دیوان اشعار خواجو کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

'''لاف خاقانی زنم در ملک معنی زانک هست

و گاه به سبک خراسانی نزدیک شده و بدین اسلوب سروده، لیکن به‌طور کلی، سبک وی عراقی بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص32</ref>.

در اشعار خواجو، گاه مصارعی پیدا می‌شود که در دیوان دیگران هم ملاحظه شده و پیداست، مانند «گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست» مثل سایر بوده و او نیز آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

قدرت نظم او در قصاید مشکل، به‌خوبی روشن می‌باشد و در ابداع مضامین پیداست توانا بوده است. در غزلیات، قوافی و ردیف مشکل اختیار کرده و به‌آسانی از عهده برآمده، چنان‌که گاه در اوزانی طبع‌آزمایی نموده که کمتر شاعری از معاصرین او، این‌گونه اشعار دارند. در اشعارش، صنایع لفظی و الفاظ مصنوع و تجنیس زیاد دیده می‌شود، لیکن تکرار الفاظ و مضامین، قدر سخنش را پایین آورده است<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>.

==پانویس ==