مناظر المحاضر للمناظر الحاضر
| مناظر المحاضر للمناظر الحاضر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علاءالدوله سمنانى (نویسنده) |
| ناشر | مکتبة الثقافة الدینیة |
| مکان نشر | قاهره مصر |
| موضوع | امامت - تصوف - ولایت |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، مناظره (ابهام زدایی) را ببینید.
مَناظِرُ المُحاضِر للمُناظِر الحاضر از آثار شاعر و صوفی قرن هفتم و هشتم هجری، علاءالدوله سمنانى (659-736ق)، شرح اسرار عرفانی است. نویسنده در مقدمه می‌نویسد به من الهام شد که از معدن کمالات ولایت علوی، گوهرهای اسراری را آشکار سازم که تاکنون پنهان مانده و از خاتم‌الانبیاء(ص) به عنوان وصایت علوم لدنّی دریافت شده است. [۱]
- این کتاب کم‌حجم (کمتر از 20 صفحه)، تصحیح نشده است و اشتباهات حروفچینی آن کم نیست و افزون بر آنکه تقسیم به بخش و فصل نشده است، مطالبش نیز از آغاز تا انجام هیچ عنوانی ندارد و فقط شماره‌گذاری شده است: از 1 تا 44.[۲]
- او روش خودش را در این کتاب، انصاف، حقیقت‌جویی و پرهیز از افراط و تفریط شمرده است.[۳]
- سمنانى با ذکر آیه تبلیغ و حدیث صحیح غدیر می‌گوید: این روایت اشاره دارد بر اینکه باید علم را از امام علی علیه‌السلام آموخت همان طور که در روایت أنا مدینة العلم و علیٌّ بابها. آمده است. و من همین را در مکاشفه‌ای دیدم.[۴]
- نگارنده می‌نویسد: حضرت علی علیه‌السلام را الگو و سرمشق خود قرار دهید. او یادآور می‌شود: یک خارجی وقتی سخنی حکیمانه از امام(ع) شنید ناراحت شد و گفت: قاتله اللهُ کافراً! ما أفقهه! (خدا او را در حال کفر بکشد! چقدر ژرف‌اندیش است!) یاران امام(ع) حمله کردند که آن خارجی را بکشند ولی امام مانع شد و گفت: آرام باشید، او دشنامی گفت و پاسخش نیز دشنام است یا بخشیدن گناه.[۵]
- نویسنده سبّ و لعن صحابه و حرم پیامبر(ص) را افراطی‌گری می‌داند و می‌نویسد سخن پایانی این است که در نظر شیعیان، دشنام دادن به یاران پیامبر(ص) و خانواده او پسندیده نیست.[۶]
- او می‌نویسد من از دو گروه تعجب می‌کنم: آنانی که کسی را بر امام علی علیه‌السلام بعد از پیامبر(ص) ترجیح می‌دهند و کسانی که می‌پندارند شیعه او هستند و به سبّ صحابه (مهاجر و انصار) و کافر شمردن سواد اعظم می‌پردازند و نهج‌‌البلاغه می‌خوانند و آن را فروتر از کلام خالق و فراتر از کلام مخلوق می‌دانند و با این همه، از هدایتش در زهد و قناعت و ... بهره نمی‌برند![۷]
- علاءالدوله سمنانى نگارش این کتاب را تاریخ 29 شعبان سال 713ق. در "صوفی‌آباد خداداد" به پایان رسانده است.[۸]
پانويس
منابع مقاله
مقدمه نویسنده و متن كتاب.