دیوان اشعار خواجو کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
و گاه به سبک خراسانی نزدیک شده و بدین اسلوب سروده، لیکن به‌طور کلی، سبک وی عراقی بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص32</ref>.
و گاه به سبک خراسانی نزدیک شده و بدین اسلوب سروده، لیکن به‌طور کلی، سبک وی عراقی بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص32</ref>.


[[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] در غزل شیوه خاص دارد. اصطلاحات و ترکیبات بیشتر غزل‌های [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]]، در اشعار دیگران دیده نمی‌شود. سبک بعضی از غزل‌های او، به طرز سخن سعدی نزدیک است و این شباهت فقط از نظر الفاظ و معانی است<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] در غزل شیوه خاص دارد. اصطلاحات و ترکیبات بیشتر غزل‌های [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]]، در اشعار دیگران دیده نمی‌شود. سبک بعضی از غزل‌های او، به طرز سخن [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] نزدیک است و این شباهت فقط از نظر الفاظ و معانی است<ref>ر.ک: همان</ref>.


[[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] وقتی به سخن حکیم سنایی توجه دارد و غزل او را تضمین و تخمیس کرده، کاملا به شیوه او سخن رانده و زمانی که اشعار کمال اسماعیل و عراقی را تتبع کرده، به طرز آنان نزدیک شده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.
[[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] وقتی به سخن حکیم سنایی توجه دارد و غزل او را تضمین و تخمیس کرده، کاملا به شیوه او سخن رانده و زمانی که اشعار کمال اسماعیل و عراقی را تتبع کرده، به طرز آنان نزدیک شده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.