جزایری، سید نعمت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۱

مقبره سید نعمت‌الله جزایری، پلدختر، لرستان

نام	جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله
نام‎های دیگر	ج‍زای‍ری‌، س‍ی‍د ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه ج‍زای‍ری‌ ش‍وش‍ت‍ری‌، ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه‌ س‍ی‍د ج‍زای‍ری م‍وس‍وی‌، ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه ‌ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه محدث جزائری
نام پدر	سيد عبدالله
متولد	1050ق
محل تولد	صباغیة الجزایر از توابع بصره
رحلت	1080 ش یا 1112 ق یا 1701 م
اساتید	محقق خوانسارى محقق سبزوارى علامه فيض علامه مجلسى
برخی آثار	قصص الأنبیاء رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (قصص قرآن)؛ به ضمیمه زندگانی چهارده معصوم علیهم‌السلام کشف الأسرار في شرح الإستبصار النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (طبع قم)
کد مؤلف	AUTHORCODE00219AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، جزایری (ابهام زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، موسوی جزایری (ابهام زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، محدث (ابهام زدایی) را ببینید.

سيد نعمت‌الله جزايرى (1050-1112ق)، معروف به سيد جزايرى، فقیه‌، محدّث‌ و ادیب، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است. سید نعمت‌الله را به سرعت قلم و کثرت تألیفات وصف کرده‌اند. عبداللّه بن نورالدين جزائری نوه ایشان می‌باشد.

ولادت

وى در سال1050ق در در منطقه‌ای به نام«صباغیة الجزایر» از توابع شهر بصره در عراق متولد شد. در خانواده‌ای که از قرن‌ها پیش به فضل و علم شهرت داشت، دیده به جهان گشود. پدر، پدربزرگ، تعدادی از اجداد و فرزندان وی تا چند نسل، همگی، از علما و بزرگان مورد احترام شیعه بوده‌اند و برخی از آنان چندین جلد کتاب نوشته‌اند که هم اکنون نیز آن کتب، موجود است. برادران و پسر عموهای سید نیز تنها همّ خویش را تحصیل و تدریس و کسب تقوا قرار داده بودند و وی را در هجرت‌ها همراهی می‌نمودند.

تحصیلات

وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف بهره‌مند بردند.

سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم علامه مجلسى مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف بحار الانوار بود بهترين همدم و مددكار استاد بود.