۶۱٬۱۸۹
ویرایش
نقد کتاب وحدت و شفقت صحابه و اهلبیت علیهمالسلام با یکدیگر (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۳۷
، ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] ( | [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 196/65 /د4 ر3042* | | کد کنگره =BP 196/65 /د4 ر3042* | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
كتاب به زبان فارسى و در سال 1385ش، نوشته شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص188</ref> | كتاب به زبان فارسى و در سال 1385ش، نوشته شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص188</ref> | ||
اصل كتاب «وحدت و شفقت صحابه و اهلبيت با يكديگر»، به قلم شيخ صالح درويش است و شخصى به نام عبدالله حيدرى آن را به ضميمه مقدمهاى، به فارسى برگردانده است<ref>مقدمه | اصل كتاب «وحدت و شفقت صحابه و اهلبيت با يكديگر»، به قلم شيخ صالح درويش است و شخصى به نام عبدالله حيدرى آن را به ضميمه مقدمهاى، به فارسى برگردانده است<ref>مقدمه نویسنده، ص19</ref> | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با دو مقدمه از ناشر و | كتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در دوازده عنوان، تنظيم شده است. | ||
نویسنده ابتدا به مطالب مطرحشده در كتاب «وحدت و شفقت» اشاره كرده و سپس با استفاده از آيات، روايات و شواهد تاريخى، به بررسى و نقد آنها پرداخته است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه ناشر، ابتدا به بيان اهميت وحدت و نكوهش تفرقه پرداخته شده و سپس توضيح مختصرى پيرامون موضوع كتاب، ارائه شده است<ref>مقدمه ناشر، ص11-14</ref> | در مقدمه ناشر، ابتدا به بيان اهميت وحدت و نكوهش تفرقه پرداخته شده و سپس توضيح مختصرى پيرامون موضوع كتاب، ارائه شده است<ref>مقدمه ناشر، ص11-14</ref> | ||
در مقدمه | در مقدمه نویسنده، ضمن اشاره به چكيده مطالب كتاب صالح درويش، به محورهاى اساسى مطرحشده در كتاب وى اشاره و نحوه و اساس نقد آنها، مختصرا توضيح داده شده است<ref>مقدمه نویسنده، ص15-24</ref> | ||
عناوينى كه مباحث كتاب، حول آنها شكل گرفته است، عبارتند از: عامل تفرقه چيست؛ يك نقطه مشترك؛ فضايل اهلبيت(ع)؛ پيام وحدت؛ افتخار صحبت؛ يك استثنا در تاريخ؛ نامگذارى فرزندان اهلبيت(ع) به نامهاى خلفا؛ مصاهرت يا وصلت؛ شفقت و محبت ميان صحابه؛ ثقل اكبر و ثقل اصغر؛ افسانه تفرقهانگيز يا شهادت حضرت زهرا(س) و دست نياز. | عناوينى كه مباحث كتاب، حول آنها شكل گرفته است، عبارتند از: عامل تفرقه چيست؛ يك نقطه مشترك؛ فضايل اهلبيت(ع)؛ پيام وحدت؛ افتخار صحبت؛ يك استثنا در تاريخ؛ نامگذارى فرزندان اهلبيت(ع) به نامهاى خلفا؛ مصاهرت يا وصلت؛ شفقت و محبت ميان صحابه؛ ثقل اكبر و ثقل اصغر؛ افسانه تفرقهانگيز يا شهادت حضرت زهرا(س) و دست نياز. | ||
بهمنظور روشن شدن مطالب و مباحث كتاب، ابتدا چكيدهاى مختصر از مطالب كتاب «وحدت و شفقت صحابه...» عرضه و سپس، نقد آن، معرفى مىگردد. صالح درويش پس از بيان مقدمهاى در فضايل اهلبيت(ع) و درجات صحابه و افتخار همنشينى با پيامبر(ص)، يادآور مىشود كه اين دو گروه با هم كمال الفت و محبت را داشتهاند، به دو دليل: «نامگذارى فرزندان اهلبيت(ع) به نامهاى خلفا» و «وجود ازدواج ميان صحابه و اهلبيت(ع)» و در ادامه نتيجه مىگيرد كه بايد حقوق اهلبيت(ع) و صحابه (هر دو) رعايت شود<ref>مقدمه | بهمنظور روشن شدن مطالب و مباحث كتاب، ابتدا چكيدهاى مختصر از مطالب كتاب «وحدت و شفقت صحابه...» عرضه و سپس، نقد آن، معرفى مىگردد. صالح درويش پس از بيان مقدمهاى در فضايل اهلبيت(ع) و درجات صحابه و افتخار همنشينى با پيامبر(ص)، يادآور مىشود كه اين دو گروه با هم كمال الفت و محبت را داشتهاند، به دو دليل: «نامگذارى فرزندان اهلبيت(ع) به نامهاى خلفا» و «وجود ازدواج ميان صحابه و اهلبيت(ع)» و در ادامه نتيجه مىگيرد كه بايد حقوق اهلبيت(ع) و صحابه (هر دو) رعايت شود<ref>مقدمه نویسنده، ص20</ref> | ||
آنگاه اختلاف شيعه و سنى را در يك مطلب خلاصه مىكند و آن اظهار بيزارى از ظالمان (برخى صحابه) است كه شيعه بدان تظاهر مىكند و چون به دو دليلِ گذشته، ميان صحابه و اهلبيت(ع) كمال الفت و شفقت بوده، بنابراين براى اظهار بيزارى، علت و وجهى وجود ندارد<ref>همان</ref> | آنگاه اختلاف شيعه و سنى را در يك مطلب خلاصه مىكند و آن اظهار بيزارى از ظالمان (برخى صحابه) است كه شيعه بدان تظاهر مىكند و چون به دو دليلِ گذشته، ميان صحابه و اهلبيت(ع) كمال الفت و شفقت بوده، بنابراين براى اظهار بيزارى، علت و وجهى وجود ندارد<ref>همان</ref> | ||
نویسنده اين كتاب در ظاهر مىخواهد فقط مسئله اظهار بيزارى را نفى كند، ولى در حقيقت به دنبال نفى اصل تشيع است؛ زيرا تصور مىكند كه پايه و اساس تشيع، بيزارى جستن از برخى صحابه است<ref>همان، ص20-21</ref> | |||
[[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله سبحانى]] در نقد اين مطلب، ابتدا محور اختلاف ميان شيعه و سنى را تبيين نموده است تا روشن شود اختلاف، ريشه اعتقادى و بنيادى دارد و بر پايه مطلبى به نام «اظهار برائت از برخى افراد» نيست. | [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله سبحانى]] در نقد اين مطلب، ابتدا محور اختلاف ميان شيعه و سنى را تبيين نموده است تا روشن شود اختلاف، ريشه اعتقادى و بنيادى دارد و بر پايه مطلبى به نام «اظهار برائت از برخى افراد» نيست. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
آيا چنين استدلالى درست است؟ و آيا رابطه منطقى ميان آن دو وجود دارد؟<ref>همان، ص23</ref> | آيا چنين استدلالى درست است؟ و آيا رابطه منطقى ميان آن دو وجود دارد؟<ref>همان، ص23</ref> | ||
نویسنده بر اين باور است كه نام كتاب (وحدت و شفقت)، حاكى از علاقه نویسنده و مترجم آن به تقريب ميان دو فرقه است، اما براى رسيدن به اين هدف، شايسته بود به مشتركات زيادى كه در ميان دو گروه وجود دارد، اشاره مىكردند و مسائل اختلافى را به محافل علما مىسپردند، نه اينكه با دو مسئله تاريخى بر يك مسئله كلامى استدلال نمايند. افزون بر اين، نویسنده در خلال مطالب اين كتاب، ثابت نموده است كه اين دو پديده تاريخى - با فرض صحت - نشانه همدلى اهلبيت(ع) با خلفا نبوده و مظلوميت اهلبيت(ع) از جانب كسانى كه از آنها ابراز بيزارى مىشود، از نظر تاريخى امرى قطعى و غير قابل انكار است<ref>همان، ص23-24</ref> | |||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||