جزایری، سید نعمتالله
سيد نعمتالله جزايرى (1050-1112ق)، معروف به سيد جزايرى، فقیه، محدّث و ادیب، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است. سید نعمتالله را به سرعت قلم و کثرت تألیفات وصف کرده‌اند. عبداللّه بن نورالدين جزائری نوه ایشان می‌باشد.
| نام | جزایری، نعمتالله بن عبدالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | جزایری، سید نعمتالله
جزایری شوشتری، نعمتالله سید جزایری موسوی، نعمتالله بن عبدالله محدث جزائری |
| نام پدر | سيد عبدالله |
| متولد | 1050ق |
| محل تولد | صباغیة الجزایر از توابع بصره |
| رحلت | 1080 ش یا 1112 ق یا 1701 م |
| اساتید | محقق خوانسارى |
| برخی آثار | قصص الأنبیاء
رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (قصص قرآن)؛ به ضمیمه زندگانی چهارده معصوم علیهم‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00219AUTHORCODE |
ولادت
وى در سال1050ق در در منطقه‌ای به نام«صباغیة الجزایر» از توابع شهر بصره در عراق متولد شد. در خانواده‌ای که از قرن‌ها پیش به فضل و علم شهرت داشت، دیده به جهان گشود. پدر، پدربزرگ، تعدادی از اجداد و فرزندان وی تا چند نسل، همگی، از علما و بزرگان مورد احترام شیعه بوده‌اند و برخی از آنان چندین جلد کتاب نوشته‌اند که هم اکنون نیز آن کتب، موجود است. برادران و پسر عموهای سید نیز تنها همّ خویش را تحصیل و تدریس و کسب تقوا قرار داده بودند و وی را در هجرت‌ها همراهی می‌نمودند.
تحصیلات
وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف بهره‌مند بردند.
سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم علامه مجلسى مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف بحار الانوار بود بهترين همدم و مددكار استاد بود.
اساتید
- علامه مجلسی (متوفای 1111)؛
- فیض کاشانی (متوفای 1091)
- محقق خوانساری (متوفای 1098)
- محقق سبزواری (متوفای 1098)
- ملا ابراهیم، فرزند ملا صدرا(متوفای 1070)
- سید اسماعیل بن محمدباقر خاتون‌آبادی (متوفای 1116)
- شیخ جعفر بن کمال‌الدین بحرانی (متوفای 1091)
- شیخ حسین بن سبتی حویزی
- شاه ابو الولی بن شاه تقی‌الدین شیرازی
- شیخ صالح بن عبد الکریم کرکزانی بحرانی (متوفای 1098)
- شیخ عبد العلی بن جمعة عروسی حویزی(متوفای 1075)
- میرزا رفیعا (محمد) بن حیدر طباطبائی (متوفای 1079)
شاگردان
- فرزندش، سید نورالدین جزائری (متوفای 1158)
- شیخ محمد علم الهدی، فرزند فیض کاشانی (متوفای 1115)
- مولی ابوالحسن اصفهانی غروی، معروف به شریف (متوفای 1138)
- حاج أبوالحسن بن حاج زمان شوشتری(متوفای 1143)
- میر ابو القاسم بن میر محمد حسینی مرعشی شوشتری
- ملا احمد بن ملا کاظم کبابی شوشتری (متوفای 1146)
- شیخ بهاءالدین محمد جزائری
- شیخ حسین بحرانی
- ملا عبد الغفار صراف شوشتری (متوفای 1147)
وفات
محدث قمى ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‌نويسد: «او در شب جمعه بيست‌وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر (جزائر) وفات نمود.
آثار
- الانوار النعمانيه فى بيان معرفة النشأة الانسانية؛
- انيس الفريد فى شرح التوحيد؛
- تحفة الاسرار فى الجمع بين الاخبار؛
- الجواهر الغوالى فى شرح عوالى اللئالى؛
- رياض الابرار فى مناقب الائمة الاطهار؛
- زهر الربيع؛
- الغاية القصوى؛
- عقود المرجان فى تفسير القرآن؛
- مشكلات المسائل؛
- منبع الحياة فى اعتبار قول المجتهدين من الاموات؛
- نوادر الاخبار؛
- النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين؛
- هدية المبين و تحفة الراغبين.
وابسته‌ها
رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار
النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (قصص قرآن)؛ به ضمیمه زندگانی چهارده معصوم علیهم‌السلام
النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين
مجموعه کامل قصص الانبیاء (تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم)
مدينة الحديث (الجواهر الغوالي في شرح عوالي اللآلي)
نورالأنوار في شرح الصحیفة السجادیة
النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (طبع بیروت)