الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (كلانتر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'کلانتر، محمد' به 'موسوى کلانتر، سید محمد')
جز (جایگزینی متن - 'شرح اللمعة (ابهام‌ زدایی)' به 'شرح اللمعة (ابهام‌‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| تصویر =NUR03681J1.jpg
| تصویر =NUR03681J1.jpg
| عنوان =الروضة البهیة في شرح اللمعة الدمشقیة (کلانتر)
| عنوان =الروضة البهیة في شرح اللمعة الدمشقیة (کلانتر)
| عنوان‌های دیگر =الـلمعه الدمشقیه. شرح
| عنوان‌های دیگر =اللمعه الدمشقیه. شرح
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[موسوى کلانتر، سید محمد]] (محقق)
[[موسوى کلانتر، سید محمد]] (محقق)
خط ۲۱: خط ۲۱:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =10
| تعداد جلد =10
| کتابخانۀ دیجیتال نور =5346
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03681
| کتابخوان همراه نور =03681
| کتابخوان همراه نور =03681
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
 
{{کاربردهای دیگر|شرح اللمعة (ابهام‌‌زدایی)}}
'''الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية''' تألیف [[شهید ثانی، زین‌‎الدین بن علی|شيخ سعيد زين‌الدين بن على بن احمد بن تقى عاملى]]، معروف به [[شهيد ثانى]] (م 966 ق).
'''الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية''' تألیف [[شهید ثانی، زین‌‎الدین بن علی|شيخ سعيد زين‌الدين بن على بن احمد بن تقى عاملى]]، معروف به [[شهيد ثانى]] (م 966 ق). اين كتاب از بهترين شروح اللمعة الدمشقية تأليف [[شهيد اول]] است كه يك دورۀ نيمه استدلالى فقه اماميّه را در بردارد.
 
اين كتاب از بهترين شروح اللمعة الدمشقية تأليف [[شهيد اول]] است كه يك دورۀ نيمه استدلالى فقه اماميّه را در بردارد.


جلد اول شامل باب طهارت تا مساقات و جلد دوم از باب اجاره شروع و به باب ديات ختم مى‌شود.
جلد اول شامل باب طهارت تا مساقات و جلد دوم از باب اجاره شروع و به باب ديات ختم مى‌شود.
خط ۴۵: خط ۴۳:
از زمان نگارش اين كتاب، فقها و بزرگان به آن توجه داشته و بزرگانى همچون [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيد‌ ‎محمد عاملى]] (م 1009 ق) در [[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارک الأحكام]]، [[فاضل هندی، محمد بن حسن|فاضل هندى]] (م 1137 ق) در [[كشف اللثام عن قواعد الأحكام|كشف اللثام]]، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (م 1206 ق) در مجمع الفائدة و البرهان، [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد|سيد‌ ‎محمد جواد عاملى]] (م 1226 ق) در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبايى]] (م 1231 ق) در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|فاضل نراقى]] (م 1245 ق) در [[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعة]] و [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق) در كتاب‌هایش و ديگران به آن استناد نموده‌اند.
از زمان نگارش اين كتاب، فقها و بزرگان به آن توجه داشته و بزرگانى همچون [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيد‌ ‎محمد عاملى]] (م 1009 ق) در [[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارک الأحكام]]، [[فاضل هندی، محمد بن حسن|فاضل هندى]] (م 1137 ق) در [[كشف اللثام عن قواعد الأحكام|كشف اللثام]]، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (م 1206 ق) در مجمع الفائدة و البرهان، [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد|سيد‌ ‎محمد جواد عاملى]] (م 1226 ق) در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبايى]] (م 1231 ق) در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|فاضل نراقى]] (م 1245 ق) در [[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعة]] و [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق) در كتاب‌هایش و ديگران به آن استناد نموده‌اند.


در حدود يك صد شرح و حاشيه در كتاب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ذكر شده است كه مهم‌ترين آنان شرح [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا جمال‌الدين خوانسارى]] (م 1125 ق)، سلطان العلماء (م 1064 ق) صاحب المدارک (م 1009 ق) هستند.
در حدود يك صد شرح و حاشيه در كتاب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ذكر شده است كه مهم‌ترين آنان شرح [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا جمال‌الدين خوانسارى]] (م 1125 ق)، [[سلطان‌العلماء، سید حسین بن محمد|سلطان العلماء]] (م 1064 ق) صاحب المدارک (م 1009 ق) هستند.


==تاريخ تأليف==
==تاريخ تأليف==
خط ۶۰: خط ۵۸:




اين كتاب مكرّرا در ایران، مصر و عراق چاپ شده است. بهترين چاپ بوسيلۀ جامعة النجف‌الدينية مى‌باشد كه محقق آن سيد‌ ‎محمد كلانتر بوده است. چاپ اول در سال 1386ق و چاپ مجدد آن در سال 1398ق بوده است.
اين كتاب مكرّرا در ایران، مصر و عراق چاپ شده است. بهترين چاپ بوسيلۀ جامعة النجف‌الدينية مى‌باشد كه محقق آن [[موسوى کلانتر، سید محمد|سيد‌ ‎محمد كلانتر]] بوده است. چاپ اول در سال 1386ق و چاپ مجدد آن در سال 1398ق بوده است.


كتاب موجود در سال 1410ق در انتشارات داورى قم چاپ شده است و چاپ موجود داراى مزايا و امتيازات زيادى است كه عبارتند از:
كتاب موجود در سال 1410ق در انتشارات داورى قم چاپ شده است و چاپ موجود داراى مزايا و امتيازات زيادى است كه عبارتند از:
خط ۱۷۵: خط ۱۷۳:
#امير محمدحسین بن امير محمد صالح خاتون‌آبادى (م 1151 ق) (ذ94/6/)
#امير محمدحسین بن امير محمد صالح خاتون‌آبادى (م 1151 ق) (ذ94/6/)
#ملا محمدحسین بن محمد قاسم قمشه‌اى نجفى (م 1336 ق) (ذ94/6/)
#ملا محمدحسین بن محمد قاسم قمشه‌اى نجفى (م 1336 ق) (ذ94/6/)
#سلطان العلماء، حسین بن رفيع‌الدين محمد مرعشى آملى اصفهانى (م 1064 ق) (ذ94/6/)
#[[سلطان‌العلماء، سید حسین بن محمد|سلطان العلماء، حسین بن رفيع‌الدين محمد مرعشى آملى اصفهانى]] (م 1064 ق) (ذ94/6/)
#[[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]]، حسین بن جمال‌الدين محمد (م 1098 ق) (ذ94/6/)
#[[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]]، حسین بن جمال‌الدين محمد (م 1098 ق) (ذ94/6/)
#سيد‌ ‎حيدر على هندى (م 1033 ق) (ذ94/6/)
#سيد‌ ‎حيدر على هندى (م 1033 ق) (ذ94/6/)

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۷

الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية تألیف شيخ سعيد زين‌الدين بن على بن احمد بن تقى عاملى، معروف به شهيد ثانى (م 966 ق). اين كتاب از بهترين شروح اللمعة الدمشقية تأليف شهيد اول است كه يك دورۀ نيمه استدلالى فقه اماميّه را در بردارد.

الروضة البهیة في شرح اللمعة الدمشقیة (کلانتر)
الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (كلانتر)
پدیدآورانموسوى کلانتر، سید محمد (محقق) شهید ثانی، زین‌‎الدین بن علی (نویسنده)
عنوان‌های دیگراللمعه الدمشقیه. شرح
ناشرمؤسسة الأعلمي للمطبوعات
مکان نشربیروت - لبنان
چاپ1
موضوعشهید اول، محمد بن مکی، 734 - 786ق. اللمعه الدمشقیه - نقد و تفسیر فقه جعفری - قرن 8ق.
زبانعربی
تعداد جلد10
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏18‎‏2‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ ‎‏ل‎‏8025‎‏ ‎‏1300‎‏د
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

جلد اول شامل باب طهارت تا مساقات و جلد دوم از باب اجاره شروع و به باب ديات ختم مى‌شود.

ارزش كتاب

عبارات لطيف و ذوقى و سليقۀ بى‌نظير در نگارش متن آن، اين كتاب را از بهترين شروح مزجى فقهى قرار داده، به گونه‌اى كه تميّز بين متن و شرح مشكل است.

اين كتاب در كنار «روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان» و «مسالك الأفهام» از آثار جاويدان شهيد ثانى است كه صدها سال است در حوزه‌هاى علميۀ شيعه محور تعليم و تعلم قرار گرفته است و هنوز هم از مهم‌ترين كتاب‌هاى درسى حوزه‌هاى علميه مى‌باشد.

در اين اثر گرانقدر حاصل افكار عميق و دقت نظر و ذوق سرشار و اعتدال روش فقهى با بهترين تعابير از دو شهيد بزرگوار گردآورى شده است. نحوۀ نگارش كتاب به گونه‌اى است كه هم افراد مبتدى مى‌توانند مباحث فقهى آن را به آسانى بياموزند و هم علماء و فضلاء از آن استفاده نمايند.

از زمان نگارش اين كتاب، فقها و بزرگان به آن توجه داشته و بزرگانى همچون سيد‌ ‎محمد عاملى (م 1009 ق) در مدارک الأحكام، فاضل هندى (م 1137 ق) در كشف اللثام، وحيد بهبهانى (م 1206 ق) در مجمع الفائدة و البرهان، سيد‌ ‎محمد جواد عاملى (م 1226 ق) در مفتاح الكرامة، سيد‌ ‎على طباطبايى (م 1231 ق) در رياض المسائل، فاضل نراقى (م 1245 ق) در مستند الشيعة و شيخ انصارى (م 1281 ق) در كتاب‌هایش و ديگران به آن استناد نموده‌اند.

در حدود يك صد شرح و حاشيه در كتاب الذريعةذكر شده است كه مهم‌ترين آنان شرح آقا جمال‌الدين خوانسارى (م 1125 ق)، سلطان العلماء (م 1064 ق) صاحب المدارک (م 1009 ق) هستند.

تاريخ تأليف

آغاز نگارش آن در اوائل ربيع‌الاول 956ق و پایان آن شب شنبه بيست و يكم جمادى الاولى 957ق در حدود 6 ماه مى‌باشد. (ذ90/6/، 29/11، 49/14).

نسخه‌ها

در چاپ كتاب موجود از نسخه‌هاى خطى نفيس و چاپى متعددى استفاده شده است كه مسئول تصحيح و تحقيق جلد اول آن در سال 1386ق سيد‌ ‎محمد كلانتر بوده است.

تاريخ انتشار

اين كتاب مكرّرا در ایران، مصر و عراق چاپ شده است. بهترين چاپ بوسيلۀ جامعة النجف‌الدينية مى‌باشد كه محقق آن سيد‌ ‎محمد كلانتر بوده است. چاپ اول در سال 1386ق و چاپ مجدد آن در سال 1398ق بوده است.

كتاب موجود در سال 1410ق در انتشارات داورى قم چاپ شده است و چاپ موجود داراى مزايا و امتيازات زيادى است كه عبارتند از:

- دقت كامل در مقابله با نسخ خطى متعدد و تصحيح عبارت‌ها،

- تفسير عبارت‌هاى مشكل و پيچيده با حواشى مختصر و واضح در حد نياز خواننده،

- توضيح اقوال و نظرياتى كه به رمز و اشاره بيان شده است،

- بيان مصادر و منابع اين اقوال،

- مقدمه‌اى در بيان زندگى‌نامه و آثار شهيدين بوسيلۀ محمد مهدى آصفى،

- شكل‌هاى تقريبى در مباحث قبله،

- وقت و قضاء نماز،

- شكل بعضى از حيوانات،

- توضيح الفاظ مشكل و بيان معانى آنها،

- اعراب دادن به كلمات در موارد نياز.

ترتيب مطالب

كتاب موجود در 10 جلد چاپ شده كه مطالب آن عبارتند از:

جلد اول - كتاب الطهارة و كتاب الصلاة

جلد دوم - كتاب‌هاى زكاة، خمس، صوم، حج، جهاد

جلد سوم - كتاب‌هاى قضاء و شهادات، وقف، عطيه، متاجر

جلد چهارم - از كتاب‌الدين تا كتاب جعاله

جلد پنجم - كتاب‌هاى وصيت تا دين

جلد ششم - كتاب طلاق

جلد هفتم - كتاب غصب، لقطه، تا احياء موات

جلد هشتم - كتاب الأرث

جلد نهم - كتاب الحدود

جلد دهم - كتاب القصاص.

حواشى و شروح

حواشى و شروح كتاب به دو دسته تقسيم مى‌شوند.

الف: كتاب‌هایى كه داراى نام مشخصى هستند.

  1. الابانة المرضيّة في شرح مبحث الوقت و القبلة
    شيخ محمدتقى بن محمد كاظم تسترى (ذ485/3/، 92/6)
  2. صفاء الروضة
    سيد‌ ‎امير محمد صالح بن حسن حائرى حسینى (ذ43/15/، 95/6)
  3. التعليقة الأنيقة
    سيد‌ ‎مفتى مير محمد عباس موسوى تسترى كهنوى (م 1306 ق) (ذ223/4/، 95/6)
  4. فصل الخطاب الإبراهیميّة
    ميرزا ابراهیم سيد‌ ‎على خان مدنى (ذ91/6/)
  5. الحديقة النجفية
    ملا محمدتقى هروى (م 1299 ق) (ذ92/6/، 390)
  6. مخزن الأسرار الفقهية
    آقا محمد على بن آقا محمدباقرهزار جريبى (ذ95/6/، 222/20)
  7. الزاهرات الزويّة
    شيخ على بن محمد بن زين‌الدين مهيئه (ذ95/6/، 94/13)
  8. المناهج السوية
    محمد بن حسن اصفهانى معروف به كاشف اللثام (م 1299 ق) (ذ295/13/، 260/18)
  9. الهداية السنية في شرح الروضة البهيّة
    سيد‌ ‎هادى بن ابوالحسن رضوى كشميرى (م 1357) (ذ345/22/)
  10. السحاب الروية و النفخة المحمديّة و النسمة الغرويّة
    شيخ محمد بن يوسف جامعى (ذ150/12/)
  11. الغرائب الربوبيّة في مقامات العبوديّة
    شيخ شريعتمدار استرآبادى (ذ30/16/)
  12. مجمع الحواشي
    كه مجموعه‌اى از حواشى بر روضة البهيّة است كه بوسيلۀ ملا حبيب‌الله كاشانى تدوين شده است (ذ27/20/).
  13. مطالع البكور من الأيام و دهر الدهور
    شيخ على بن محمد جعفر استرآبادى (م 1315 ق) (ذ145/21/)
  14. منهاج الأمة في شرح الروضة البهيّة
    ميرزا محمد بن احمد نراقى (ذ157/23/)
  15. منهاج الملة في تعيين الوقت و القبلة
    ملا على بن عبدالله عليارى (م 1327) (ذ176/23/)
  16. الموائد الحسينية من الروضة البهيّة
    سيد‌ ‎حسن بن احمد حسینى كاشانى (م 1342) (ذ213/23/)

ب: شروح و حواشى كه داراى نام مشخصى نيستند و با نام شرح الروضة البهية و يا حاشية الروضة البهية ذكر شده و با نام محشى شناخته مى‌شوند:

  1. سيد‌ ‎آقا تسترى، صاحب تعديد اللسان
  2. ميرزا ابراهیم بن سلطان العلماء مرعشى آملى اصفهانى (م 1098 ق)
  3. ميرزا ابراهیم بن ملا صدرالدين محمد شيرازى (م 1070 ق) (ذ91/6/)
  4. امير ابراهیم بن امير معصوم قزوينى (م 1149 ق) (ذ91/6/)
  5. امير ابوطالب نوۀ مير فندرسكى، معاصر با صاحب الرياض (ذ91/6/)
  6. امير ابوالقاسم كبير موسوى خوانسارى (م 1158 ق) (ذ91/6/)
  7. ملا احمد بن محمد تونى برادر ملا عبدالله تونى، صاحب الوافيّة، معاصر شيخ حر عاملى (ذ91/6/)
  8. شيخ اسحاق تربتى مشهدى (م 1237 ق) (ذ91/6/)
  9. شيخ اسدالله بن اسماعيل دزفولى كاظمى (م 1237 ق) (ذ91/6/)
  10. سيد‌ ‎محمدباقربن زين‌العابدين موسوى خوانسارى صاحب روضات الجنات(م 1313 ق) (ذ91/6/)
  11. شيخ محمدتقى بن ملا عباس نهاوندى (ذ92/6/)
  12. ملا محمد جعفر شريعتمدار استرآبادى (م 1263 ق) (ذ92/6/)
  13. شيخ جعفر قاضى بن عبدالله بن ابراهیم حويزى كمره‌اى اصفهانى (م 1115 ق) (ذ92/6/)
  14. محقق آقا جمال‌الدين محمد بن حسین بن جمال‌الدين خوانسارى (م 1125 ق) (ذ93/6/)
  15. شيخ حسن بن سلام بن حسن جيلانى تيمجانى (ذ93/6/)
  16. شيخ حسن بن محمد سبيتى عاملى (ذ93/6/)
  17. شيخ حسن بن مؤلف، صاحب معالم (م 1011 ق) (ذ93/6/)
  18. سيد‌ ‎احمد بن سيد‌ ‎على اصغر شهرستانى (شرح وقت و قبله) (ذ17/14/)
  19. شيخ احمد بن ابراهیم بن احمد درازى بحرانى (م 1299 ق) (شرح مبحث وقت زوال) (ذ61/12/)
  20. ملا حسین تربتى (ذ93/6/)
  21. سيد‌ ‎حسين بن جعفر بن حسین موسوى خوانسارى (م 1191 ق) (ذ93/6/)
  22. ملا حسین بن حسن جيلانى بنانى صاحب حاشية الذخيرة (ذ94/6/)
  23. امير محمدحسین بن امير محمد صالح خاتون‌آبادى (م 1151 ق) (ذ94/6/)
  24. ملا محمدحسین بن محمد قاسم قمشه‌اى نجفى (م 1336 ق) (ذ94/6/)
  25. سلطان العلماء، حسین بن رفيع‌الدين محمد مرعشى آملى اصفهانى (م 1064 ق) (ذ94/6/)
  26. محقق خوانسارى، حسین بن جمال‌الدين محمد (م 1098 ق) (ذ94/6/)
  27. سيد‌ ‎حيدر على هندى (م 1033 ق) (ذ94/6/)
  28. ملا محمد رفيع بن مزج جيلانى مشهدى (ذ94/6/)
  29. مؤلف، شيخ زين‌الدين شهيد (م 966 ق) (94/6)
  30. ملا حسام‌الدين محمد صالح بن احمد مازندرانى (م 1086 ق) (ذ94/6/)
  31. سيد‌ ‎عبدالصمد بن احمد بن محدث جزائرى (م 1337 ق) (ذ95/6/)
  32. سيد‌ ‎عبدالله بن نور‌الدين جزائرى (م 1173 ق) (ذ95/6/)
  33. ملا محمد على بن احمد قراچه داغى (م 1310 ق) (ذ95/6/)
  34. محمد على بن آقا باقر بهبهانى (م 1216 ق) (ذ95/6/)
  35. سيد‌ ‎محمد على بن سيد‌ ‎صادق رضوى مشهدى (م 1311 ق) (ذ95/6/)
  36. سيد‌ ‎على بن سيد‌ ‎عزيزالله بن عبدالمطلب جزائرى (م 1149 ق) (ذ95/6/)
  37. محمد على بن محمد بن مرتضى طباطبايى (م 1240 ق) (ذ95/6/)
  38. ملا على قلى بن محمد خلخالى (م 1115 ق) (ذ96/6/)
  39. شيخ على بن نصرالله ليثى، شاگرد شيخ بهایى (ذ96/6/)
  40. محمد على بن محمد نصير چهاردهى مدرسى (م 1334 ق) (ذ96/6/، ذ294/13/)
  41. امير فخر‌الدين مشهدى خراسانى (م 1097 ق) (ذ96/6/)
  42. ميرزا محمد معروف به دليماج (ذ96/6/)
  43. شيخ محمد بن حسن بن زين‌الدين شهيد، معروف به شيخ محمد سبط (ذ97/6/)
  44. آقا رضى‌الدين محمد بن آقا حسین خوانسارى (ذ97/6/)
  45. ميرزا محمد بن سليمان تنكابنى (ذ97/6/)
  46. سيد‌ ‎محمد بن امير صالح خاتون‌آبادى (شهيد در 1148 ق) (ذ97/6/)
  47. محمد بن عبدالفتاح تنكابنى سراب (م 1124 ق) (ذ97/6/)
  48. سيد‌ ‎محمد بن على بن ابوالحسن عاملى، صاحب المدارک (ذ97/6/)
  49. سيد‌ ‎امير رفيع‌الدين محمد صدر بن محمد بن سيد‌ ‎على معروف به خليفة السلطان (م 1040 ق) (ذ97/6/)
  50. سيد‌ ‎محمد بن هبةالله قزوينى (ذ97/6/)
  51. سيد‌ ‎مصطفى بن على نقوى كهنوى (م 1323 ق))Z
  52. ملا محمد بن مؤمن بن شاه قاسم سبزوارى، معاصر محدث حر عاملى (ذ97/6/)
  53. ميرزا نصرالله فارسی مدرس (م 1291 ق) (ذ97/6/)
  54. محمد نصير بن عبدالله بن محمدتقى مجلسى (ذ97/6/)
  55. شيخ ياسين بن صلاح‌الدين بن على بحرانى (ذ97/6/)
  56. سيد‌ ‎مير محمد يوسف بن عبدالفتاح تبريزى (م 1242 ق) (ذ97/6/)
  57. ميرزا ابوالحسن خان مجتهد فسايى (م 1279 ق) (ذ98/7/)
  58. محمدباقربن محمد جعفر فشاركى (ذ98/7/)
  59. ميرزا محمدباقرهرندى (ذ98/7/)
  60. ميرزا عبدالعلى هرندى (م 1306 ق) (ذ98/7/)
  61. ملا محمد على نورى (ذ98/7/)
  62. اسماعيل بن نجف مرندى حسینى تبريزى (م 1318 ق) (ذ292/13/)
  63. شيخ جواد بن مبارک نجفى (م 1311 ق) (ذ292/13/)
  64. ملا حسین تربتى (م 1300 ق) (ذ293/13/)
  65. سيد‌ ‎شفيع جابلقى (م 1280 ق) (ذ293/13/)
  66. سيد‌ ‎محمد طاهر بن اسماعيل معروف به آغا مير، داماد شيخ انصارى (ذ293/13/)
  67. شيخ عباس بن شيخ حسن کاشف‌الغطاء (م 1323 ق) (ذ294/13/)
  68. سيد‌ ‎على بن سيد‌ ‎محمد بن محسن اعرجى كاظمى (ذ294/13/)
  69. آقا محمد على بن آقا محمدباقرهزار جريبى (م 1245 ق) (ذ294/13/)
  70. ملا محمد كاظم بن محمد صادق كاشانى اصفهانى (م 1273 ق) (ذ295/13/)
  71. سيد‌ ‎محمد سيوشانى (ذ295/13/)
  72. شيخ محمد بن يوسف عبداللطيف جامعى عاملى (م 1218 ق) (ذ295/13/)
  73. علامه ميرزا مسيح بن محمد سعيد رازى تهرانى (م 1263 ق) (ذ295/13/)
  74. سيد‌ ‎مهدى قزوينى حلّى (ذ295/13/)
  75. شيخ مهدى ملا كتاب نجفى (م 1337 ق) (ذ295/13/)
  76. محمد مهدى بن محمد ابراهیم كلباسى (ذ295/13/)
  77. محمد نصير بن ملا احمد نراقى (م 1273 ق) (ذ295/13/)
  78. شيخ عبدالغنى (شرح مسألۀ ترتيب الفوائت المنسيّة) (ذ38/14/)

گفتار بزرگان

الذريعة292/13: هو من أمتن الشروح حيث يصعب التمييز بينه و بين المتن، و قد اشتهر و تداول بين العلماء منذ قرن العاشر حتى التاريخ و عليه اعتمادهم، و هو من الكتب الدرسية في معاهد العلم الشيعيّة.

أعيان الشيعة 145/1: هو (شهيد ثانى) أوّل من صنف منهم الشروح المزجية و كانت غير معروفة بينهم فصنف شروح اللمعة الدمشقيّة و الألفية في الفقه و النفلية و الدراية كلها مزجيّة.

أعيان الشيعة 155/7: الروضة البهيّة في شرح اللمعة الدمشقيّة في الفقه بتمامه و هو آخر ما صنّفه و أعطى خطا عظيما في التدريس فكان عليه المعوّل عمله في ستة أشهر و ستة أيام و كان في الغالب يكتب كل يوم كراسا فرغ منه خاتمة ليلة السبت 21 جمادي الأولى سنة 957 و هو شرح مزجي مطبوع عدّة مرات.

الذريعة290/11: الروضة البهيّة في شرح اللمعة الدمشقية للشيخ السعيد زين‌الدين على بن أحمد بن تقي بن صالح بن مشرف العاملي الشهيد 966ق مرّ في 6:90 الحواشي و التعليقات عليها و كثرة الاعتناء برفع غواشيها حيث مسلك فيها مسلكا لطيفا فصارت روضة الحسن و الجمال.

خطبۀ كتاب الروضة البهيّة: فهذه تعليقة لطيفة و فوائد خفيفة أضفتها إلى المختصر الشريف، المؤلف المنيف المشتمل على أمهات المطالب الشرعية الموسوم ب‍ «اللمعة الدمشقيّة».

و در ادامه مى‌نويسد: جعلتها جارية له مجرى الشرح الفاتح لمغلقه، و المقيد لمطلقه و المتمم لفوائده، و المهذب لقواعده، ينتفع به المبتدي، و يستمد منه المتوسط و المنتهى،...اقتصرت فيه على بحث الفوائد.

كشف الحجب به نقل از منية المريد: هو شرح ممزوج من أدق الكتب الفقهية و ألطفها و أمتنها، لعلّه لم يصنف في هذه الفرقة مثله في الدقة و الغموض متداول بين الأعلام و العلماء الكرام في الدرس و قد اعتنى به الفضلاء و المحققون بتعليق الحواشي عليه.


وابسته‌ها