حکمت صدرایی به روایت علامه طباطبایی: مرحله ششم مبحث اعراض نسبی
| حکمت صدرائی به روایت علامه طباطبائی: مرحله ششم مبحث اعراض نسبی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبودیت، عبدالرسول (نويسنده) طباطبایی، سید محمدحسین (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | حکمت صدرائی به روایت علامه طباطبائی: مبحث اعراض نسبی (شرح نهایة الحکمة: مرحله ششم) ** مرحله ششم مبحث اعراض نسبی ** نهایة الحکمة. فارسی. شرح |
| ناشر | مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی(ره). مرکز انتشارات |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1397ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فلسفه اسلامی - حکمت متعالیه - طباطبایی، محمد حسین، 1281 - 1360. نهایه الحکمه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حکمت صدرایی به روایت علامه طباطبایی، نوشته عبدالرسول عبودیت (1333ش)، شرحی بر مقوله‌های نسبی از مرحله ششم کتاب «نهاية الحكمة» اثر علامه طباطبایی است.
در این اثر، افزون بر شرح مقولات نسبی، به مطالب دیگری نیز پرداخته شده است؛ این مبحث‌ها در فصل‌های اول «معیار نسبیت مقوله» و پنجم «مشکل تکافؤ در اجزای زمان و در علم به معدوم و حل آن» و بخش‌هایی از فصل‌های ششم تا دهم «اَین و مکان»، «متی»، «وضع»، «جِده» و «اَن یفعل و اَن ینفعل» ارائه شده‌اند.
در فصل‌های دوم تا چهارم، مبحث‌های مربوط به مقوله اضافه «حقیقت، وجود و تقسیمات اضافه» به‌تفصیل بیان شده‌اند. مقوله «متی» در فصل هفتم، توضیحی درباره زمان مشترک را می‌طلبیده است و سرانجام، دو مقوله «اَن یفعل» و داوری کلی درباره مقولات نسبی به فصل دهم موکول شده است.
هرجا که نویسنده از «فلاسفه» یا «حکما»، نام برده است، مرادش فلاسفه اسلامی و مقصود از «فلسفه»، فلسفه اسلامی است، مگر به خلاف آن تصریح شود و مراد از «فلاسفه پیشین» و عبارتی مانند آن، به فیلسوفان پیش از صدرالمتألهین اشاره دارد.
نویسنده درآغاز، تصویر روشن و دقیقی از مدعا ارائه داده، سپس، به اثبات آن می‌پردازد؛ ازاینرو، مقدمه‌های پنهان و پیچیده‌ای را که درون استدلال‌هاست، آشکار کرده و از یکدیگر متمایز نموده، سپس با روش تحلیلی و سود‌مند درباره آن‌ها استدلال می‌کند. او بایسته می‌داند که خواننده، ذهن خود را در مواجهه با مثال‌هایی که گذشتگان ارائه‌داده‌اند و مثلا بر پایه فیزیک قدیم بنا شده‌اند، از فیزیک نوین تهی کند. او در نظریه‌های اختلافی میان علامه و صدرالمتألهین، دیدگاه‌های هر دو را آورده و در میانشان داوری کرده است. همچنین نقدهایی را که به این دو فیلسوف شده، پاسخ داده است.
متن اصلی، «نهاية الحكمة» به تصحیح غلامرضا فیاضی است. البته، مطالب هر فصل از «نهاية الحكمة» به همان ترتیب اصل کتاب، شرح داده نشده‌اند، چراکه آن‌ها با بهره‌گیری از موضوعات دیگر، دسته‌بندی‌شده و به فراخور آن دسته‌بندی‌ها توضیح داده شده‌اند. همچنین، گاهی نیاز بوده است که فصلی به متن اصلی افزوده شود؛ ازاینرو، شمار فصل‌ها از متن اصلی گذر‌کرده است[۱].
نمایه‌هایی از اصطلاحها و موضوع‌ها پایان‌بخش کتاب است[۲].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.