صفحهٔ اصلی
از غروب عاشوراى حسینى تا طلوع ظهور مهدى(عج) اثر حسین احمدى قمى مى‌باشد.
اثر با گردآورى روايات میان سر سلسله قيام امام حسین(ع) و قيام حضرت مهدى(عج) ارتباط بسيار نزدیک و مشابهى بر قرار نموده و از این منظربه تقابل و تكامل نهضت حسینى و قيام مهدوى نگريسته است.
در فرهنگ روايى شيعه، به احاديثى بسيار بر خورد مى‌نمايم كه بين این دو امام بزرگوار امام حسین(ع) و امام زمان(عج) وجوه ارتباطى زيادى بيان نموده‌اند. وجوه این ارتباط را مى‌توان ارتباط زمانه آن دو امام(ع) كه انحراف فكرى جامعه، فساد اجتماعى، رواج بى دينى و بدعت در سطح جهانى، مشابه یکديگر است، ياران آن دو از معرفت، محبت و اطاعت نسبت به امام خود بر خوردارند، هر دو سازش ناپذيرند و یک هدف را دنبال مى‌كنند، مؤلف طى پنج فصل با یک سازماندهى توانسته است، وجه و شكل ديگرى از این ارتباط و پيوند بين نهضت حسینى و قيام مهدوى را ترسيم كند.
مؤلف، ابتدا طى روايات متعددى از منابع مختلف به معرفى امام زمان(ع) كه از نسل امام حسین(ع) مى‌باشد، مى‌پردازد. در فصل ديگر به توصيف منجى در كلام امام حسین(ع) و سيدالشهداء در كلام منتقم او(امام زمان(ع)) اشاره مى‌شود. از جمله این كه امام حسین(ع) فرمود:«قائم این امت، نهمین نفر از اولاد من صاحب این امر است و در ادامه، امام زمان(ع) به عنوان انتقام گیرنده خون امام حسین(ع) و تمام اجداد خود معرفى مى‌شود و این منتقم بودن حضرت از مسلمات تاريخى و اعتقادى بين مسلمین است.
فصل چهارم، مؤلف با استناد به زيارت ناحيه مقدسه كه شامل هشت بخش مى‌باشد و گزارش عاشورا است. به شرح ماجراى سوزناك و نحوه شهادت امام حسین(ع) و يارانش از زبان مهدى(ع) نقل و به فارسی ترجمه نموده است. در فصل آخر به مسئله رجعت پرداخته مى‌شود و نخستين كسى كه در رجعت بر مى‌گردد، حسین بن على(ع) است و چهل سال زندگى مى‌كند.ادامه ...
سنت عزادارى و منقبت‌خوانى در تاريخ شيعه اماميه، كتابى است مشتمل بر دو مقاله فارسى كه توسط مؤسسه شيعه‌شناسى با مقدمه محمود تقى‌زاده داورى منتشر شده است: مقاله اول كه توسط دكتر صادق آئينه‌وند براى مؤسسه شيعه‌شناسى ارسال شده، در واقع جزوه تحقيقى دوره دكترى دكتر حسين پوراحمدى مى‌باشد كه براى استاد ارجمندشان تهيه شده است. مقاله دوم نيز بخشى از كتاب «پويايى فرهنگ و تمدن اسلام و ايران»، نوشته دكتر على‌اكبر ولايتى است.
نویسنده ابتدا به عزادارى در سيره رسول‌الله(ص) و گريه آن حضرت در مرگ فرزندش ابراهيم، گريه بر قبر مادرشان و نيز گريه بر مرگ فاطمه بنت اسد اشاره كرده است. ذكر داستان عزادارى بر حمزه سيدالشهداء و پس از آن عزادارى بر امام حسين(ع) از ديگر مراسمى است كه در منابع آمده است.
شيوه معصومان(ع) در برگزارى عزادارى حسينى از جمله موضوعات مهم كتاب است كه مى‌تواند براى يك عزادار واقعى الگو و رهنما باشد. به گفته نویسنده، اهل‌بيت پيامبر(ص) و به‌ويژه امامان معصوم(ع) از دو طريق به گراميداشت حادثه عاشورا و نشر پيام آن مى‌پرداختند: نخست آنكه به مناسبت‌هاى مختلف و به شيوه‌هاى متفاوت به تشويق عزادارى و ترويج ذكر مصيبت امام حسين(ع) و يارانش پرداختند، اجر و ثواب عزادارى براى امام حسين(ع) و پاداش گريه و حزن بر آن حضرت و يارانش را مرتب گوشزد مى‌نمودند؛ دوم آنكه آنان خود به عزادارى حسينى اقدام نموده، در عمل اهميت اين موضوع و ارزشمندى آن را به مسلمانان نشان مى‌دادند.
در ادامه اين مقاله، نویسنده سعى كرده است كه شيوه عزادارى براى سالار شهيدان در اعصار مختلف را از منابع، استخراج و ارائه نمايد. بررسى شيوه عزادارى در اعصار آل‌بويه، غزنويان، تيموريان و قاجاريه مى‌تواند براى خواننده بسيار جذاب باشد.ادامه ...
- اولین گام برای ویکی‌نویس شدن، عضویت می‌باشد.
- مزایای ثبت نام در ویکی‌نور را در راهنمای عضویت مطالعه کنید.
- برای آشنایی با ویکی‌نور، اهداف و چشم‌اندازها و حوزه تولید نوشتارهای آن درباره ویکی‌نور را مشاهده کنید.
- اشتباه‌های نگارشی و املایی نوشتارهای موجود را ویرایش کنید.
- نوشتارهای از پیش نوشته را بر اساس شیوه‌نامه ویکی‌نور ویرایش کنید.
- راهنمای ویکی‌نور جایی برای یافتن هر آنچه به آن نیاز دارید است.
- اصول بنیادین ویکی‌نور را مطالعه کنید.
- نوشتاری جدید ایجاد کنید.
