الرياضة و أدب النفس

    از ویکی‌نور
    الرياضه
    الرياضة و أدب النفس
    پدیدآورانحکیم ترمذی، محمد بن علی (نويسنده)

    آربری، آرتور جان (مصحح)

    عبدالقادر، علی حسن (مصحح)
    عنوان‌های دیگرأدب النفس
    ناشرشرکة مکتبة و مطبعة مصطفی البابي الحلبي و اولاده
    مکان نشرمصر
    سال نشر1366ق - 1947م
    چاپ1
    موضوعآداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 - اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14 - خود سازی (اسلام) - متون قدیمی تا قرن 14 - نفس (عرفان) - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BP ۲۸۲/۵/ح۷ر۹۲ ۱۳۶۶
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    كتاب الرياضة و أدب النفس ، مشتمل بر دو کتاب به قلم حکیم محمد بن علی بن حسن ترمذی (متوفی 296/320ق)، در تبیین ارتباط بین نفس و جسم و مباحث عرفانی است. نویسنده این کتاب از علمای بزرگ صوفیه است که مکتب «حکیمیه» به او نسبت داده می‌شود.

    این دو کتاب از سوی آرتور جان آربری و علی حسن عبدالقادر تصحیح انتقادی شده و در یک جلد در 1947 در قاهره به چاپ رسیده است. کتاب اول، به روانکاوی انسان و ارتباط نفس و روح‌ با‌ قلب و صدر پرداخته و کتاب دوم افزون بر مطالب کتاب پیشین، به پرسش‌های عرفانی، به‌خصوص درباره یقین پاسخ داده است[۱]‏.

    تلاش زیاد ترمذی در ارتباط دادن بین حقایق نفسانی و جسم‌ مادی است و شاید به همین سبب عنوان «حکیم» به او نسبت داده شده است[۲]‏. شاید بهترین علت این نتیجه‌گیری را بتوان در برخی از آثار حکیم ترمذی مخصوصاً در «رياضه‌ النفس» وی یافت. «این کتاب دانشنامه موجزی است که مسائل مردم‌شناسی و طریقت را بررسی می‌کند. ترمذی خود از این کتاب در دیگر آثار خویش نقل و به‌عنوان متن درسی‌ به‌ آن اشاره می‌کند. در مسائل انسان‌شناسی و طریقت عرفانی، کتاب رياضة النفس، کامل‌ترین توصیف روشمند از ترمذی در مورد ساختمان بدن انسان و تمام جوارح، اعضا و قوای ذهنی است[۳]‏.

    محمد بن علی ترمذی در بخشی از کتاب أدب النفس، تفصیل مطالب را به کتاب دیگرش «صفوة القلوب و أحوالها و هيئة تركيبها» ارجاع داده است[۴]‏.

    نمونه مباحث

    كتاب الرياضة: فرزند آدم بر هفت چیز سرشته شده است: غفلت، شک، شرک، رغبت، رهبت، شهوت و غضب؛ پس این، هفت خلق و خو است. پس هرگاه نور هدایت بر او بتابد تا پروردگارش را به وحدانیت بشناسد، غفلت و شک و شرک از بین می‌رود و علم یقینی به پروردگارش پیدا می‌کند...[۵].‏

    پانویس

    1. ر.ک: عروج‌نیا، پروانه، ص115
    2. ر.ک: مقدمه، ص12-13
    3. ر.ک: محمودی، ابوالفضل؛ باهنر، مینا، ص120
    4. ر.ک: متن کتاب، ص104
    5. ر.ک: همان، ص85

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. عروج‌نیا، پروانه، «ترمذی حکیم یا صوفی»، پژوهش‌نامه عرفان، پاییز و زمستان 1389، شماره 3، ص107 تا 132.
    3. محمودی، ابوالفضل؛ باهنر، مینا، «حکیم ترمذی و پاسخ به سه پرسش»، پژوهش‌های اعتقادی - کلامی، بهار 1388، شماره 13، ص111 تا 140.


    وابسته‌ها