حجتی، سید محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR01133.jpg|بندانگشتی|حجتی، | [[پرونده:NUR01133.jpg|بندانگشتی|حجتی، محمد باقر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|حجتی، | ! نام!! data-type='authorName'|حجتی، محمد باقر | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سيد | '''سيد محمد باقر حجتى'''، فرزند مرحوم حجت‌الاسلام سيد محمد حجتى، در 25 اسفندماه 1311 در بابل متولد شد. | ||
جدشان آيت‌الله سيد | جدشان آيت‌الله سيد محمد باقر حجتى، از مراجع تقليد در مازندران و از شاگردان آيات عظام [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم طباطبايى]] و [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محمدكاظم خراسانى]] و ملا عبدالله مازندرانى در حوزه علميه نجف بوده است. پدر دكتر حجتى از علما و ائمه جماعت خوش‌نام شهرستان بابل بود. | ||
تحصيلات رسمى سيد | تحصيلات رسمى سيد محمد باقر حجتى از زبان خودشان به قرار زير است: | ||
«من از همان اوان كودكى در كنار پدرم (پدرم امام جماعت يكى از مساجد بابل بود و مجلس تفسير قرآن نيز داشت) بودم و عشق و علاقه به قرآن، از همان دوره در من ايجاد شد. به همين دليل بعد از چند سال تحصيل در حوزه بابل به قصد ادامه تحصيلات حوزوى، به مدرسه مروى تهران رفتم. در همان زمان به دانشگاه تهران راه يافتم و بعد از اخذ مدرك ليسانس، وارد مقطع دكترا شدم (در آن زمان دوره فوق ليسانس وجود نداشت). در سال 1346 با ارائه پايان‌نامه موفق به اخذ درجه دكترا در رشته فلسفه شدم». | «من از همان اوان كودكى در كنار پدرم (پدرم امام جماعت يكى از مساجد بابل بود و مجلس تفسير قرآن نيز داشت) بودم و عشق و علاقه به قرآن، از همان دوره در من ايجاد شد. به همين دليل بعد از چند سال تحصيل در حوزه بابل به قصد ادامه تحصيلات حوزوى، به مدرسه مروى تهران رفتم. در همان زمان به دانشگاه تهران راه يافتم و بعد از اخذ مدرك ليسانس، وارد مقطع دكترا شدم (در آن زمان دوره فوق ليسانس وجود نداشت). در سال 1346 با ارائه پايان‌نامه موفق به اخذ درجه دكترا در رشته فلسفه شدم». | ||
سيد | سيد محمد باقر حجتى در كنار تحصيل در رشته الهيات در دانشگاه تهران، به تحصيل علوم قرآنى و حديث در حوزه علميه مشغول بود. وى در طى اين دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروى، همچون سيد صدرالدين رضوى، حاج ميرزا [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجى]]، علامه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقى جعفرى]]، [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]]، ميرزا باقر آشتيانى، سيد ابوالقاسم رفيعى قزوينى و... به تلمذ و تحصيل مى‌پرداخت و در بيرون از مدرسه نيز سير حكمت و فلسفه اسلامى را نزد علامه [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]] دنبال مى‌كند. | ||
هم‌زمان با تحصيل در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول - كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مى‌شود - شركت مى‌كند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مى‌پيوندد. دوره ليسانس را در محضر استادان نامى دانشكده، همچون مير جلال‌الدين [[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]]، مهدى الهى قمشه‌اى، سيد مهدى حميدى، سيد | هم‌زمان با تحصيل در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول - كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مى‌شود - شركت مى‌كند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مى‌پيوندد. دوره ليسانس را در محضر استادان نامى دانشكده، همچون مير جلال‌الدين [[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]]، مهدى الهى قمشه‌اى، سيد مهدى حميدى، سيد محمد باقر سبزوارى، احمد ناظرزاده کرمانى، سيد كمال‌الدين نوربخش، محمد باقر هوشيار، محمد عبده [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]]، سيد حسن تقى‌زاده و ديگران، با كسب امتيازات و نمرات عالى به پايان مى‌برد و دوره دكترا را نيز در رشته حكمت و فلسفه اسلامى همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام مى‌رساند. در دوره دكترا نيز از محضر استادان شيخ محمدعلى حكيم، حاج حسينعلى راشد، [[شهابی، محمود|محمود شهابى]]، غلامحسين صديقى و احمد فرديد استفاده مى‌كند. | ||
سيد | سيد محمد باقر حجتى پس از اخذ دكترا در سال 1346 به‌عنوان استاديار به استخدام دانشگاه تهران منصوب شد. وى برخلاف رشته تحصيلى‌اش، به دليل علاقه وافر به علوم قرآنى، به تدريس در رشته زبان و ادبيات عرب و ترجمه و قرائت و تفسير قرآن پرداخت و به‌تدريج پايه‌گذار رشته علوم قرآن و حديث در دانشگاه تهران بعد از انقلاب اسلامى شد و از آن زمان تاكنون علاوه بر تدريس و تأليف و ترجمه، مديريت دانشكده الهيات و معارف اسلامى، گروه علوم قرآن و حديث را بر عهده دارد. | ||
== مشاغل و سمت‌ها== | == مشاغل و سمت‌ها== | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
[[شطري از تفسير سوره واقعه]] | [[شطري از تفسير سوره واقعه]] | ||
[[چهره هاي ماندگار: دکتر | [[چهره هاي ماندگار: دکتر محمد باقرحجتي]] | ||
[[المعجم الوسیط]] | [[المعجم الوسیط]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۳۸
| نام | حجتی، محمد باقر |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1311 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | آداب تعلیم و تعلم در اسلام: تحریری جدید از ترجمه گزارش گونه کتاب «منیه المرید فی آداب المفید و المستفید» |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1133AUTHORCODE |
سيد محمد باقر حجتى، فرزند مرحوم حجت‌الاسلام سيد محمد حجتى، در 25 اسفندماه 1311 در بابل متولد شد.
جدشان آيت‌الله سيد محمد باقر حجتى، از مراجع تقليد در مازندران و از شاگردان آيات عظام سيد محمدكاظم طباطبايى و محمدكاظم خراسانى و ملا عبدالله مازندرانى در حوزه علميه نجف بوده است. پدر دكتر حجتى از علما و ائمه جماعت خوش‌نام شهرستان بابل بود.
تحصيلات رسمى سيد محمد باقر حجتى از زبان خودشان به قرار زير است:
«من از همان اوان كودكى در كنار پدرم (پدرم امام جماعت يكى از مساجد بابل بود و مجلس تفسير قرآن نيز داشت) بودم و عشق و علاقه به قرآن، از همان دوره در من ايجاد شد. به همين دليل بعد از چند سال تحصيل در حوزه بابل به قصد ادامه تحصيلات حوزوى، به مدرسه مروى تهران رفتم. در همان زمان به دانشگاه تهران راه يافتم و بعد از اخذ مدرك ليسانس، وارد مقطع دكترا شدم (در آن زمان دوره فوق ليسانس وجود نداشت). در سال 1346 با ارائه پايان‌نامه موفق به اخذ درجه دكترا در رشته فلسفه شدم».
سيد محمد باقر حجتى در كنار تحصيل در رشته الهيات در دانشگاه تهران، به تحصيل علوم قرآنى و حديث در حوزه علميه مشغول بود. وى در طى اين دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروى، همچون سيد صدرالدين رضوى، حاج ميرزا ابوالقاسم گرجى، علامه شعرانى، محمدتقى جعفرى، مرتضى مطهرى، ميرزا باقر آشتيانى، سيد ابوالقاسم رفيعى قزوينى و... به تلمذ و تحصيل مى‌پرداخت و در بيرون از مدرسه نيز سير حكمت و فلسفه اسلامى را نزد علامه مرتضى مطهرى دنبال مى‌كند.
هم‌زمان با تحصيل در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول - كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مى‌شود - شركت مى‌كند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مى‌پيوندد. دوره ليسانس را در محضر استادان نامى دانشكده، همچون مير جلال‌الدين محدث ارموى، مهدى الهى قمشه‌اى، سيد مهدى حميدى، سيد محمد باقر سبزوارى، احمد ناظرزاده کرمانى، سيد كمال‌الدين نوربخش، محمد باقر هوشيار، محمد عبده بروجردى، مجتبى مينوى، سيد حسن تقى‌زاده و ديگران، با كسب امتيازات و نمرات عالى به پايان مى‌برد و دوره دكترا را نيز در رشته حكمت و فلسفه اسلامى همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام مى‌رساند. در دوره دكترا نيز از محضر استادان شيخ محمدعلى حكيم، حاج حسينعلى راشد، محمود شهابى، غلامحسين صديقى و احمد فرديد استفاده مى‌كند.
سيد محمد باقر حجتى پس از اخذ دكترا در سال 1346 به‌عنوان استاديار به استخدام دانشگاه تهران منصوب شد. وى برخلاف رشته تحصيلى‌اش، به دليل علاقه وافر به علوم قرآنى، به تدريس در رشته زبان و ادبيات عرب و ترجمه و قرائت و تفسير قرآن پرداخت و به‌تدريج پايه‌گذار رشته علوم قرآن و حديث در دانشگاه تهران بعد از انقلاب اسلامى شد و از آن زمان تاكنون علاوه بر تدريس و تأليف و ترجمه، مديريت دانشكده الهيات و معارف اسلامى، گروه علوم قرآن و حديث را بر عهده دارد.
مشاغل و سمت‌ها
- استاد گروه الهيات و معارف اسلامى دانشكده الهيات دانشگاه تهران از سال 1339ش؛
- رياست دايره كتابدارى و راهنمايى و كتاب‌يابى كتابخانه دانشگاه الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران از سال 1344 - 1366؛
- رياست كتابخانه دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران از سال 1355 تا 1358؛
- مديريت گروه فرهنگ عربى و علوم قرآنى از سال 1352 تا 1355؛
- مديريت علوم قرآن و حديث از سال 1365 تاكنون در دانشگاه تهران؛
- مديريت گروه علوم قرآن و حديث از سال 1365 تا 1380 در دانشگاه تربيت مدرس؛
- معاونت پژوهشى دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران از سال 1369 تا 1380؛
- عضويت هيئت گزينش كتاب از سال 1361 تا 1373 از سوى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى؛
- عضويت كميته برنامه‌ريزى الهيات در شوراى عالى برنامه‌ريزى از تاريخ 1364 تا 1382 از سوى وزارت فرهنگ و آموزش عالى؛
- داور و عضو كميته تخصصى علوم انسانى جشنواره خوارزمى از تاريخ 1370 تا 1383؛
- عضويت شوراى پژوهشى دانشگاه تهران از سال 1370 تا 1380؛
- عضويت كميته تخصصى علوم انسانى معاونت پژوهشى دانشگاه تهران از سال 1370 تا 1374؛
- مشاور سازمان مدارك فرهنگى انقلاب اسلامى از تاريخ 1367 تا 1374 از سوى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى؛
- عضويت شوراى پژوهشى دانشگاه امام صادق و مسئوليت پژوهشى گروه علوم قرآن و حديث همين دانشگاه در سال 1373؛
- عضويت فرهنگستان دمشق «مجمع اللغة العربية بدمشق» (در سال 1365 رسما به عنوان عضو اين فرهنگستان از جمهورى اسلامى ايران انتخاب شد).
آثار
- آداب تعليم و تعلم در اسلام (ترجمه كتاب «منية المريد في آداب المفيد و المستفيد» شهيد ثانى)؛
- إبليس في القرآن و الحديث؛
- ابن عباس و مكانته في التفسير و المعارف الأخرى (ترجمه)؛
- أسباب النزول؛
- اسلام در كنار مصيبت‌ديدگان و افسرده‌دلان (ترجمه «مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد» از شهيد ثانى)؛
- پژوهشى در تاريخ قرآن كريم؛
- تاريخ شيعه (ترجمه)؛
- تاريخ اديان (ترجمه)؛
- تفسير كاشف (اين كتاب با همكارى عبدالكريم بى‌آزار شيرازى ترجمه شده است)؛
و...
منابع مقاله
پايگاه مشاهير و چهره‌هاى ماندگار، در 22 تيرماه 1392 به آدرس: http://natali123.persianblog.ir/post/107.
وابسته‌ها
رسائل عرفانی و فلسفی حکیم قاینی
درآمدی به تحقیق در اهداف و مقاصد سوره های قرآن کریم
مقدمه‌ای بر تاریخ قراءات قرآن کریم
آداب تعلیم و تعلم در اسلام (ترجمه منیه المرید)
میثاق در قرآن کلید همبستگی آیات و بخش های مختلف قرآن
چهارده مقاله و گفتار در علوم قرآنی و مسایل دینی و تاریخی و تربیتی
اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)
سيري در سيره نويسي و مروري بر احوال و آثار پاره اي از سيره نويسان