دانش‌پژوه، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03240.jpg|بندانگشتی|دانش‌پژوه، محمدتقی]] | [[پرونده:NUR03240.jpg|بندانگشتی|دانش‌پژوه، محمدتقی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |دانش‌پژوه، محمدتقی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | دانش پژوه، محمدتقی بن احمد | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ميرزا احمد لاريجانى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1290 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |آمل | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1375 ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى]] | ||
ميرزا ابوالفضل گلپايگانى | |||
آخوند ملا على همدانى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[النجاة من الغرق في بحر الضلالات]] | ||
[[الأقطاب | [[الأقطاب القطبية]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03240AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدتقى دانش‌پژوه''' (۱۲۹۰- ۱۳۷۵ش)، کتابدار، کتاب‌شناس، محقق، فهرست‌نگار معاصر، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران، استاد دانشگاه تهران و پدر علم نسخه‌شناسی | |||
== ولادت == | |||
او در ۳۰ فروردین ۱۲۹۰ش در دهکده نانذل، نزدیک شهر آمل به دنیا آمد. پدرش حاج میرزا احمد درکایی دیلارستاقی لاریجانی، از علما و مجتهدان آمل بود. | |||
== تحصیلات == | |||
وى مقدمات ادبى را نزد ميرزا على بارفروش در مدرسه حاج على‌اكبر كوچك در آمل و نزد پدرش فراگرفت. از ديگر استادان وى در آمل، شيخ ابوالحسن آملى واعظ، ميرزا ابوالحسن پيش‌نماز آملى و آقا ميرزا عزيزالله طبرسى بودند. | |||
در هجده سالگى بعد از فوت پدر، به تهران آمد و سپس به قم رفت و مدت دو سال به تحصيل پرداخت. وى از محضر استادانى چون ميرزا ابوالفضل گلپايگانى، آخوند ملا على همدانى و آيت‌الله مرعشى بهره برد. دانش‌پژوه، در مدرسه سپهسالار نزد ميرزا مهدى آشتيانى، | == مهاجرت به قم == | ||
در هجده سالگى بعد از فوت پدر، به تهران آمد و سپس به قم رفت و مدت دو سال به تحصيل پرداخت. وى از محضر استادانى چون ميرزا ابوالفضل گلپايگانى، آخوند ملا على همدانى و [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى]] بهره برد. دانش‌پژوه، در مدرسه سپهسالار نزد ميرزا مهدى آشتيانى، «[[الشفاء|شفاء]]»، «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را خواند. | |||
در 1320ش، موفق به دريافت ليسانس شد. از 1319ش، در كتابخانه دانشكده حقوق مشغول به كار گرديد. از 1321ش، به دبيرى دبيرستان‌هاى تهران اشتغال ورزيد و سپس به دبيرى دانشگاه پرداخت. از سمت‌هاى ديگر وى معاونت كتابخانه دانشكده حقوق، رياست كتابخانه كتب خطى دانشگاه، رياست كتابخانه مركزى، مشاورت فنى كتابخانه مركزى و عضويت كميته كتابخانه مركزى بود. در 1348ش، دانشيار نيمه‌وقت دانشكده الهيات و در 1349ش، دانشيار تمام‌وقت دانشكده ادبيات شد. | در 1320ش، موفق به دريافت ليسانس شد. از 1319ش، در كتابخانه دانشكده حقوق مشغول به كار گرديد. از 1321ش، به دبيرى دبيرستان‌هاى تهران اشتغال ورزيد و سپس به دبيرى دانشگاه پرداخت. از سمت‌هاى ديگر وى معاونت كتابخانه دانشكده حقوق، رياست كتابخانه كتب خطى دانشگاه، رياست كتابخانه مركزى، مشاورت فنى كتابخانه مركزى و عضويت كميته كتابخانه مركزى بود. در 1348ش، دانشيار نيمه‌وقت دانشكده الهيات و در 1349ش، دانشيار تمام‌وقت دانشكده ادبيات شد. | ||
در 1334ش، شوراى دانشگاه تهران وى را براى تدريس درس‌هاى دراية الحديث و فرهنگ ايرانيان دانشكده الهيات و معارف اسلامى شايسته دانست. او در دوره‌هاى ليسانس و فوق ليسانس به تدريس منطق، تاريخ فلسفه اسلامى و تاريخ خاورشناسان و روش تحقيق و در دوره دكترى به تدريس عرفان اسلامى مى‌پرداخت. | در 1334ش، شوراى دانشگاه تهران وى را براى تدريس درس‌هاى دراية الحديث و فرهنگ ايرانيان دانشكده الهيات و معارف اسلامى شايسته دانست. او در دوره‌هاى ليسانس و فوق ليسانس به تدريس منطق، تاريخ فلسفه اسلامى و تاريخ خاورشناسان و روش تحقيق و در دوره دكترى به تدريس عرفان اسلامى مى‌پرداخت. | ||
== وفات == | |||
وی سرانجام در روز ۲۷ آذر سال ۱۳۷۵، در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در کنار یاران و دوستانش [[زریاب خویی، عباس|عباس زریاب خویی]]، [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشکور]]، احمد تفضلی و دیگران به‌خاک سپرده شد. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
#فهرست‌هاى مختلف كتابخانه دانشگاه تهران و مجلس سنا؛ | |||
#ترجمه «النكت الاعتقادية»؛ | |||
#ترجمه «مصادقة الاخوان»؛ | |||
#ترجمه «الرسالة المعينية»؛ | |||
#تصحيح «ذخيره خوارزمشاهى»؛ | |||
و... | و... | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
اثرآفرينان، ج 3، ص 8. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[النجاة من الغرق في بحر الضلالات]] | |||
[[رسالة في تعقب الموضع الجدلی]] | |||
[[المسائل الغریبة العشرینیة]] | |||
[[المنطقيات]] | |||
[[ | |||
[[ | [[المنطق لابن المقفع، حدود المنطق لابن بهریز]] | ||
[[ | [[الأقطاب القطبية]] | ||
[[ | [[نزهة الارواح و روضة الافراح (تاریخ الحکماء)]] | ||
[[ | [[شرح فصوص الحکمة (استرآبادی)]] | ||
[[ | [[روزبهان‌نامه]] | ||
[[ | [[معارج نهج‌البلاغة]] | ||
[[ | [[بیان الأدیان]] | ||
[[ | [[مصادقة الإخوان]] | ||
[[ | [[سوانح الافکار رشیدی]] | ||
[[ | [[دو رساله در اخلاق: مکا‌رم اخلاق، گشا‌یش‌‌نا‌مه]] | ||
[[ | [[مفتاح الطب و منهاج الطلاب (کلید دانش پزشکی و برنامه دانشجویان آن)]] | ||
[[ | [[اخلاق محتشمی]] | ||
[[ | [[استر آباد نامه سه سفرنامه، وقفنامه و سرگذشت]] | ||
[[ | [[نهاية الأرب في أخبار الفرس و العرب]] | ||
[[ | [[تاریخ الوزراء]] | ||
[[ | [[تحفه (در اخلاق و سیاست)]] | ||
[[ | [[جامع التواریخ]] | ||
[[ | [[جام جهان نمای: ترجمه کتاب التحصیل]] | ||
[[ | [[مجمل الحكمة: ترجمه‌گونه‌ای کهن از رسائل اخوان الصفا]] | ||
[[ | [[ترجمه فارسی شرایع الاسلام]] | ||
[[ | [[ذخیره خوارزمشاهی (تصحیح سعیدی سیرجانی)]] | ||
[[ | [[استر آباد نامه (طبع قديم)]] | ||
[[ | [[مختصر نافع]] | ||
[[ | [[فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران]] | ||
[[ | [[مناقب الصوفیة]] | ||
[[ | [[نوادر التبادر لتحفة البهادر]] | ||
[[ فهرست نسخ خطی کتابخانه آستانه مقدسه قم]] | [[فهرست نسخ خطی کتابخانه آستانه مقدسه قم]] | ||
[[نشريه کتابخانه مرکزی دانشکاه تهران «درباره | [[نشريه کتابخانه مرکزی دانشکاه تهران «درباره نسخه‌های خطی»]] | ||
[[دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين | [[دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور]] | ||
[[فصول]] | [[فصول]] | ||
[[النهایة في مجرد الفقه و الفتاوی با ترجمه فارسی آن]] | [[النهایة في مجرد الفقه و الفتاوی با ترجمه فارسی آن]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسان]] | |||
[[رده:استادان دانشگاه]] | |||
[[رده:مصححان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۴
| نام | دانش‌پژوه، محمدتقی |
|---|---|
| نامهای دیگر | دانش پژوه، محمدتقی بن احمد |
| نام پدر | ميرزا احمد لاريجانى |
| متولد | 1290 ش |
| محل تولد | آمل |
| رحلت | 1375 ش |
| اساتید | آيت‌الله مرعشى
ميرزا ابوالفضل گلپايگانى آخوند ملا على همدانى |
| برخی آثار | النجاة من الغرق في بحر الضلالات |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03240AUTHORCODE |
محمدتقى دانش‌پژوه (۱۲۹۰- ۱۳۷۵ش)، کتابدار، کتاب‌شناس، محقق، فهرست‌نگار معاصر، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران، استاد دانشگاه تهران و پدر علم نسخه‌شناسی
ولادت
او در ۳۰ فروردین ۱۲۹۰ش در دهکده نانذل، نزدیک شهر آمل به دنیا آمد. پدرش حاج میرزا احمد درکایی دیلارستاقی لاریجانی، از علما و مجتهدان آمل بود.
تحصیلات
وى مقدمات ادبى را نزد ميرزا على بارفروش در مدرسه حاج على‌اكبر كوچك در آمل و نزد پدرش فراگرفت. از ديگر استادان وى در آمل، شيخ ابوالحسن آملى واعظ، ميرزا ابوالحسن پيش‌نماز آملى و آقا ميرزا عزيزالله طبرسى بودند.
مهاجرت به قم
در هجده سالگى بعد از فوت پدر، به تهران آمد و سپس به قم رفت و مدت دو سال به تحصيل پرداخت. وى از محضر استادانى چون ميرزا ابوالفضل گلپايگانى، آخوند ملا على همدانى و آيت‌الله مرعشى بهره برد. دانش‌پژوه، در مدرسه سپهسالار نزد ميرزا مهدى آشتيانى، «شفاء»، «اسفار» و «مكاسب» را خواند.
در 1320ش، موفق به دريافت ليسانس شد. از 1319ش، در كتابخانه دانشكده حقوق مشغول به كار گرديد. از 1321ش، به دبيرى دبيرستان‌هاى تهران اشتغال ورزيد و سپس به دبيرى دانشگاه پرداخت. از سمت‌هاى ديگر وى معاونت كتابخانه دانشكده حقوق، رياست كتابخانه كتب خطى دانشگاه، رياست كتابخانه مركزى، مشاورت فنى كتابخانه مركزى و عضويت كميته كتابخانه مركزى بود. در 1348ش، دانشيار نيمه‌وقت دانشكده الهيات و در 1349ش، دانشيار تمام‌وقت دانشكده ادبيات شد.
در 1334ش، شوراى دانشگاه تهران وى را براى تدريس درس‌هاى دراية الحديث و فرهنگ ايرانيان دانشكده الهيات و معارف اسلامى شايسته دانست. او در دوره‌هاى ليسانس و فوق ليسانس به تدريس منطق، تاريخ فلسفه اسلامى و تاريخ خاورشناسان و روش تحقيق و در دوره دكترى به تدريس عرفان اسلامى مى‌پرداخت.
وفات
وی سرانجام در روز ۲۷ آذر سال ۱۳۷۵، در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در کنار یاران و دوستانش عباس زریاب خویی، محمدجواد مشکور، احمد تفضلی و دیگران به‌خاک سپرده شد.
آثار
- فهرست‌هاى مختلف كتابخانه دانشگاه تهران و مجلس سنا؛
- ترجمه «النكت الاعتقادية»؛
- ترجمه «مصادقة الاخوان»؛
- ترجمه «الرسالة المعينية»؛
- تصحيح «ذخيره خوارزمشاهى»؛
و...
منابع مقاله
اثرآفرينان، ج 3، ص 8.
وابسته‌ها
النجاة من الغرق في بحر الضلالات
المنطق لابن المقفع، حدود المنطق لابن بهریز
نزهة الارواح و روضة الافراح (تاریخ الحکماء)
دو رساله در اخلاق: مکا‌رم اخلاق، گشا‌یش‌‌نا‌مه
مفتاح الطب و منهاج الطلاب (کلید دانش پزشکی و برنامه دانشجویان آن)
استر آباد نامه سه سفرنامه، وقفنامه و سرگذشت
نهاية الأرب في أخبار الفرس و العرب
جام جهان نمای: ترجمه کتاب التحصیل
مجمل الحكمة: ترجمه‌گونه‌ای کهن از رسائل اخوان الصفا
ذخیره خوارزمشاهی (تصحیح سعیدی سیرجانی)
فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
فهرست نسخ خطی کتابخانه آستانه مقدسه قم
نشريه کتابخانه مرکزی دانشکاه تهران «درباره نسخه‌های خطی»