حکیم (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۶

حکیم ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:

سید محسن حكيم (1268-1349ش)، فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعیان در قرن چهاردهم، از شاگردان آخوند خراسانى، آقا ضياء عراقى و ميرزاى نائينى بود و پس از وفات سيد ابوالحسن اصفهانى به عنوان يكى از مراجع تقليد اداره‌ى امور دينى و مذهبى شیعیان عراق را در دست گرفت. در مبارزات مردم عراق عليه اشغالگران انگليسى نقش مهمى بر عهده داشته است. از جمله آثار ایشان دلیل الناسک، مستمسک العروة الوثقی، منهاج الصالحین (المحشی)، نهج الفقاهة، حقائق الأصول

سيد محمدباقر حكيم (۱۳۱۸ش - ۱۳۸۲ش)، فقیه، اصولی، از علمای تأثیر گذار در عراق در سده اخیر، رئیس مجلس اعلای شیعیان عراق، از بنیانگذاران حزب الدعوة الاسلامية

سید محمدعلی حکیم (1329-1432ق)، فقیه، مفسر، استاد فقه و اصول حوزه نجف.

سيد محمدسعيد حكيم (۱۳۵۴- ۱۴۴۳ق)، از مراجع تقلید شیعه عراق، نوه دختری سید محسن حکیم، خواهر زاده شهید محمدباقر حکیم

سید عبدالصاحب حكيم (۱360- 1403ق)، فقیه، اصولی، استاد حوزه نجف، از شهدای خاندان حکیم به دست حزب بعث، فرزند آیت‌الله سید محسن حکیم

سيد محمدتقى طباطبايى حكيم (1301-1381ش)، استاد حوزه علمیه نجف، از پیشتازان تقریب مذاهب اسلامی، نویسنده کتاب الأصول العامة في الفقه المقارن

سید محمدتقی حکیم (1305-1400ش)، عالم و نویسنده شیعه، علاوه بر تألیف و ترجمه آثار فراوان به مدت شصت سال در تهران به امام جماعت و ارشاد مردم اشتغال داشت. «پیام پیامبر» و «چگونه قرآن بخوانیم»، از جمله آثار اوست.

سيد منذر حكيم (1332 ش - کربلا)، مدرس، پژوهشگر، از جمله شاگردان مبرز علامه عسکری در مباحث تاریخی

حكيم سید علی‌احمد نير واسطى (1901-1982) محقق پاکستانی، از پزشکان و محققین تاريخ پزشکى در دوران معاصر

حکیم میسری (متولد 324ق- خراسان)، صاحب قدیمی‌ترین اثر منظوم در علم پزشکی به‌نام دانشنامه سراينده «دانش‌نامه»، به احتمال زياد كلمه میسری لقب او بوده است.

محمدمؤمن بن میرزا محمدزمان حسینی تنکابنی (زنده در 1080ق)، پزشک ایرانی، طبیب شاه سلیمان صفوی

نصر زجاجی تبریزی (608-زنده در 697ق)، مشهور به حکیم زَجّاجی از شاعران ادب فارسی در سده هفتم هجری، دارای شغل شیشه‌گری

ابوعبداللّه محمدبن على بن حسن بن بشر تِرمِذى (متوفای بین سالهای 295 و 300ق)، ملقب به حكيم ترمذی، محدّث، مؤلف و از عرفاى بزرگ قرن سوم است. غير از آنچه وى در شرح حال خود نوشته است، اطلاعات كمى درباره او در كتب صوفيه وجود دارد.

این صفحه برا‌ی ابهام‌زدایی است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نام‌‌های مشابه دارد. اگر با دنبال کردن پیوندی در صفحه‌ای به اینجا رسیده‌اید، در صورت تمایل، به همان صفحه بروید و آن پیوند را به صفحهٔ مناسب خودش مربوط کنید.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''حکیم''' ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
-* [[حکیم، سید محسن|سید محسن حكيم]] (1268-1349ش)'''،''' فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعیان در قرن چهاردهم'''،''' از شاگردان [[آخوند خراسانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] بود و پس از وفات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] به عنوان يكى از مراجع تقليد اداره‌ى امور دينى و مذهبى شیعیان عراق را در دست گرفت. در مبارزات مردم عراق عليه اشغالگران انگليسى نقش مهمى بر عهده داشته است. از جمله آثار ایشان [[دلیل الناسک]]، [[مستمسک العروة الوثقی]]، [[منهاج الصالحین (المحشی)]]، [[نهج الفقاهة]]، [[حقائق الأصول]]
+* [[حکیم، سید محسن|سید محسن حكيم]] (1268-1349ش)'''،''' فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعیان در قرن چهاردهم'''،''' از شاگردان [[آخوند خراسانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] بود و پس از وفات [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] به عنوان يكى از مراجع تقليد اداره‌ى امور دينى و مذهبى شیعیان عراق را در دست گرفت. در مبارزات مردم عراق عليه اشغالگران انگليسى نقش مهمى بر عهده داشته است. از جمله آثار ایشان [[دلیل الناسک]]، [[مستمسک العروة الوثقی]]، [[منهاج الصالحین (المحشی)]]، [[نهج الفقاهة]]، [[حقائق الأصول]]
-* [[حکیم، سید محمدباقر|سيد محمدباقر حكيم]] (۱۳۱۸ش - ۱۳۸۲ش)، فقیه، اصولی، از علمای تأثیر گذار در عراق در سده اخیر، رئیس مجلس اعلای شیعیان عراق، از بنیانگذاران حزب الدعوة الاسلامیة
+* [[حکیم، سید محمدباقر|سيد محمدباقر حكيم]] (۱۳۱۸ش - ۱۳۸۲ش)، فقیه، اصولی، از علمای تأثیر گذار در عراق در سده اخیر، رئیس مجلس اعلای شیعیان عراق، از بنیانگذاران حزب الدعوة الاسلامية
+* [[حکیم، سید محمدعلی|سید محمدعلی حکیم]] (1329-1432ق)، فقیه، مفسر، استاد فقه و اصول حوزه نجف.
+* [[طباطبایی حکیم، سید محمدسعید|سيد محمدسعيد حكيم]] (۱۳۵۴- ۱۴۴۳ق)، از مراجع تقلید شیعه عراق، نوه دختری [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]]، خواهر زاده [[حکیم، سید محمدباقر|شهید محمدباقر حکیم]]
@@ خط ۱۰: / خط ۱۶: @@
-* [[حکیم، سید محمدتقی|سيد محمدتقى طباطبايى حكيم]] (1301-1381ش)، استاد حوزه علمیه نجف، از پیشتازان تقریب مذاهب اسلامی، نویسنده کتاب [[الأصول العامة في الفقه المقارن]]
+* [[طباطبایی حکیم، سید محمدتقی|سيد محمدتقى طباطبايى حكيم]] (1301-1381ش)، استاد حوزه علمیه نجف، از پیشتازان تقریب مذاهب اسلامی، نویسنده کتاب [[الأصول العامة في الفقه المقارن]]
-* [[حکیم، سید منذر|سيد منذر حكيم ]] (1332 ش - کربلا)، مدرس، پژوهشگر، از جمله شاگردان مبرز [[عسکری، سید مرتضی|علامه عسکری]] در مباحث تاریخی
+* [[حکیم شوشتری، سید محمدتقی|سید محمدتقی حکیم]] (1305-1400ش)، عالم و نویسنده شیعه، علاوه بر تألیف و ترجمه آثار فراوان به مدت شصت سال در تهران به امام جماعت و ارشاد مردم اشتغال داشت. «[[پیام پیامبر]]» و «[[چگونه قرآن بخوانیم]]»، از جمله آثار اوست.
+* [[حکیم، سید منذر|سيد منذر حكيم]] (1332 ش - کربلا)، مدرس، پژوهشگر، از جمله شاگردان مبرز [[عسکری، سید مرتضی|علامه عسکری]] در مباحث تاریخی
@@ خط ۲۰: / خط ۲۹: @@
-* [[حکیم میسری]] (متولد 324ق- خراسان)،صاحب قدیمی‌ترین اثر منظوم در علم پزشکی به‌نام دانشنامه سراينده «دانش‌نامه»، به احتمال زياد كلمه میسری لقب او بوده است.
+* [[حکیم میسری]] (متولد 324ق- خراسان)، صاحب قدیمی‌ترین اثر منظوم در علم پزشکی به‌نام دانشنامه سراينده «دانش‌نامه»، به احتمال زياد كلمه میسری لقب او بوده است.
@@ خط ۳۱: / خط ۴۰: @@
 * [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|ابوعبداللّه محمدبن على بن حسن بن بشر تِرمِذى]] (متوفای بین سالهای 295 و 300ق)، ملقب به حكيم ترمذی، محدّث، مؤلف و از عرفاى بزرگ قرن سوم است. غير از آنچه وى در شرح حال خود نوشته است، اطلاعات كمى درباره او در كتب صوفيه وجود دارد.
+[[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
+{{ابهام‌زدایی}}
-[[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]]
+[[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
-[[رده:مرداد (99)]]