌ها محدث ديگر در كتاب‌هایشان باب مستقلى را به فضايل اهل‌بيت(ع) اختصاص داده‌اند. شعرا نيز در اين باره سهم ويژه‌اى را به خود اختصاص داده‌اند. | ||
پس از طرح اين مباحث، به اختصار شخصيت يكى از علماى اهل سنت به نام «ابن حجر» و بناى فكرى او شرح شده است. اين شخصيت متعصّب، كتابى به نام «الصواعق المحرقة» نوشته و با اينكه اعتراف به حقانيت على(ع) دارد، به دفاع از معاوية بن ابى سفيان پرداخته است. او، بدون خشيت از پروردگار، به سبّ و شتم تشيع پرداخته و سعى در اثبات اين نكته دارد كه ائمه اثنا عشر(ع)، | پس از طرح اين مباحث، به اختصار شخصيت يكى از علماى اهل سنت به نام «ابن حجر» و بناى فكرى او شرح شده است. اين شخصيت متعصّب، كتابى به نام «الصواعق المحرقة» نوشته و با اينكه اعتراف به حقانيت على(ع) دارد، به دفاع از معاوية بن ابى سفيان پرداخته است. او، بدون خشيت از پروردگار، به سبّ و شتم تشيع پرداخته و سعى در اثبات اين نكته دارد كه ائمه اثنا عشر(ع)، انسان‌هایى پاک و منزّه و مشمول عنايت خداوند و رسولش بوده‌اند، اما شیعیان داراى اعتقاداتى تحريف شده بوده و تمامى سخنان آنها بدون استدلال و منطق است. | ||
سپس چهل حديث از فضايل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] را انتخاب و كرامات و كلمات قصار حضرت را ذكر مى‌كند و پس از آن، به بيان فضايل اهل‌بيت(ع) و بقيه ائمه(ع) مى‌پردازد. كلمات و عبارات ابن حجر همراه با تعصّب مفرط و متناقض است كه محقق كتاب، خواننده را به جهت اطلاع بيشتر به فصل اول، باب نهم از فصل دوم، باب يازدهم از فصل اول ذيل آيه هفت و باب دوازدهم كتاب «الصواعق المحرقة» ارجاع مى‌دهد. | سپس چهل حديث از فضايل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] را انتخاب و كرامات و كلمات قصار حضرت را ذكر مى‌كند و پس از آن، به بيان فضايل اهل‌بيت(ع) و بقيه ائمه(ع) مى‌پردازد. كلمات و عبارات ابن حجر همراه با تعصّب مفرط و متناقض است كه محقق كتاب، خواننده را به جهت اطلاع بيشتر به فصل اول، باب نهم از فصل دوم، باب يازدهم از فصل اول ذيل آيه هفت و باب دوازدهم كتاب «الصواعق المحرقة» ارجاع مى‌دهد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
در فصل اول و دوم كتاب، به ترتيب، فضايل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و امام حسن(ع)، در فصل سوم، فضايل اهل‌بيت(ع)، در فصل چهارم، فضايل فاطمه(س) و حسنين(ع) و در فصول ديگر، به ترتيب، فضايل ساير ائمه(ع) پس از ايشان ذكر شده است. | در فصل اول و دوم كتاب، به ترتيب، فضايل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و امام حسن(ع)، در فصل سوم، فضايل اهل‌بيت(ع)، در فصل چهارم، فضايل فاطمه(س) و حسنين(ع) و در فصول ديگر، به ترتيب، فضايل ساير ائمه(ع) پس از ايشان ذكر شده است. | ||
در مواردى كه مطالب ابن حجر با منابع تاريخى تشيع ناسازگار است، در پاورقى كتاب به اين نكته اشاره شده است؛ به‌عنوان مثال، در ذكر نهضت امام حسین(ع)، علت حركت امام(ع) و نهضت آن حضرت، بر خلاف منابع تاريخى است و لذا به | در مواردى كه مطالب ابن حجر با منابع تاريخى تشيع ناسازگار است، در پاورقى كتاب به اين نكته اشاره شده است؛ به‌عنوان مثال، در ذكر نهضت امام حسین(ع)، علت حركت امام(ع) و نهضت آن حضرت، بر خلاف منابع تاريخى است و لذا به كتاب‌هایى چون [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|ارشاد مفيد]]، لهوف [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] و... ارجاع شده است. | ||
ابن حجر، اعتقاد به امام مهدى(عج) را به «رافضه» نسبت داده است كه در كتاب، پس از ذكر عبارت او، به نقل روايات مذكور در منابع اهل سنت، درباره آن حضرت پرداخته شده است. | ابن حجر، اعتقاد به امام مهدى(عج) را به «رافضه» نسبت داده است كه در كتاب، پس از ذكر عبارت او، به نقل روايات مذكور در منابع اهل سنت، درباره آن حضرت پرداخته شده است. | ||