موسوی دهسرخی اصفهانی، محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مدرس افغانی، محمد علی' به 'مدرس افغانی، محمدعلی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
در این سال (اواخر سال 1365 هجری) [[اصفهانی، سید ابوالحسن|مرحوم سید ابولحسن اصفهانی]] فوت شد واین امر در روحیه ایشان اثر خاصی گذاشت. سپس بعد از اتمام جامع المقدمات و سیوطی به شهر مقدس قم مراجعت نمودند وسه ماه با سختی فراوان به حدی که هر دو شب یکبار غذا می‌خوردند. | در این سال (اواخر سال 1365 هجری) [[اصفهانی، سید ابوالحسن|مرحوم سید ابولحسن اصفهانی]] فوت شد واین امر در روحیه ایشان اثر خاصی گذاشت. سپس بعد از اتمام جامع المقدمات و سیوطی به شهر مقدس قم مراجعت نمودند وسه ماه با سختی فراوان به حدی که هر دو شب یکبار غذا می‌خوردند. | ||
در این هنگام بود که به فکر رفتن به نجف افتادند. وبا شوهر خواهر خود که مرحوم حاج میرزا آقا افلاطون یزدی که چندین سال ساکن نجف بودند مشورت کرده ومقدار صد تومان پول هم قرض کردند وبا ایشان عازم نجف شدند. در آنجا از محضر حاج شيخ احمد زاهد، حاج شيخ [[مدرس افغانی، | در این هنگام بود که به فکر رفتن به نجف افتادند. وبا شوهر خواهر خود که مرحوم حاج میرزا آقا افلاطون یزدی که چندین سال ساکن نجف بودند مشورت کرده ومقدار صد تومان پول هم قرض کردند وبا ایشان عازم نجف شدند. در آنجا از محضر حاج شيخ احمد زاهد، حاج شيخ [[مدرس افغانی، محمدعلی|محمد على مدرس افغانى]] و حاج شيخ محمدتقى شريف، بقيه دروس مقدمات را آموخت. دروس سطح را از مرحوم آيت‌الله شهيد سيد اسدالله مدنى، حاج شيخ صدرا بادكوبه‌اى، حاج شيخ ميرزا على غروى، حاج شيخ مجتبى لنكرانى و ديگران آموخت. همچنين در علم كلام، در درس مرحوم آيت‌الله فاضل قائينى بهره‌مند شد و در خارج فقه و اصول از محضر آيات عظام [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، [[فانی اصفهانی، سید علی|سيد على فانى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] و سيد عبدالهادى شيرازى استفاده نمود. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۴
| نام | موسوی دهسرخی اصفهانی، محمود |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اصفهانی، محمود
دهسرخی اصفهانی، محمود محمود ال‍م‍وس‍وی موسوی، محمود |
| نام پدر | سید مهدی |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | روستاى دهسرخ اصفهان |
| رحلت | 1389 ش یا 1432 ق یا 2011 م |
| اساتید | سيد ابوالقاسم خويى، سيد على فانى، سيد محسن حكيم و سيد عبدالهادى شيرازى |
| برخی آثار | آئین تندرستی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03006AUTHORCODE |
سيد محمود موسوى دهسرخى اصفهانى (1307- 1389ش) فقیه، محدث، مؤلف کتاب مفتاح الکتب الاربعه
ولادت
در سال 1335ق/1307ش در روستاى دهسرخ از توابع شهرستان مبارکه اصفهان در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشودند ودر اوایل کودکی پدرشان را از دست دادند و با مادر خود زندگی میکردند و امورات زندگی را مادرشان از راه چرخ ریسی که در آن زمان معمول بود می‌گذراندند.
تحصیلات
ایشان در سن شانزده سالگی ازدواج کرده‌اند و تا سن نوزده سالگی مشغول کسب بودند و در سن نوزده سالگی بود که به درس خواندن علاقه مند شدند و درس را از الفبای فارسی آغاز نمودند. سبب علاقه مند شدن ایشان به علوم دینی آن بود که در روستای محل زندگی ایشان روحانی وجود نداشته و همین امر سبب شده که ایشان از آنجا عزیمت نموده و به دنبال علم حرکت کنند و در ابتدا به اصفهان مدرسه کاسه گران حجره عموزاده شان رفتند و کتاب‌های قدیمی مرحوم سیدحسن موسوی دهسرخی که اخوی حضرت آیت‌الله دهسرخی هستند گرفتند و درس را نزد اخوی خود شروع کردند.
هجرت به قم و نجف اشرف
در این سال (اواخر سال 1365 هجری) مرحوم سید ابولحسن اصفهانی فوت شد واین امر در روحیه ایشان اثر خاصی گذاشت. سپس بعد از اتمام جامع المقدمات و سیوطی به شهر مقدس قم مراجعت نمودند وسه ماه با سختی فراوان به حدی که هر دو شب یکبار غذا می‌خوردند.
در این هنگام بود که به فکر رفتن به نجف افتادند. وبا شوهر خواهر خود که مرحوم حاج میرزا آقا افلاطون یزدی که چندین سال ساکن نجف بودند مشورت کرده ومقدار صد تومان پول هم قرض کردند وبا ایشان عازم نجف شدند. در آنجا از محضر حاج شيخ احمد زاهد، حاج شيخ محمد على مدرس افغانى و حاج شيخ محمدتقى شريف، بقيه دروس مقدمات را آموخت. دروس سطح را از مرحوم آيت‌الله شهيد سيد اسدالله مدنى، حاج شيخ صدرا بادكوبه‌اى، حاج شيخ ميرزا على غروى، حاج شيخ مجتبى لنكرانى و ديگران آموخت. همچنين در علم كلام، در درس مرحوم آيت‌الله فاضل قائينى بهره‌مند شد و در خارج فقه و اصول از محضر آيات عظام سيد ابوالقاسم خويى، سيد على فانى، سيد محسن حكيم و سيد عبدالهادى شيرازى استفاده نمود.
وفات
سر انجام این عالم وارسته در سحرگاه ۲۴ بهمن، (نهم ربیع‌الاول سال1432 هجری قمری) وفات کرد و روز دوشنبه ۲۵ بهمن پس از اقامه نماز آیت‌الله وحید خراسانی بر جنازه ایشان، و در حرم حضرت معصومه(س) در صحن عتیق به خاک سپرده شد.
آثار
ايشان تأليفات بسيارى در حوزه معارف اسلامى- خصوصاً مباحث روايى- به رشته تحرير درآورده است كه از جمله آن‌ها مى‌توان به اين آثار اشاره نمود:
- سراج المبتدئين، روش زندگى اهل علم.
- هداية الطالبين، روش تعليم و تعلم.
- مفاتيح الصحة، دستورات طبى پيامبر اكرم(ص) و ائمه(ع).
- رمز الصحة، درباره اين اثر به تفصيل سخن خواهيم گفت.
- الجمان الحسان في احكام القرآن، كليه آيات قرآن كه درباره احكام است.
- ثواب اعمال حج، پيرامون ثواب‌هاى مناسكى كه در حج انجام مى‌دهند.
- منتخب المناسك، گزيده‌اى از مسائل حج.
- ايضاح الطريقة (2 جلد) بخشى از اسامى كتب شيعه و سنى.
- مفتاح الكتب الاربعة (38 جلد)، روايات چهار كتاب معتبر شيعه (كافى، استبصار، تهذيب، فقيه) كه به ترتيب حروف جمع‌آورى شده است.
- فهرست بحار الانوار، تنظيم فهرست چاپ قديم و جديد دائرةالمعارف شيعه، علامه مجلسى.
- يأتى على الناس زمان في احوالات آخر الزمان (2 جلد)، علائم آخر الزمان به ترتيب حروف الفبا به زبان فارسى.
- رمز المصيبة في مقتل من قال انا قتيل العبرة (3 جلد)، سرگذشت حضرت سيدالشهداء(ع) از مدينه تا كربلا و از كربلا تا مدينه.
- رمز الجلي في طب الوصي امیرالمؤمنین على(ع)، دستورات طبى حضرت امیرالمؤمنین(ع).
- النساء في اخبار الفريقين: رواياتى درباره بانوان عالم از كتاب‌هاى اهل سنت و شيعه به زبان فارسى.
- النساء في الاسلام، رواياتى درباره بانوان عالم به ترتيب حروف الفبا به زبان عربى.
- معجم الملاحم و الفتن (4 جلد) علائم آخر الزمان و حوادث آن به ترتيب حروف به زبان عربى.
- كشكول موسوى دهسرخى.