اسنوی، عبدالرحیم بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها=={{وابسته‌ها}}' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اسنوی (ابهام زدایی)' به 'اسنوی (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |حسن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |704ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |اسنا مصر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |بوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[طبقات الشافعية (للأسنوي)]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00492AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى''' ملقب به جمال‌الدين، محدث، فقيه شافعى مذهب قرن هشتم و اديب مصرى. | {{کاربردهای دیگر|اسنوی (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى''' (۷۰۴-۷۷۲ق)، ملقب به جمال‌الدين، محدث، فقيه شافعى مذهب قرن هشتم و اديب مصرى. | |||
== | ==ولادت== | ||
ایشان در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از | ایشان در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگیرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن | وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهیم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از مجدالدين ابوبكر بن اسماعيل زنكلونى يا سنكلونى، قطب‌الدين محمد بن عبدالصمد سنباطى، تقى‌الدين سبکی، جلال‌الدين قزوينى، جمال‌الدين احمد بن محمد وجيزى و ديگران فقه آموخت. افزون بر اين، وى نزد ابوحيان غرناطى و ابوالحسن على بن احمد انصارى نحوى، پدر سراج‌الدين ابن ملقن، به فراگیرى علم نحو پرداخت. همچنين علوم عقلى را از علاءالدين قونوى، بدرالدين تسترى و ديگران آموخت. | ||
==تدریس== | ==تدریس== | ||
وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد. | وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد. | ||
وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» | وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» نامیده‌اند و از سراسر مصر برای فراگیرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب‌الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاءالدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال‌الدين سيوطى، برهان‌الدين | وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب‌الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاءالدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال‌الدين سيوطى، برهان‌الدين ابراهیم بن موسى ابناسى، سراج‌الدين ابن ملقن، بدرالدين محمد بن بهادر زركشى و شهاب‌الدين‌احمد بن ابوالقاسم اخمیمى را مى‌توان نام برد. | ||
==وفات== | |||
به گفتۀ بيشتر مورخان، وى در سال 772ق به طور ناگهانى درگذشت و پس از آن‌كه ظاهراً در جامع حاكم بامرالله، بر جنازۀ او نماز گزاردند، در نزدیکى مقابر صوفيه به خاک سپرده شد<ref>ضیائی، علی اکبر، ج8، ص711-712</ref>. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
تأليفات بسيارى از وى در | تأليفات بسيارى از وى در زمینه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از: | ||
#التمهيد في تخريج الفروع على الاصول؛ | #التمهيد في تخريج الفروع على الاصول؛ | ||
#طبقات الشافعيه؛ | #طبقات الشافعيه؛ این کتاب كه تأليف آن در 769ق پایان يافت، از مهم‌ترين آثار [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] به‌شمار مى‌آيد. وى در این اثر، از عصر محمد بن ادريس شافعى به ترتيب حروف الفبا به شرح حال شافعيان پرداخته است. | ||
#الكلمات المهمة في مباشرة اهل الذمة؛ | #الكلمات المهمة في مباشرة اهل الذمة؛ | ||
#الكواكب الدرى فيما يتخرج على الاصول النحوية من الفروع الفقهية؛ | #الكواكب الدرى فيما يتخرج على الاصول النحوية من الفروع الفقهية؛ | ||
# | #نهایة السؤل في شرح منهاج الوصول الى علم الاصول؛ | ||
#مطالع الدقائق في تحرير الجوامع و الفوارق؛ | #مطالع الدقائق في تحرير الجوامع و الفوارق؛ | ||
#ايضاح المشكل في احكام الخنثى المشكل؛ | #ايضاح المشكل في احكام الخنثى المشكل؛ | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۴: | ||
#جواهر البحرين في تناقض الحبرين؛ | #جواهر البحرين في تناقض الحبرين؛ | ||
#طراز المحافل في الغاز المسائل و.... | #طراز المحافل في الغاز المسائل و.... | ||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
ضیائی، علی اکبر، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377 | ضیائی، علی اکبر، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377 | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[طبقات الشافعية (للأسنوي)]] | |||
[[التقرير و التحبير: شرح ابن أمير الحاج علي تحرير الكمال بن الهمام في علم الأصول الجامع بين اصطلاحي الحنفية و الشافعية]] | |||
[[نهاية السول شرح منهاج الوصول في علم الأصول]] | |||
[[التمهيد في تخريج الفروع على الأصول]] | |||
[[الكوكب الدري فيما يتخرج على الأصول النحوية من الفروع الفقهية]] | |||
[[کفا‌یة النبيه شرح التنبيه في فقه الإما‌م الشا‌فعي]] | |||
[[زوائد الأصول على منهاج الوصول إلى علم الأصول]] | |||
[[ | [[جواهر البحرين في تناقض الحبرين]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۸
| نام | اسنوی، عبدالرحیم بن حسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | حسن |
| متولد | 704ق |
| محل تولد | اسنا مصر |
| رحلت | 772 ق |
| اساتید | بوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى |
| برخی آثار | طبقات الشافعية (للأسنوي) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00492AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، اسنوی (ابهام‌زدایی) را ببینید.
اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى (۷۰۴-۷۷۲ق)، ملقب به جمال‌الدين، محدث، فقيه شافعى مذهب قرن هشتم و اديب مصرى.
ولادت
ایشان در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگیرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت.
اساتید
وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهیم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از مجدالدين ابوبكر بن اسماعيل زنكلونى يا سنكلونى، قطب‌الدين محمد بن عبدالصمد سنباطى، تقى‌الدين سبکی، جلال‌الدين قزوينى، جمال‌الدين احمد بن محمد وجيزى و ديگران فقه آموخت. افزون بر اين، وى نزد ابوحيان غرناطى و ابوالحسن على بن احمد انصارى نحوى، پدر سراج‌الدين ابن ملقن، به فراگیرى علم نحو پرداخت. همچنين علوم عقلى را از علاءالدين قونوى، بدرالدين تسترى و ديگران آموخت.
تدریس
وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد.
وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» نامیده‌اند و از سراسر مصر برای فراگیرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند.
شاگردان
وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب‌الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاءالدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال‌الدين سيوطى، برهان‌الدين ابراهیم بن موسى ابناسى، سراج‌الدين ابن ملقن، بدرالدين محمد بن بهادر زركشى و شهاب‌الدين‌احمد بن ابوالقاسم اخمیمى را مى‌توان نام برد.
وفات
به گفتۀ بيشتر مورخان، وى در سال 772ق به طور ناگهانى درگذشت و پس از آن‌كه ظاهراً در جامع حاكم بامرالله، بر جنازۀ او نماز گزاردند، در نزدیکى مقابر صوفيه به خاک سپرده شد[۱].
آثار
تأليفات بسيارى از وى در زمینه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از:
- التمهيد في تخريج الفروع على الاصول؛
- طبقات الشافعيه؛ این کتاب كه تأليف آن در 769ق پایان يافت، از مهم‌ترين آثار اسنوى به‌شمار مى‌آيد. وى در این اثر، از عصر محمد بن ادريس شافعى به ترتيب حروف الفبا به شرح حال شافعيان پرداخته است.
- الكلمات المهمة في مباشرة اهل الذمة؛
- الكواكب الدرى فيما يتخرج على الاصول النحوية من الفروع الفقهية؛
- نهایة السؤل في شرح منهاج الوصول الى علم الاصول؛
- مطالع الدقائق في تحرير الجوامع و الفوارق؛
- ايضاح المشكل في احكام الخنثى المشكل؛
- تذكرة النبية في تصحيح التنبية؛
- التنقيح فيما يرد على التصحيح؛
- جواهر البحرين في تناقض الحبرين؛
- طراز المحافل في الغاز المسائل و....
پانویس
- ↑ ضیائی، علی اکبر، ج8، ص711-712
منابع مقاله
ضیائی، علی اکبر، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377