منهاج الملة في بيان الوقت و القبلة

    از ویکی‌نور
    منهاج الملة في بیان الوقت و القبلة
    منهاج الملة في بيان الوقت و القبلة
    پدیدآورانعلیاری تبریزی، علی بن عبدالله (نویسنده)

    غروی علیاری، جواد (زير نظر)

    مسترحمی، هدایت‌‎الله (مصحح و معلق)
    ناشربنیاد فرهنگ اسلامی کوشانپور
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1379 ش
    چاپ1
    موضوعاوقات شرعی قبله و قبله یابی
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏186‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏م‎‏8
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    منهاج الملّة في بيان الوقت و القبلة تأليف آیت‌الله على غروى على‌يارى، با اشراف، آیت‌الله محمد جواد غروى، توسط سيد هدايةالله مسترحمى تصحيح و تحقيق شده و به همت بنياد فرهنگ اسلامى كوشانپور درباره مسائل فقهى وقت نماز و تعيين و استقبال قبله با استفاده از علم هيئت به چاپ رسيده است.

    انگيزه تأليف

    شناخت وقت نماز و قبله از مهم‌ترين مقدمات نماز به شمار مى‌آيد.

    مباحث مربوط به وقت و قبله در زمان حيات مؤلف به صورت جامع و مبسوط در بين كتب فقهى موجود نبوده و اغلب، فقها اين مباحث را به كتاب‌هاى علم هيئت ارجاع مى‌داند و اگر در كتب فقهى اشاره‌اى به مباحث آن مى‌شد، فايده عملى چندانى نداشته است.

    مؤلف با توجه به ضرورت تدوين چنين اثرى و در پى درخواست فرزندش، ميرزا حسن على يارى، تصميم مى‌گيرد كه اثرى مستقل در اين باب تدوين كند و به تفصيل مسائل مربوط به علم هيئت و همچنين مبانى فقهى آن را در يك مجموعه بررسى كند.

    ساختار

    كتاب مشتمل بر يك مقدمه و يك خاتمه و چهار ركن است.

    مقدمه از چهار فصل تشكيل مى‌شود: فصل اول، مبادى هندى؛ فصل دوم، مباحث مربوط به دايره‌اى عظميه؛ فصل سوم، تعيين عرض و طول بلاد؛ و فصل چهارم، درباره فضيلت نماز.

    اركان چهارگانه نيز عبارتند از: شناخت وقت، شناخت قبله، شناخت جهت شهرها و شناخت مقدار انحراف قبله نسبت به شهرها، و بيان صبح و شفق. خاتمه كتاب نيز به مباحثى در باب روز و شب اختصاص دارد.

    مصنف در طول كتاب و در توضيح مطالب، از اشعار مربوط به علم هندسه و هيئت و شكل‌هاى هندسى زيادى بهره گرفته است.

    گزارش محتوا

    مؤلف در مباحث مقدماتى، اصولى از علم هيئت و هندسه كه به منزله مقدمه تعيين قبله است مطرح مى‌كند.

    وى از تعريف جسم و كره و سطح و قوس شروع مى‌كند و با استفاده از آثار ارشميدس و بطلميوس مباحثى درباره دواير عظيمه و افلاك و منطقه‌البروج و بروج و طول و عرض جغرافيايى شهرها مطرح مى‌كند.

    دواير عظيمه، دايره‌هايى فرضى است كه كره زمين را به دو نيم تقسيم مى‌كند و مركز آن همان مركز كره است.

    تعيين طول و عرض جغرافيايى شهرها با همين دواير عظيمه صورت مى‌گيرد. مؤلف همچنين مباحثى درباره ظل و شاخص و شناخت هنگام زوال (ظهر شرعى) مطرح مى‌كند و با استفاده از تصوير دايره هندیه، چگونگى تشخيص زوال را آموزش مى‌دهد.

    وى طول و عرض جغرافيايى اكثر شهرها و مناطق ايران را برحسب علم هيئت قديم محاسبه و در كتاب ذكر كرده است و چگونگى تشخيص قبله و علائم قبله را آموزش داده است.

    وى همچنين از شهرهاى مدينه و مكه و فضايل اين دو شهر سخن گفته و به بيان برخى از نمازهاى مستحبى و وقت نمازهاى مستحبى و واجب پرداخته است.


    وابسته‌ها