جزایری، سید نعمت‌الله

    از ویکی‌نور
    (تغییرمسیر از نعمت‌الله جزایرى)
    مقبره سید نعمت‌الله جزایری، پلدختر، لرستان
    نام جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله
    نام‎های دیگر ج‍زای‍ری‌، س‍ی‍د ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه

    ج‍زای‍ری‌ ش‍وش‍ت‍ری‌، ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه‌

    س‍ی‍د ج‍زای‍ری

    م‍وس‍وی‌، ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه ‌ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه

    محدث جزائری

    نام پدر سيد عبدالله
    متولد 1050ق
    محل تولد صباغیة الجزایر از توابع بصره
    رحلت 1080 ش یا 1112 ق یا 1701 م
    اساتید محقق خوانسارى

    محقق سبزوارى

    علامه فيض

    علامه مجلسى

    برخی آثار قصص الأنبیاء

    رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار

    النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (قصص قرآن)؛ به ضمیمه زندگانی چهارده معصوم علیهم‌السلام

    کشف الأسرار في شرح الإستبصار

    النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين

    کد مؤلف AUTHORCODE00219AUTHORCODE

    سيد نعمت‌الله جزايرى (1050-1112ق)، معروف به سيد جزايرى، فقیه‌، محدّث‌ و ادیب، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است. سید نعمت‌الله را به سرعت قلم و کثرت تألیفات وصف کرده‌اند. عبداللّه بن نورالدين جزائری نوه ایشان می‌باشد.

    ولادت

    وى در سال1050ق در در منطقه‌ای به نام«صباغیة الجزایر» از توابع شهر بصره در عراق  متولد شد. در خانواده‌ای که از قرن‌ها پیش به فضل و علم شهرت داشت، دیده به جهان گشود. پدر، پدربزرگ، تعدادی از اجداد و فرزندان وی تا چند نسل، همگی، از علما و بزرگان مورد احترام شیعه بوده‌اند و برخی از آنان چندین جلد کتاب نوشته‌اند که هم اکنون نیز آن کتب، موجود است.  برادران و پسر عموهای سید نیز تنها همّ خویش را تحصیل و تدریس و کسب تقوا قرار داده بودند و وی را در هجرت‌ها همراهی می‌نمودند.

    تحصیلات

    وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف بهره‌مند بردند.

    سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم علامه مجلسى مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف بحار الانوار بود بهترين همدم و مددكار استاد بود.

    اساتید

    1. علامه مجلسی (متوفای 1111)؛
    2. فیض کاشانی (متوفای 1091)
    3. محقق خوانساری (متوفای 1098)
    4. محقق سبزواری (متوفای 1098)
    5. ملا ابراهیم، فرزند ملا صدرا(متوفای 1070)
    6. سید اسماعیل بن محمدباقر خاتون‌آبادی (متوفای 1116)
    7. شیخ جعفر بن کمال‌الدین بحرانی (متوفای 1091)
    8. شیخ حسین بن سبتی حویزی
    9. شاه ابو الولی بن شاه تقی‌الدین شیرازی
    10. شیخ صالح بن عبد الکریم کرکزانی بحرانی (متوفای 1098)
    11. شیخ عبد العلی بن جمعة عروسی حویزی(متوفای 1075)
    12. میرزا رفیعا (محمد) بن حیدر طباطبائی (متوفای 1079)

    شاگردان

    1. فرزندش، سید نورالدین جزائری (متوفای 1158)
    2. شیخ محمد علم الهدی، فرزند فیض کاشانی (متوفای 1115)
    3. مولی ابوالحسن اصفهانی غروی، معروف به شریف (متوفای 1138)
    4. حاج أبوالحسن بن حاج زمان شوشتری(متوفای 1143)
    5. میر ابو القاسم بن میر محمد حسینی مرعشی شوشتری
    6. ملا احمد بن ملا کاظم کبابی شوشتری (متوفای 1146)
    7. شیخ بهاءالدین محمد جزائری
    8. شیخ حسین بحرانی
    9. ملا عبد الغفار صراف شوشتری (متوفای 1147)

    وفات

    محدث قمى ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‌نويسد: «او در شب جمعه بيست‌وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر (جزائر) وفات نمود.

    آثار

    1. الانوار النعمانيه فى بيان معرفة النشأة الانسانية؛
    2. انيس الفريد فى شرح التوحيد؛
    3. تحفة الاسرار فى الجمع بين الاخبار؛
    4. الجواهر الغوالى فى شرح عوالى اللئالى؛
    5. رياض الابرار فى مناقب الائمة الاطهار؛
    6. زهر الربيع؛
    7. الغاية القصوى؛
    8. عقود المرجان فى تفسير القرآن؛
    9. مشكلات المسائل؛
    10. منبع الحياة فى اعتبار قول المجتهدين من الاموات؛
    11. نوادر الاخبار؛
    12. النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين؛
    13. هدية المبين و تحفة الراغبين.


    وابسته‌ها