نتایج جستجو

آنان نقل كرد و با كمال اشتياق، تعليم و تربيت آن دو برادر را به عهده گرفت و در پيشبرد آنان به درجات علمى و عملى، همت گماشت و آنچنان درهاى علوم و معارف اسلامى

در تحلیل و تبیین و تفصیل مشکلات و مبهمات و مجملات متون یادشده، اساتید را یار و طلاب را مددکار باشند و افق گسترده‌تری را در پیش روی آنان بگشایند و نگاه ایشان

گمراهى‌ها نكند و حق زبان، گوش، چشم و دست و... را ادا كند و آن‌ها را در مسير باطل و پوچ به كار نيندازند و در راستاى استفاده صحيح از اين امكانات خداوند يارى

در این زمینه می‌بینیم که نبی(ص) و علی و ائمه(ع) بر ضرورت دریافت علم کتاب و ضرورت شناخت محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ و مکی و مدنی، از اهل‌بیت(ع)، نه دیگران

مال و جاه و قدرت و زبان و غيره. امور اجتماعى: سزاوار است عاقل از مستى ثروت و مال و مستى قدرت و جاه و مستى علم و دانش و مستى مدح و ثناى مردم و مستى و غرور

آلوسی بغدادی و ابراهیم بن عبدالقادر ریاحی تونسی مالکی (1266ق) اشاره گردیده و سپس، ضمن شرح حال مختصر مؤلف و شارح، به بیان برخی از خصوصیات و ویژگی‌های شرح

کتاب الكتب، القرآن و الفرقان و اصناف الكتب كالمسطور و المرقوم و الحكيم و المبين و المحصى و المتشابه و غير ذلك. تفسير كشف الاسرار و هتك الاستار. سلوك القلب

داده است و بر مجموع آن پيش‌درآمدى مفصل در هفت بخش نگاشته است كه ضمن آن از تفسير و تأويل و وجوب نقلى و عقلى آن و فرق آن دو با هم، آيات آفاقى و تطبيق آن

درباره محبت و انس و الفت گرفتن مؤمنين و حب و بغض در راه خدا ذكر شده است. در تفاسير و روايات شيعه خلافى نيست كه مقصود از «مودت في القربى» مودت اقرباء و نزدیک

صلاح و تقوی‌ نزديك و از فساد و جنايت دور شوند. اين است كه حتی‌‌الامكان از طرح مطالب و مباحث مشكل و به كار بردن اصطلاحات علمی‌ و فلسفی‌ خودداری‌ شده و اگر

قرآن، پرسيده و ابن عباس براى توضيح و روشن شدن آنها به اشعار عرب استشهاد نموده و معناى آنها را بيان كرده است. كتاب با تحقيق محمد عبدالرحيم و احمد نصرالله

موضوعى و ترتيبى، سنت‌هاى الهى و عناصر اجتماعى از نظر قرآن تقسيم بندى نمود.كه در قسمت اول به بيان جايگاه تفسير موضوعى و ترتيبى و تفاوت آن دو پرداخته و براى

تفسیر و شرح آیاتی که مربوط به بخش احکام می‌شوند. این کتاب از حیث جمع اقوال فقهاء و مفسرین آیات الاحکام و ادباء و قراء و بیان استدلالها و شواهد و شیوایى

«مواقع النجوم و مطالع أهلة الأسرار و العلوم» و «مجموعة ساعة الخبر» دو مقاله پایانی کتاب است که در آنها به مباحث عرفانی و اخلاقی و ایام سعد و نحس و... پرداخته

حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنى ادا کند. این تفسیر دارای دو جزء است. جزء اول، دارای یک مقدمه و تفسیر سوره‌های بقره و آل عمران است. مقدمه

مفسر، شيوا و بدون تعقيد است و اين، فهم آن را برای مخاطب سهل و آسان نموده است. مفسر سعى نموده مباحث خود را در محدوده ظاهر الفاظ و معانى حقيقى و مجازى آن مطرح

نظر مى‌باشند) همچون محى‌الدين ابن عربى و ديگران.و نيز برخى از روايات ائمۀ معصومین عليهم‌السلام بررسى نموده و ارزش و جايگاه حروف را در نظام آفرينش توضيح مى‌دهد

نيست و عربى قديمى و سرشار از اصطلاحات فلسفى و عرفانى است و البته تعليقات مصحح كه به‌صورت دو زبانه (عربى - فارسی) نوشته شده، چنين مشكلى ندارد و روشن و رسا

نظر جزئى و تكميل مسانيد و ارجاعات آن، به شيوه نوين ارائه شده است و تفسيرى كامل و شامل تمام قرآن است كه با ويژگى عصرى و اجتماعى و متناسب با نيازها و پرسش‌هاى

این انطباق، تعارض و تضادّی‌ میان عقل و وحی‌ یا علم و دین نمی‌‌دید. در واقع همه تعارضها را به نفع علم و عقل و به زیان دین و وحی‌، حلّ کرد و همان روشی‌ را دنبال

احاديث و بيانات خاندان نبوت و معادن علم و حكمت حضرت احديت استفاده نمودم و حقا كه بيانات ايشان بهترين و پاکيزه‌ترين بيانات در تفسير قرآن بوده و این جامه

خاطرنشان مى‌سازد و در اين قسمت به شرح و توضيح لغات مشكل و بيان اعراب بعضى از لغات و جملات پرداخته پس از آن وارد تفسير و توضيح آيات شده و مطالبى را كه براى

سر شكر و امتنان و... و اگر گفته مى‌شد «اعبد»، جهت اين عبادت مشخص و معلوم نمى‌گرديد... ولى چون «صلاة» هم عبادت را در نهان خود دارد و هم شكر با قلب و لسان

تفسير از نقل آراء فاسده مردمان و بيانات فلاسفه و عرفاء و از سخنان ابوحنيفه و قتاده و عضدى مسلكان دورى جسته و صرف نظر نموديم و هرگز بيان نخواهيم كرد، چه اين

از منابع و آثار فراوانی بهره برده است. این آثار بسیار متنوع و گوناگون است و آثار کهن گذشتگان و معاصران، کتاب‌ها و مجلات از فرقه‌های گوناگون و در دانش‌های

به‌تناسب وارد بحث شده است. روش تفسير، اجتهادى و درعين‌حال جمع بين معقول و منقول است و با نثرى روان و بدون پيچيدگى و تفنن در عبارات مطالب را ارائه كرده است. این

صرفى و نحوى داشته باشد، به آن مى‌‏پردازد و سپس به تفسير مفردات و جملات آيه پرداخته و در پايان تفسير فقهى و استنباط احكام فرعى از آيه را مورد بحث و بررسى

براى آهنگ و الفاظ قرآن هم توجهى خاص داشتند و معتقد بودند اگر حركت و تشديد و آهنگ يك كلمه جابه‌جا شود، مفهوم را نمى‌رساند. خود قرآن و ساختار و جمله‌بندى

قرآنى و هنر یک ادیب است و مفسر آن کارى بس دشوار را انجام داده، ولى در علم تفسیر، با توجه به اینکه تفسیر، کشف و پرده‌بردارى از کلام الهى و فهم و مراد از

گفته‌ها و آرای پیشینیان را در این اثر گردآورده و کژی‌های دیگران را تصحیح کرده است. او بر این باور است که برخی از مفسران امر و نهی و یا اباحه و حظر الهی

تفسیر و نیز تاریخ، از همان دوران، در هنگام نقل حدیث از وى، با کنیه یا لقب از او یاد مى‌کردند و در حالى که او را یکى از سرشارترین منبع تفسیر و حدیث و تاریخ

برغانی به طبع رسیده و نشانگر روش مفسر در بقیه مجلدات است، عمدتا بر مبنای روایات و احادیث ائمه هدی تفسیر و تأویل تنظیم و بیان شده و از این جهت می‌توان گفت،

شناخت خداوند و اقرار به عبوديت او و مرز معرفت اين است كه بشناسد كه خدايى جز او نيست و هيچ شبيه و نظيرى ندارد و بداند كه او قديم و ثابت است و موجودى است كه

بيانات قرآنى از حكم و پند و حكمت بدان تكيه دارند و اين حقيقت در تمام آيات قرآنى - چه محكم و چه متشابه - موجود است و از قبيل مفاهيم و مدلول‌هاى الفاظ نيست؛

أنفسى و آفاقى، بيان محكمات و متشابهات در قرآن، کیفیت قرائت قرآن در نماز و غير آن، دعوت آيات آفاقيه به توحيد و مكارم اخلاق، عربیت و اعجاز قرآن، عظمت و اصالت

اشياء باستانى و نيز نقشه‌ها و تصاوير رنگى اماكن مختلف جغرافيايى و...از ديگر ويژگى‌هاى اين اثر به شمار مى‌رود. كتاب مشتمل بر يك مقدمه و ده فصل و فهرست منابع

تاريخ و مبانى علمى ترجمۀ قرآن به بحث و بررسى مى‌پردازد. در اين بخش ابتدا دربارۀ تعريف و جايگاه ترجمه مطالبى بيان شده و سپس به بررسى اقوال موافقان و مخالفان

در اين نوشته تفسير سورۀ حمد و چند مبحث فقهى همچون اينكه سورۀ ضحى و ألم نشرح و همين‌طور سورۀ فيل و ايلاف يك سوره هستند و نظر فقها مبنى بر تواتر در قرائت

مورد، اقوال و آراى مفسران و نحويان و لغويان و فقها و متكلمان را با استفاده از منابع متقدم ذكر كرده است. اشاره‌هاى تاريخى و قصص و حكايات و تمثيلات و مباحث فقهى

امام مهدى(عج) را بيان مى‌كند و سپس پيرامون اثبات غيبت و حكمت آن و وجوب اطاعت از خليفه و همچنين انحصار تبعيت از خلافت الهى و لزوم وجود آن، بحث مى‌كند. سپس

بحث‌هاى لغوى و ادبى و قرائت و نقلِ روايت مى‌دانند، انتقاد كرده و آنان را «أهل القول و العبارة» يا پرستندگان و بندگان مذاهب و آرا و خواهندگان نفس و هوا خوانده

كه ستم كردند و همسرانشان را. متن ترجمه نسبت به زمان تألیف خود، داراى سلاست و روانى و دقت بسيار بالايى مى‌باشد. ادات تاكيد مانند انّ و انّما و...در ترجمه،

«صراط مستقيم». و در نهایت با تعبير «و بالجمله»، تبيين و تفسير كلى فراز و جمع‌بندى آن را بيان مى‌دارد. در آخر هر سوره نيز به فضل سوره و ارزش آن به نقل از

خود را به بحث از اسانيد روايات و احوال رجال آنها و بيان قوت و ضعف آنان مشغول نداشته؛ چنان‌كه غرق در مباحث فلسفى و تاريخى و اخلاقى نشده، حتى به تفسير تك‌تك

تاريخ و فلسفه تاريخ، كه 17 سوره و اخلاق و سلوك 4 سوره و مسائل مادى و اقتصادى 4 سوره و عبادات و شعائر دينى مانند حج، سجده است كه 2 سوره مى‌باشد.. نویسنده

توضيح و تشريح نوزده واژه پرداخته شده است كه عبارتند از: حقيقت و مجاز، مجمل و مبين، ظاهر و مؤول، نص، عام و خاص، مطلق و مقيد، مفرد و مشترك، محكم و متشابه،

مى‌توان گفت: قاموس قرآن در تبيين و تفسير واژگانى قرآن كريم به لحاظ گزيده‌گويى و بيان روان و استوار، اكنون از مراجع و منابع قرآن‌پژوهى تلقى شده است. مؤلف،

خراسانى، به قلم شيوا و تواناى آقاى احمد اميرى شادمهرى، به فارسى صحيح، روان و سليس، ترجمه شده و حواشى مفيدى با استفاده از «مجمع البيان» طبرسى و جز آن، بر اصل ترجمه

چرا كه بزرگانى همچون شهيد اول و شهيد ثانى و محدث نورى عليهم الرحمة در حاشيۀ نسخه‌هاى كتاب صحت انتساب را تأييد نموده‌اند و در توجيه اين نوع نام بردنِ مؤلف

تأويل و پيشينۀ تأليف در آن آمده است. در پاورقى كتاب نيز تحقيقى شامل نسخه بدل‌ها و استخراج آيات و روايات از منابع همراه با آدرس آنها وجود دارد و بعضى روايات