نتایج جستجو

بوده‌اند و در روزگار خود از برجستگان و نوابغ علم به شمار مى‌رفتند. برخى از شاگردان آخوند عبارتند از: آیت‌الله شيخ ابراهیم اردبيلى آیت‌الله سيد‌ ‎ابوالحسن نقوى

سیدمحمدتقى خوانسارى، كه همراه حائرى به قم رفته بود، بسیارى از شاگردان او، از جمله شاگردان برجسته‌اى چون سید احمد خوانسارى، سید روح الله خمینی (امام خمینى)،

(1222-1288ش)، از مجتهدان طراز اول تهران، پرچمدار نهضت مشروطه مشروعه، و از شاگردان میرزای شیرازی در روز  ۳ دی ۱۲۲۲ش برابر با 1258ق در کجور مازندران چشم به جهان گشود

(۱۲۸۳- ۱۳۷۵ش)، معروف به محقق همدانی، عارف، فقیه، مرجع تقلید، از شاگردان میرزای شیرازی در حدود سال 1250ق برابر با  ۱۲۸۳ش در خاندان علم و فضيلت چشم به جهان

خاندان از پانصد سال متجاوز است. پدرش، سید حسین قاضی (متوفای۱۳۱۴ق)، از شاگردان میرزای شیرازی در سامرا بود که علاوه بر تفسیر مختصری بر قرآن، تفسیری بر سوره فاتحه و

مادرش فرزند سید رضا مهربانی سرابی بود. جدّ او سید علی سیستانی، از شاگردان میرزای شیرازی در نجف بود که در سال ۱۳۱۸ قمری به مشهد بازگشت. خاندان ایشان که از

دنیا آمد و در سال ۱۳۱۸ق همراه پدر خود آیت‌الله میرزا موسی(از شاگردان مبرّز میرزای شیرازی بزرگ) به سبزوار رفت. در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی درسال

حوزه این شهر فراهم کنند. در آن زمان حاج میرزا ابوالفضل تهرانی که از شاگردان میرزای شیرازی و میرزا حبیب‌الله رشتی بود، ضمن تشکیل مجالس درس و بحث در تهران، تولیت

1322ق-کاظمیه)، ‎مؤلف «تاریخ دخانیه»، از فضلای حوزه سامرا و کربلا و از شاگردان ممتاز میرزای شیرازی و سید اسماعیل صدر بوده است. وی تقریرات درس میرزا را نیز می‌نوشت

(۱۲۸۳- ۱۳۷۵ش)، معروف به محقق همدانی، عارف، فقیه، مرجع تقلید، از شاگردان میرزای شیرازی محمد بن عبدالملک همدانى (463-521ش)،  معروف به ابن همدانی، نویسنده،

«البرهان القاطع» و سید مهدی قزوینی (متوفای 1300ق) صاحب کرامات و از شاگردان میرزای شیرازی، حاکی از اهمیت این تألیف است. این کتاب بعد از جوامع الشتات و لوامع

مرحوم آقا بزرگ تهرانى در شرح حالى كه بر ميرزاى شيرازى دارد 372 نفر از بزرگان علما را جزو شاگردان جناب ميرزاى شيرازى نام برده كه هر يك مجتهدى مسلم و داراى

(1222-1288ش)، از مجتهدان طراز اول تهران، پرچمدار نهضت مشروطه مشروعه، و از شاگردان میرزای شیرازی حسین نورى همدانى(1304ش -همدان)، از مراجع تقلید شیعه و فقهاى حوزه

كه از معروفترين شاگردان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى بزرگ شيرازى]] (م 1312 ق) بوده و تحقيقات و نظريات شيخ اعظم را به واسطۀ ميرزاى بزرگ درك نموده

وسیله محقق ثانى مطرح شد و توسط میرزاى شیرازى مستدل و مستحکم گردید و به وسیله محقق نایینى یا دیگر شاگردان میرزاى شیرازى تنقیح و تبیین شد، در جلد اول صفحه

محمدتقى شيرازى، رهبر انقلاب عراق نيز شركت كرد. پس از آن به كاظمين رفت و از محضر درس علامه سيد‌ ‎ابراهیم درودى خراسانى، از شاگردان ميرزاى شيرازى بهره برد

نجف متولد شد. پدرش شيخ شريف از علمای نجف و جدش شيخ مهدي قرشي از شاگردان ميرزای بزرگ شیرازی بود.ه، ديده به جهان گشود. «قَرْش» يا «قَرَش» از خاندان‌های شناخته

مادرش مرحومه نرگس‌خانم، فرزند مرحوم آیت‌الله سید عباس مراغه‌ای از شاگردان میرزای شیرازی، بود. مطابق معمول آن روزگار، از کودکی به فراگیری قرآن مشغول شد و

1322ق-کاظمیه)، ‎مؤلف «تاریخ دخانیه»، از فضلای حوزه سامرا و کربلا و از شاگردان ممتاز میرزای شیرازی و سید اسماعیل صدر بوده است. وی تقریرات درس میرزا را نیز می‌نوشت

در ایران پايه گذارى و منتشر ساخت، در انتشار فتوای معروف تحریم تنباکوی میرزای شیرازی نقش داشت. در سال 1248ق در آشتیان واقع در استان مرکزی به دنيا آمد. از