الهی قمشه‌ای، مهدی

مهدی الهی قمشه‌ای (1280-1352ش)، از علمای شیعه، مترجم قرآن و از اساتید دانشگاه الهیات دانشگاه تهران بود. او در حکمت و فلسفه و عرفان و فقه و اصول و تفسیر، دانش داشت و دارای طبع لطیف و خط خوشی هم بود.

الهی قمشه‌ای، مهدی

نام	الهی قمشه‌ای، مهدی
نام‎های دیگر	ال‍ه‍ی ق‍م‍ش‍ه‌ای، م‍ح‍ی‌ال‍دین م‍ه‍دي ق‍م‍ش‍ه‌اي‌، م‍ه‍دي‌ ال‍ه‍ی ق‍م‍ش‍ه‌ای، م‍ح‍م‍د م‍ه‍دي‌ ال‍ه‍ی ق‍م‍ش‍ه‌ای، م‍ح‍م‍د دکتر مهدی الهی قمشه‌ای حکیم الهی قمشه‌ای Mirza Mahdi Elahi Qomshehei
نام پدر	میرزا ابوالحسن
متولد	1280ش
محل تولد	قمشه اصفهان (شهرضا)
رحلت	1352ش / 1393ق / 1973م
اساتید	شیخ اسدالله یزدی ملا محمدعلی معروف به حاجی فاضل، محمدهادی فرزانه قمشه‌ای
برخی آثار	صحيفه سجاديه /نوع اثر:کتاب /نقش: مترجم منظومه نغمه حسینی
کد مؤلف	AUTHORCODE02856AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، الهی قمشه‌ای (ابهام‌زدایی) را ببینید.

زیست‌نامه

میرزا مهدی الهی قمشه‌ای معروف به محی‌الدین، فرزند میرزا ابوالحسن از علمای تهران بود که در سال 1322 در قمشه اصفهان (شهرضا) به دنیا آمد.^[۱] در اشعارش به الهی تخلص می‌کرد. اصالتاً از سادات بحرین بود و نیاکانش در زمان نادرشاه از بحرین به قمشه آمدند و در آنجا مقیم شدند. لذا به الهی قمشه‌ای مشهور بود. علامه حسن‌زاده از زبان او می‌نویسد: «بارها به این بنده می‌فرمود که من اصلاً، از سادات بحرینم ولی چون در کسوت متعارف فعلی که اختصاص به شیخ دارد شناخته شده‌ام از تبدیل عمامه سفید به سیاه خودداری می‌کنم»^[۲] او اکثر تابستان‌ها برای زیارت به مشهد می‌رفت.^[۳]

وفات

میرزا مهدی الهی، در شب سه‌شنبه دوازدهم ربیع‌الثانی 1393 قمری مطابق با 25 اردیبهشت 1352 شمسی از دنیا رفت. صبح روز قبلش درسش را برگزار کرده بود و آثاری از بیماری در وی نبود. جنازه‌اش را به قم حمل و در وادی‌السلام این شهر دفن کردند.^[۴] علامه طباطبایی در خاک‎سپاری میرزا مهدی الهی بسیار گریست.^[۵]

اساتید و سفرهای علمی

وی دروس ابتدایی و سطوح نهایی را در فقه و اصول از علما و حکمای قمشه و اصفهان فرا گرفت و از آنجا به مشهد سفر کرد. در مشهد از اساتید بنام آنجا مانند آقابزرگ حکیم، حاج‌آقا حسین قمی، میرزا مهدی اصفهانی و آیت‌الله برسی و... بهره برد. او پس از مشهد به تهران رفت و در دانشکده الهیات و دانشگاه تهران به تدریس فلسفه و حکمت و سایر علوم پرداخت.^[۶] از دیگر اساتید او می‌توان شیخ اسدالله یزدی، ملا محمدعلی معروف به حاجی فاضل، محمدهادی فرزانه قمشه‌ای و... را نام برد.^[۷] او خط را از میرخانی تعلیم می‌گرفت.^[۸] وی در شب‌های جمعه جلسه درس تفسیر داشت.^[۹] و کتاب قانون بوعلی را هم در تهران تدریس می‌کرد.^[۱۰] طبع لطیف او باعث سرایش دیوان اشعار او شده است.