مصباح یزدی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۵: خط ۵۵:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
وى تحصیلات مقدماتى حوزوى را در یزد به پایان رساند و براى تحصیلات تکمیلى علوم اسلامى عازم نجف شد، ولى به علت مشکلات فراوان مالى، بعد از یک سال براى ادامه‌ى تحصیل به قم هجرت کرد.
وى تحصیلات مقدماتى حوزوى را در یزد به پایان رساند او در کنار دروس رسمی حوزه، برخی از علوم دیگر مانند فیزیک، شیمی، فیزیولوژی و زبان فرانسه را پیش یک روحانی به نام «محقّقی رشتی» آموخت.


از سال 1331 تا سال 1339ش در دروس [[امام خمینی|امام خمینى«قدس‌سره»]] شرکت نموده و در همین زمان، در درس تفسیر قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى«رحمه‌الله»]] کسب فیض کرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] شرکت داشت. بعد از آن که دوره‌ى درسى ایشان با [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (به علت تبعید امام خمینى) قطع شد، به تحقیق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حکومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژیم سفاک پهلوى نیز حضورى فعال داشت که از آن جمله، همکارى با شهید دکتر بهشتى، شهید باهنر و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر|آیت‌الله رفسنجانى]] است و در این بین، در انتشار دو نشریه با نام‌هاى «بعثت» و «انتقام» نقش داشت که تمام امور انتشاراتى اثر دوم نیز بر عهده‌ى ایشان بود. سپس در اداره‌ى مدرسه‌ى حقانى به همراه  [[جنتی، احمد|آیت‌الله جنتى]]، شهید بهشتى و شهید قدوسى فعالیت داشت و حدود ده سال در آن مکان به تدریس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شکوهمند اسلامى با حمایت و ترغیب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى«قدس‌سره»]] چندین دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى کرد که از مهم‌ترین آنها مى توان بخش آموزش مؤسسه‌ى در راه حق، دفتر همکارى حوزه و دانشگاه و بنیاد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد.
او براى تحصیلات تکمیلى علوم اسلامى عازم نجف شد، ولى به علت مشکلات فراوان مالى، بعد از یک سال براى ادامه‌ى تحصیل به قم هجرت کرد.
 
از سال 1331 تا سال 1339ش در دروس [[امام خمینی|امام خمینى«قدس‌سره»]] شرکت نموده و در همین زمان، در درس تفسیر قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى«رحمه‌الله»]] کسب فیض کرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] شرکت داشت و در 27 سالگی به درجه اجتهاد رسید.
 
بعد از آن که دوره‌ى درسى ایشان با [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (به علت تبعید امام خمینى) قطع شد، به تحقیق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حکومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژیم سفاک پهلوى نیز حضورى فعال داشت که از آن جمله، همکارى با شهید دکتر بهشتى، شهید باهنر و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر|آیت‌الله رفسنجانى]] است.
 
مقاله معروف او که در آن شاه را با موسی چومبه دیکتاتور کنگو مقایسه کرده بود، دستگاه رژیم پهلوی را دچار تزلزل کرد.
 
در این بین، در انتشار دو نشریه با نام‌هاى «بعثت» و «انتقام» نقش داشت که تمام امور انتشاراتى اثر دوم نیز بر عهده‌ى ایشان بود. سپس در اداره‌ى مدرسه‌ى حقانى به همراه  [[جنتی، احمد|آیت‌الله جنتى]]، شهید بهشتى و شهید قدوسى فعالیت داشت و حدود ده سال در آن مکان به تدریس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شکوهمند اسلامى با حمایت و ترغیب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى«قدس‌سره»]] چندین دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى کرد که از مهم‌ترین آنها مى توان بخش آموزش مؤسسه‌ى در راه حق، دفتر همکارى حوزه و دانشگاه و بنیاد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد.
 
در دهه 60 علاوه بر حضور در بین رزمندگان، در دفاع از اسلام، مبانی اعتقادی با استدلال علمی و دینی، گروههای چپ و...به چالش کشید.
 
او پرچمدار مبارزه با اندیشه‌های التقاطی و انحرافی بود و در دهه 70 از مخالفان سرسخت جریانات روشنفکری و طرفداران مکاتیب لیبرالیسم و پلورالیسم بود.


آیت‌الله مصباح ریاست مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى «رضوان‌الله‌علیه» را از جانب [[خامنه‌ای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران|مقام معظم رهبرى]] بر عهده داشت. او در سال 1369 در انتخابات دومین دوره مجلس خبرگان رهبری از استان خوزستان، و در سال‌های 1377 و 1388 برای دوره‌های سوم و چهارم این مجلس از استان تهران به نمایندگى برگزیده شد. نمایندگی  دوره پنجم این مجلس از  استان خراسان رضوی آخرین مسئولیت ایشان بود. ایشان داراى تألیفات و آثار متعددى در زمینه‌هاى فلسفه‌ى اسلامى، الهیات، اخلاق و عقاید مى‌باشد.
آیت‌الله مصباح ریاست مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى «رضوان‌الله‌علیه» را از جانب [[خامنه‌ای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران|مقام معظم رهبرى]] بر عهده داشت. او در سال 1369 در انتخابات دومین دوره مجلس خبرگان رهبری از استان خوزستان، و در سال‌های 1377 و 1388 برای دوره‌های سوم و چهارم این مجلس از استان تهران به نمایندگى برگزیده شد. نمایندگی  دوره پنجم این مجلس از  استان خراسان رضوی آخرین مسئولیت ایشان بود. ایشان داراى تألیفات و آثار متعددى در زمینه‌هاى فلسفه‌ى اسلامى، الهیات، اخلاق و عقاید مى‌باشد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش