الهی قمشهای، مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ع‌ا' به 'ع‌ا') |
جز (added Category:عاشوراپژوهان using HotCat) |
||
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|الهی قمشهای (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''مهدی الهی قمشهای''' از علمای شیعه، مترجم قرآن و از اساتید دانشگاه الهیات دانشگاه تهران بود. او در حکمت و فلسفه و عرفان و فقه و اصول و تفسیر، دانش داشت و دارای طبع لطیف و خط خوشی هم بود. | '''مهدی الهی قمشهای''' (1280-1352ش)، از علمای شیعه، مترجم قرآن و از اساتید دانشگاه الهیات دانشگاه تهران بود. او در حکمت و فلسفه و عرفان و فقه و اصول و تفسیر، دانش داشت و دارای طبع لطیف و خط خوشی هم بود. | ||
== | ==زیست‌نامه== | ||
میرزا مهدی الهی قمشهای معروف به محیالدین، فرزند میرزا ابوالحسن از علمای تهران بود که در سال 1322 در قمشه اصفهان (شهرضا) به دنیا آمد.<ref>ر.ک: شریف رازی، محمد، ج8، ص108</ref> در اشعارش به الهی تخلص می‌کرد. اصالتاً از سادات بحرین بود و نیاکانش در زمان نادرشاه از بحرین به قمشه آمدند و در آنجا مقیم شدند. لذا به الهی قمشهای مشهور بود. علامه | میرزا مهدی الهی قمشهای معروف به محیالدین، فرزند میرزا ابوالحسن از علمای تهران بود که در سال 1322 در قمشه اصفهان (شهرضا) به دنیا آمد.<ref>ر.ک: شریف رازی، محمد، ج8، ص108</ref> در اشعارش به الهی تخلص می‌کرد. اصالتاً از سادات بحرین بود و نیاکانش در زمان نادرشاه از بحرین به قمشه آمدند و در آنجا مقیم شدند. لذا به الهی قمشهای مشهور بود. علامه حسن‌زاده از زبان او می‌نویسد: «بارها به این بنده می‌فرمود که من اصلاً، از سادات بحرینم ولی چون در کسوت متعارف فعلی که اختصاص به شیخ دارد شناخته شده‌ام از تبدیل عمامه سفید به سیاه خودداری می‌کنم»<ref>ر.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، ص83</ref> او اکثر تابستان‌ها برای زیارت به مشهد می‌رفت.<ref>ر.ک: همان، ص86</ref> | ||
==وفات== | |||
میرزا مهدی الهی، در شب سه‌شنبه دوازدهم ربیع‌الثانی 1393 قمری مطابق با 25 اردیبهشت | میرزا مهدی الهی، در شب سه‌شنبه دوازدهم ربیع‌الثانی 1393 قمری مطابق با 25 اردیبهشت 1352 شمسی از دنیا رفت. صبح روز قبلش درسش را برگزار کرده بود و آثاری از بیماری در وی نبود. جنازه‌اش را به قم حمل و در وادی‌السلام این شهر دفن کردند.<ref>ر.ک: همان، ص92-93</ref> علامه طباطبایی در خاکسپاری میرزا مهدی الهی بسیار گریست.<ref>ر.ک: همان، ص91</ref> | ||
==اساتید و سفرهای علمی== | |||
وی دروس ابتدایی و سطوح نهایی را در فقه و اصول از علما و حکمای قمشه و اصفهان فرا گرفت و از آنجا به مشهد سفر کرد. در مشهد از اساتید بنام آنجا مانند آقابزرگ حکیم، حاج‌آقا حسین قمی، میرزا مهدی اصفهانی و آیت‌الله برسی و... بهره برد. او پس از مشهد به تهران رفت و در دانشکده الهیات و دانشگاه تهران به تدریس فلسفه و حکمت و سایر علوم پرداخت.<ref>ر.ک: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج8، ص108</ref> از دیگر اساتید او می‌توان شیخ اسدالله یزدی، ملا محمدعلی معروف به حاجی فاضل، محمدهادی فرزانه قمشهای و... را نام برد.<ref>ر.ک: حسن‌زاده آملی، نامه‌ها برنامه‌ها، ص84</ref> او خط را از میرخانی تعلیم می‌گرفت.<ref>ر.ک: همان، ص88</ref> وی در شب‌های جمعه جلسه درس تفسیر داشت.<ref>ر.ک: همان، ص84</ref> و کتاب قانون بوعلی را هم در تهران تدریس می‌کرد.<ref>ر.ک: همان، ص85</ref> طبع لطیف او باعث سرایش دیوان اشعار او شده است. | |||
وی دروس ابتدایی و سطوح نهایی را در فقه و اصول از علما و حکمای قمشه و اصفهان فرا گرفت و از آنجا به مشهد سفر کرد. در مشهد از اساتید بنام آنجا مانند آقابزرگ حکیم، حاج‌آقا حسین قمی، میرزا مهدی اصفهانی و آیت‌الله برسی و... بهره برد. او پس از مشهد به تهران رفت و در دانشکده الهیات و دانشگاه تهران به تدریس فلسفه و حکمت و سایر علوم پرداخت.<ref>ر.ک: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج8، ص108</ref> از دیگر اساتید او می‌توان شیخ اسدالله یزدی، ملا محمدعلی معروف به حاجی فاضل، محمدهادی فرزانه قمشهای و... را نام برد.<ref>ر.ک: | ==شاگردان== | ||
[[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن حسن‌زاده آملی]]؛ | |||
[[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن | |||
[[جوادی آملی، عبدالله|عبدالله جوادی آملی]]؛ | [[جوادی آملی، عبدالله|عبدالله جوادی آملی]]؛ | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
دکتر محمد انور؛ | دکتر محمد انور؛ | ||
کاظم مدیر | کاظم مدیر شانه‌چی؛ | ||
[[حجتی، محمدباقر|سید محمدباقر حجتی]]؛ | [[حجتی، سید محمدباقر|سید محمدباقر حجتی]]؛ | ||
محمدباقر محقق؛ | محمدباقر محقق؛ | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
عبدالرحیم ملکیان.<ref>ر.ک: سایت راسخون</ref> | عبدالرحیم ملکیان.<ref>ر.ک: سایت راسخون</ref> | ||
==آثار== | |||
===تألیف=== | |||
حکمت الهی در دو جلد | حکمت الهی در دو جلد | ||
کلیات دیوان الهی (شامل نغمه الهی، نغمه حسینی، نغمه عشاق) | کلیات دیوان الهی (شامل نغمه الهی، نغمه حسینی، نغمه عشاق) | ||
| خط ۹۳: | خط ۸۷: | ||
توحید هوشمندان (ترجمه و شرح فصوص فارابی)<ref>ر.ک: همان</ref> | توحید هوشمندان (ترجمه و شرح فصوص فارابی)<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
تصحیح تفسیر ابوالفتوح رازی و تعلیقات بر آن<ref>ر.ک: | تصحیح تفسیر ابوالفتوح رازی و تعلیقات بر آن<ref>ر.ک: حسن‌زاده آملی، نامه‌ها برنامه‌ها، ص84</ref> | ||
تصحیح دوبیتی‌های باباطاهر<ref>ر.ک: همان، ص88</ref> | تصحیح دوبیتی‌های باباطاهر<ref>ر.ک: همان، ص88</ref> | ||
===ترجمه=== | |||
ترجمه آزاد و خلاصه تفسیر قرآن کریم؛ | |||
ترجمه آزاد مفاتیح‌الجنان شیخ عباس قمی؛ | |||
ترجمه و شرح صحیفه سجادیه<ref>ر.ک: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج8، ص109</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، | #شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، کتاب‌فروشی اسلامیه، تهران، 1352 ش. | ||
#حسن‌زاده آملی، حسن، نامه‌ها برنامه‌ها، الف لام میم، قم، 1386 ش. | |||
#[http://rasekhoon.net/article/show/156510 پایگاه اینترنتی راسخون] | |||
http://rasekhoon.net/article/show/156510 | {{ترجمه قرآن}} | ||
{{شعر و شاعری}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[دیوان اشعار]] | [[دیوان اشعار]] | ||
[[دیوان الهی قمشهای]] | [[دیوان الهی قمشهای]] | ||
[[دیوان حکیم الهی قمشهای]] | |||
[[ترجمه قرآن (الهی قمشهای)]] | |||
[[حکمت عملی یا اخلاق مرتضوی]] | [[حکمت عملی یا اخلاق مرتضوی]] | ||
[[حکمت الهی عام و خاص]] | [[حکمت الهی عام و خاص]] | ||
[[صحیفه کامله سجادیه (ترجمه الهی قمشهای)]] | |||
[[کلیات دیوان الهی قمشهای]] | [[کلیات دیوان الهی قمشهای]] | ||
[[تفصیل آیات القرآن الحکیم بانضمام کتاب المستدرک]] | [[تفصیل آیات القرآن الحکیم بانضمام کتاب المستدرک]] | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:شاعران]] | |||
[[رده: | [[رده:مترجمان قرآن]] | ||
[[رده:درگذشتگان 1352]] | |||
[[رده: | [[رده:استادان دانشگاه]] | ||
[[رده:عارفان]] | |||
[[رده:عاشوراپژوهان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۳
| نام | الهی قمشهای، مهدی |
|---|---|
| نامهای دیگر | الهی قمشهای، محیالدین م‍ه‍دي
ق‍م‍ش‍ه‌اي، م‍ه‍دي الهی قمشهای، محمد م‍ه‍دي الهی قمشهای، محمد دکتر مهدی الهی قمشهای حکیم الهی قمشهای Mirza Mahdi Elahi Qomshehei |
| نام پدر | میرزا ابوالحسن |
| متولد | 1280ش |
| محل تولد | قمشه اصفهان (شهرضا) |
| رحلت | 1352ش / 1393ق / 1973م |
| اساتید | شیخ اسدالله یزدی
ملا محمدعلی معروف به حاجی فاضل، محمدهادی فرزانه قمشهای |
| برخی آثار | صحيفه سجاديه /نوع اثر:کتاب /نقش: مترجم
منظومه نغمه حسینی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02856AUTHORCODE |
مهدی الهی قمشهای (1280-1352ش)، از علمای شیعه، مترجم قرآن و از اساتید دانشگاه الهیات دانشگاه تهران بود. او در حکمت و فلسفه و عرفان و فقه و اصول و تفسیر، دانش داشت و دارای طبع لطیف و خط خوشی هم بود.
زیست‌نامه
میرزا مهدی الهی قمشهای معروف به محیالدین، فرزند میرزا ابوالحسن از علمای تهران بود که در سال 1322 در قمشه اصفهان (شهرضا) به دنیا آمد.[۱] در اشعارش به الهی تخلص می‌کرد. اصالتاً از سادات بحرین بود و نیاکانش در زمان نادرشاه از بحرین به قمشه آمدند و در آنجا مقیم شدند. لذا به الهی قمشهای مشهور بود. علامه حسن‌زاده از زبان او می‌نویسد: «بارها به این بنده می‌فرمود که من اصلاً، از سادات بحرینم ولی چون در کسوت متعارف فعلی که اختصاص به شیخ دارد شناخته شده‌ام از تبدیل عمامه سفید به سیاه خودداری می‌کنم»[۲] او اکثر تابستان‌ها برای زیارت به مشهد می‌رفت.[۳]
وفات
میرزا مهدی الهی، در شب سه‌شنبه دوازدهم ربیع‌الثانی 1393 قمری مطابق با 25 اردیبهشت 1352 شمسی از دنیا رفت. صبح روز قبلش درسش را برگزار کرده بود و آثاری از بیماری در وی نبود. جنازه‌اش را به قم حمل و در وادی‌السلام این شهر دفن کردند.[۴] علامه طباطبایی در خاکسپاری میرزا مهدی الهی بسیار گریست.[۵]
اساتید و سفرهای علمی
وی دروس ابتدایی و سطوح نهایی را در فقه و اصول از علما و حکمای قمشه و اصفهان فرا گرفت و از آنجا به مشهد سفر کرد. در مشهد از اساتید بنام آنجا مانند آقابزرگ حکیم، حاج‌آقا حسین قمی، میرزا مهدی اصفهانی و آیت‌الله برسی و... بهره برد. او پس از مشهد به تهران رفت و در دانشکده الهیات و دانشگاه تهران به تدریس فلسفه و حکمت و سایر علوم پرداخت.[۶] از دیگر اساتید او می‌توان شیخ اسدالله یزدی، ملا محمدعلی معروف به حاجی فاضل، محمدهادی فرزانه قمشهای و... را نام برد.[۷] او خط را از میرخانی تعلیم می‌گرفت.[۸] وی در شب‌های جمعه جلسه درس تفسیر داشت.[۹] و کتاب قانون بوعلی را هم در تهران تدریس می‌کرد.[۱۰] طبع لطیف او باعث سرایش دیوان اشعار او شده است.
شاگردان
ربانی تربتی؛
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی؛
دکتر محمد انور؛
کاظم مدیر شانه‌چی؛
محمدباقر محقق؛
عبدالرحیم ملکیان.[۱۱]
آثار
تألیف
حکمت الهی در دو جلد کلیات دیوان الهی (شامل نغمه الهی، نغمه حسینی، نغمه عشاق)
توحید هوشمندان (ترجمه و شرح فصوص فارابی)[۱۲]
تصحیح تفسیر ابوالفتوح رازی و تعلیقات بر آن[۱۳]
تصحیح دوبیتی‌های باباطاهر[۱۴]
ترجمه
ترجمه آزاد و خلاصه تفسیر قرآن کریم؛
ترجمه آزاد مفاتیح‌الجنان شیخ عباس قمی؛
ترجمه و شرح صحیفه سجادیه[۱۵]
پانویس
- ↑ ر.ک: شریف رازی، محمد، ج8، ص108
- ↑ ر.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، ص83
- ↑ ر.ک: همان، ص86
- ↑ ر.ک: همان، ص92-93
- ↑ ر.ک: همان، ص91
- ↑ ر.ک: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج8، ص108
- ↑ ر.ک: حسن‌زاده آملی، نامه‌ها برنامه‌ها، ص84
- ↑ ر.ک: همان، ص88
- ↑ ر.ک: همان، ص84
- ↑ ر.ک: همان، ص85
- ↑ ر.ک: سایت راسخون
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: حسن‌زاده آملی، نامه‌ها برنامه‌ها، ص84
- ↑ ر.ک: همان، ص88
- ↑ ر.ک: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج8، ص109
منابع مقاله
- شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، کتاب‌فروشی اسلامیه، تهران، 1352 ش.
- حسن‌زاده آملی، حسن، نامه‌ها برنامه‌ها، الف لام میم، قم، 1386 ش.
- پایگاه اینترنتی راسخون