ابن قدامه، عبدالله بن احمد

ابومحمد موفق‌الدین عبداللّه بن احمد بن محمد بن قدامه (541-620ق)، مشهور به موفق‌الدین بن قدامه مقدسى، فقیه، صوفی، محدث و شیوخ مذهب حنبلی، مؤلف کتاب المغنی

نام	ابن قدامه، عبدالله بن احمد
نام‎های دیگر	ابومحمد موفق‌الدین عبدالله بن احمد بن محمد بن قدامه الجماعیلی المقدسی ثم الدمشقیّ الحنبلی ابن قدامه مقدسی، عبد الله بن احمد ابن قدامه، ابو محمد موفق الدین عبد الله بن احمد
نام پدر	احمد
متولد	541ق
محل تولد	دهکده جماعیل (روستایى در نزدیکى کوه نابلس در فلسطین)
رحلت	620ق
اساتید	عبدالقادر گیلانى مبارک بن طباخ
برخی آثار	التوابین توبه کنندگان شرح مختصر الروضة لمعة الاعتقاد الهادی إلی سبیل الرشاد الرسائل السبعة فی العقائد و معه رسالة ذم التأویل
کد مؤلف	AUTHORCODE06528AUTHORCODE

ولادت

در شعبان سال 541 هجرى در دهکده جماعیل (روستایى در نزدیکى کوه نابلس در فلسطین) به دنیا آمد.

خاندان

خاندان مقدسى یکى از خاندان‌هاى مشهور مذهبى و از مبلغان مذهب حنبلى در ناحیه بیت‌المقدس است. از این خاندان، از نیمه اول قرن پنجم هجرى تا نیمه اول قرن دهم هجرى افراد نامدارى برخاسته‌اند.

در مقاله بسیار سودبخش و محققانه آقاى کاظم برگ‌نیسى در دائرة‌المعارف بزرگ اسلامى، به نام هشتاد و سه تن از دانشمندان این خاندان برمى‌خوریم و بدیهى است که مجموعه‌اى گران‌بها از تألیفات ایشان برجاى مانده است.

از این هشتاد و سه تن، هفده تن بانوان فاضل این خاندان هستند که عهده‌دار تدریس قرآن و حدیث به زنان و کنیزکان بوده‌اند.

موطن اصلى این خاندان، روستاى جماعیل از توابع نابلس بوده است و با بیت‌المقدس یک روز راه بوده است.

محمد بن قدامه و پس از او پسرش احمد، ریاست مذهبى روستاى جماعیل را عهده‌دار بودند، ولى به دنبال سقوط بیت‌المقدس در سال 492ق، به دست صلیبیان و آزار آنان نسبت به مردم مسلمان و اینکه فرمانرواى مسیحى جماعیل قصد کشتن احمد را کرد، احمد در سال 551ق (1156م) منطقه جماعیل را ترک و به دمشق هجرت کرد.

ابن قدامه موفق‌الدین، زاهد و متکلم و محدث و فقیه و از افراد بسیار نامدار خاندان مقدسى است. وى در ده سالگى همراه خاندانش به دمشق هجرت کرد و در آنجا قرآن و حدیث آموخت و کتاب مختصر خرقى را که از کتاب‌هاى مهم فقهى حنابله است حفظ کرد.

اساتید

او در بیست سالگى همراه پسردایى خود عبدالغنى مقدسى به بغداد رفت و در آن شهر از عبدالقادر گیلانى و دیگران فقه و حدیث آموخت. در مکه هم از مبارک بن طباخ حدیث آموخت و نیز در موصل از ابوالفضل که خطیب شهر موصل بود حدیث آموخت.

موفق‌الدین چهار سال در بغداد ماند و به دمشق برگشت و باز در سال 567 به بغداد برگشت و پس از سفر به مکه که در سال 574 انجام داد، یک سال دیگر در بغداد ماند و سپس به دمشق بازگشت.

او که از سال 575 هجرى به بعد ساکن دمشق بود، در جنگ‌هاى صلیبى به‌خصوص در سال 583 در فتح بیت‌المقدس شرکت کرد.

در همین زمان به تألیف کتاب المغنی خود پرداخت که شرح مختصر خرقى است.

موفق‌الدین در بغداد از دست عبدالقادر گیلانى خرقه گرفت. او مطالعاتى هم در زمینه نحو، حساب و نجوم داشت.

فرزندان

ابن قدامه داراى سه پسر به کنیه و نام‌هاى ابوالفضل محمد، ابوالعزّ یحیى، ابوالمجد عیسى و دو دختر به نام‌هاى صفیه و فاطمه بوده است.

هر سه پسرش به روزگار زندگى او درگذشته‌اند و تنها از عیسى دو پسر باقى بوده که آن دو هم نابهنگام درگذشته‌اند و از نسل او کسى نمانده است.

وفات

او پس از هفتاد و نه سال زندگى در سال 620 هجرى در دمشق درگذشت.

آثار

ابن قدامه کتاب‌هاى فراوانى به یادگار گذاشته است. یاقوت حموى که شش سال پس از مرگ ابن قدامه؛ یعنى در سال 626ق درگذشته است' در کتاب معجم البلدان ضمن برشمردن دانشمندانى که از جماعیل برخاسته‌اند چهارده کتاب او را نام برده و افزوده است که آثار دیگرى هم از او باقى مانده است. کتاب‌هاى زیر تاکنون از او چاپ شده است: