الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[اشتهاردی، علی پناه|آیت‌الله اشتهاردی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00144.jpg|بندانگشتی|امینی نجفی، عبدالحسین|175px]]
    [[پرونده:NUR00195.jpg|بندانگشتی|اشتهاردی، علی پناه|175px]]


    '''عبدالحسین امینی نجفی''' مشهور به '''علامه امینی''' (1281-1349شفقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن ۱۴ق و نویسنده کتاب [[الغدیر]] است.
    '''آیت‌الله علی‌پناه اشتهاردى''' (1296-1387ش)، از فقهاء و اساتید سطوح عالی حوزه، استاد اخلاق


    ایشان، تحصيلات ابتدايى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه طالبيه تبريز شد و نزد اساتيد فن به تحصيل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آن‌گاه راهى نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گرديد.
    او در روز هفتم محرم سال 1340 هجرى قمرى در شهر اشتهارد ديده به جهان گشود.  


    او پس از تكميل مبانى، به تبريز بازگشت و ضمن تبليغ و تحقيق، به تأليف كتاب «تفسير فاتحة الكتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ايشان در تبريز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديد.
    آیت‌الله اشتهاردى در سن يازده سالگى نزد حاج شيخ يحيى تقوى ادبيات عرب را آغاز و تا هفده سالگى از محضر وى بهره‌هاى فراوان برد.


    پس از سال 1364ق، كه مجلدات اوليه كتاب شريف «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» منتشر گرديد، شخصيت [[علامه امينى]] كاملا جهانى شد؛ حتى شيخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر اين كتاب تقريظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اكناف ايشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند.
    سپس به حوزه علميه قم هجرت كرد و دروس سطح را در محضر آيات عظام: [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، حاج [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]]، حاج [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد محمدرضا گلپايگانى]]، سيد صادق شريعتمدارى تبريزى، شيخ عبدالرزاق قائنى، شيخ محمد على کرمانى، [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] به پايان برد.


    لذا مسافرت‌هاى علمى ايشان كه اجابت اين دعوت‌ها بود، در مرحله اول براى يافتن مآخذ بيشتر جهت «الغدير» بود و در مرحله دوم به‌نوعى ترويج و معرفى آن محسوب مى‌شد.
    دروس سطح عالى فقه را نزد آيات عظام: [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد محمدرضا گلپايگانى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى]] تبريزى، حاج [[خوانساری، محمدتقی|سيد محمدتقى خوانسارى]] و [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]] و مقدارى نزد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] فرا گرفت.


    علامه مجاهد در عصر روز 28 ربيع‌الثانى 1390، برابر با 12 تيرماه 1349 در تهران، به ملاقات معبود خويش شتافت و پس از تشييع باشكوه در تهران، با هواپيما به بغداد برده شد و در شهرهاى مقدس كاظمين و كربلا تشييع گرديد و سرانجام به نجف اشرف منتقل شد و پس از تجديد عهد با مولايش، در مقبره شخصى كنار كتابخانه به خاک سپرده شد.
    آيت‌الله حاج شيخ علی‌پناه اشتهاردي استاد عالی حوزه علميه قم امشب بين نماز مغرب و عشاء در مدرسه فيضيه قم دچار عارضه قلبی شد و پس از عمری تحقيق و تاليف و تبليغ معارف مکتب اهل بيت(ع) در شامگاه تير ماه 1387ش و در سن 87 سالگی دار فاني را وداع گفت و به ديدار معبود شتافت.


    <div class="mw-ui-button">[[امینی نجفی، عبدالحسین|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[اشتهاردی، علی پناه|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۳۳

    اشتهاردی، علی پناه

    آیت‌الله علی‌پناه اشتهاردى (1296-1387ش)، از فقهاء و اساتید سطوح عالی حوزه، استاد اخلاق

    او در روز هفتم محرم سال 1340 هجرى قمرى در شهر اشتهارد ديده به جهان گشود.

    آیت‌الله اشتهاردى در سن يازده سالگى نزد حاج شيخ يحيى تقوى ادبيات عرب را آغاز و تا هفده سالگى از محضر وى بهره‌هاى فراوان برد.

    سپس به حوزه علميه قم هجرت كرد و دروس سطح را در محضر آيات عظام: سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى، حاج شيخ مرتضى حائرى، حاج سيد محمدرضا گلپايگانى، سيد صادق شريعتمدارى تبريزى، شيخ عبدالرزاق قائنى، شيخ محمد على کرمانى، سيد احمد خوانسارى و امام خمينى به پايان برد.

    دروس سطح عالى فقه را نزد آيات عظام: سيد محمدرضا گلپايگانى، سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى تبريزى، حاج سيد محمدتقى خوانسارى و سيد صدرالدين صدر و مقدارى نزد امام خمينى فرا گرفت.

    آيت‌الله حاج شيخ علی‌پناه اشتهاردي استاد عالی حوزه علميه قم امشب بين نماز مغرب و عشاء در مدرسه فيضيه قم دچار عارضه قلبی شد و پس از عمری تحقيق و تاليف و تبليغ معارف مکتب اهل بيت(ع) در شامگاه تير ماه 1387ش و در سن 87 سالگی دار فاني را وداع گفت و به ديدار معبود شتافت.