صفایی حائری، علی
| نام | صفایی حائری، علی |
|---|---|
| نام های دیگر | صاد، علی
صاد، ع‍ی‍ن ع‍ی‍ن - صاد |
| نام پدر | |
| متولد | 1330 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1378 هـ.ش یا 1420 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | آیههای سبز: داستان‌های تربیتی |
| کد مولف | AUTHORCODE4441AUTHORCODE |
ولادت
مرحوم شيخ على صفايى حائرى، معروف به (عين - صاد) فرزند مرحوم حاج شيخ عباس صفايى حائرى و نوه‌ى شيخ محمدعلى صفايى حائرى در شهر مقدس قم، در سال 1330 ديده به جهان گشود.
پس از سپرى نمودن دوران كودكى و با گذراندن دوره‌ى دبستان و اتمام كلاس ششم نظام قديم آن دوره، در سنّ سيزده سالگى شروع به تحصيل علوم دينى و حوزوى نمود.
اساتيد
دروس سطح حوزه را در مدت زمان كوتاهى، شايد حدود سه سال به اتمام رسانيد و وارد درس خارج شد و از اساتيدى بهره جست كه عبارتند از:
آقايان حجج اسلام و آيات بزرگوار بنى فضل، سيد محسن حسابه‌اى، اعتمادى، فاضل هرندى و آميرزا ابوالفضل موسوى تبريزى و شهيد محراب آيت‌اللَّه مدنى، سيد مهدى روحانى و آقاى سبحانى، شيخ نصرت اللَّه بناروانى و فاضل قفقازى، فاضل و ستوده و ميرزا حسين نورى، شيخ مرتضى حائرى و محقق داماد و پدر بزرگوارشان.
ايشان هم‌زمان با شروع دروس حوزوى به مطالعه‌ى سريع و دقيق و وسيع ادبيات معاصر و داستان‌نويسان ايرانى روى آورد:
خود چنين مى گويد: «شايد سيزده ساله بودم كه داستان‌هاى صادق هدايت را تمام كردم. داستان‌هايى كه درد و رنج انسان را مشخص مى‌ساخت و پوچى و بن‌بست او را نشان مى‌داد».
پس از آشنايى با ادبيات كودكان در سطح مجله‌هاى كودك آن روزگار و دستيابى به ادبيات نوجوان در سطح وسيع، حدود سن چهارده سالگى بود كه به تاريخ ادبيات ايران و عرب و ژاپن و چين و يونان و اسپانيا و آفريقا و آمريكاى لاتين و كشورهاى غربى روى آورد و با نمونه‌هايى از شاه‌كارهاى ادبى در هر دوره آشنا گشت.
در همين دوره بود كه با حرف‌هاى فرانتس كافكا و صادق هدايت و تحليل‌هاى پوچ‌گراى غربى و آمريكاى لاتينى و طرح‌هاى نواگزيستانسيا ليستى و ماركسيستى و تلفيقى از اين همه آشنا شد و اين‌ها را از زبان ادبيات مى‌شنيد و جواب مى‌گفت.
مطالعه‌ى اين همه و بيش از دويست هزار صفحه ادبيات، آن هم در مدت زمان كوتاهى، بيشتر از آن جهت برايش ضرورى بود كه احساس مى‌كرد دانشمندان و اديبان شرق و غرب، ذهن انسان گرفتار جنگ و سرگشته‌ى ماشين و سرعت را با ادبيات تغذيه مى‌كنند و اساس نفى خدا، نفى مذهب و نفى رسالت و معاد و وحى، در ميان طنزها و تمسخرها و يا تجزيه و تحليل‌هايى از درد و رنج در انسان و ظلم و ستم در جامعه و تفاوت و تبعيض در آفرينش، ريخته مى‌شود.
ايشان در بهمن‌ماه سال 62 به‌عنوان مبلغ از طرف حوزه‌ى علميه‌ى قم عازم جبهه‌هاى جنگ شد كه از اوائل بلوغ اين كشش و اين عشق و احساس به مرگ و شهادت را در خود احساس مى‌كرد و اين عشق و احساس ريشه در تنگى دنيا و حالت‌هايى داشت كه از پدر خويش نسبت به مرگ مشاهده مى‌كرد.
بارها شنيده بوديم كه مى‌گفت: مَثَل من مَثَل مسافرى است كه حتى بار و ساكش را زمين نگذاشته و هر لحظه آماده‌ى رفتن و حركت است. فرزند بزرگش، محمد در اين ميان زودتر از پدر خود در جبهه‌هاى جنگ رفتن را تجربه كرد و به شهادت رسيد.
آثار
- مسئوليت و سازندگى؛
- انسان؛
- روش نقد؛
- استاد و درس، صرف و نحو؛
- درآمدى بر علم اصول؛
- روش برداشت از قرآن؛
- رشد؛
- صراط؛
- تطهير با جارى قرآن؛
- غدير؛
- عاشورا؛
- وارثان عاشورا؛
- تو مى‌آيى؛
- درس‌هايى از انقلاب؛
- از معرفت دينى تا حكومت دينى؛
- بررسى؛
- حقيقت حج؛
- فقر و انفاق؛
- روابط متكامل زن و مرد؛
- يادنامه؛
- نامه‌هاى بلوغ؛
- ذهنيت و زاويه ديد؛
- و با او، با نگاه فرياد مى‌كرديم؛
- بشنو از نى؛
- چهل حديث از امام حسين(ع)؛
- شرحى بر دعاهاى روزانه حضرت زهرا(س)؛
- روزهاى فاطمه(س)؛
- نظام اخلاقى اسلام؛
- نقدى بر: فلسفه دين، خدا در فلسفه، هرمنوتيك كتاب و سنت؛
- از وحدت تا جدايى؛
- پاسخ به پيام نهضت آزادى؛
- آيه‌هاى سبز؛
- مشهور آسمان؛
- استاد و درس؛ ادبيات، هنر، نقد.
وفات
ايشان در زيارت حضرت على بن موسى الرضا(ع)با وقوع سانحه‌اى در سحرگاه بيست و دوم تيرماه 1378 جام حق را سركشيد و به لقاء و ديدار دوست شتافت و روح بلند و آسمانى‌اش از زمين رخت بربست كه او گمنام در زمين و مشهور در آسمان بود.
وابسته‌ها
شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س)
چهل حدیث از امام حسین علیه السلام
حرکت (تحلیل جریان فکری و تربیتی انسان)
و با او با نگاه، فریاد می‌کردیم
نقدی بر فلسفه دین خدا در فلسفه هرمنوتیک کتاب و سنت
در آمدی بر علم اصول و جایگاه فقه و شوون فقیه
حقیقت حج به ضمیمه ی ذبح، عامل حیات برتر
یادنامه زنده یاد علی صفایی حایری
بهار رويش: مروري بر دعاهاي ورود و وداع ماه رمضان
روحانيت و حوزه: مشکلات و راهکارها