النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی با ترجمه فارسی آن

النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي، از آثار فقیه و مرجع تقلید برجسته شیعه در قرن پنجم هجری قمری، ابوجعفر محمد بن حسن طوسی، معروف به شیخ طوسی(385-460ق)، است که به‌صورت مختصر و بدون ذکر استدلال، فتاوای فقهی را در ابواب عبادات و معاملات ارائه می‌دهد و به‌عنوان متنی مرجع و آموزشی در فقه اهل‌بیت(ع) و علم شریعت شناخته می‌شود. کتاب‌شناس معاصر ایرانی، محمدتقى دانش‌پژوه (۱۲۹۰-۱۳۷۵ش)، اثر حاضر را تحقیق و تصحیح کرده است.

النهایة في مجرد الفقه و الفتاوی با ترجمه فارسی آن
النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی با ترجمه فارسی آن
پدیدآورانطوسی، محمد بن حسن (نويسنده) دانش‌پژوه، محمدتقی (گردآورنده و مترجم)
ناشر[بی نا]
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1342ش - 1343ش
چاپ1
موضوعفقه جعفری - قرن 5ق.
زبانعربی - فارسی
تعداد جلد3
کد کنگره
/ط9ن9 181/6 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار و محتوا

  1. جلد اول: (طهارت، صلات، صیام، زکات، حج، جهاد، دیون و کفالات و حوالات و وکالات، شهادات، قضایا و احکام و مکاسب).
  2. جلد دوم: شامل دوازده کتاب (متاجر، نکاح، طلاق، عتق و تدبیر و مکاتبه، ایمان و نذور و کفارات، صید و ذبائح، اطعمه و اشربه، وقوف و صدقات، وصایا، مواریث، حدود و دیات).
  3. جلد سوم: حواشی ترجمه فارسی و متن عربی «النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي».

ویژگی‌های منحصربه‌فرد چاپ حاضر

  1. کتاب «النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي»، به‌صورت دوزبانه ارائه شده است؛ به‌طوری‌که متن اصلی عربی در صفحه سمت راست و ترجمه فارسی آن در صفحه سمت چپ قرار دارد و صفحات راست و چپ، شماره یکسان دارد. این چیدمان، امکان مقایسه و فهم آسان مطالب را فراهم می‌کند.
  2. این چاپ بر اساس مقایسه دقیق پنج نسخه خطی عربی و هشت نسخه خطی فارسی تهیه شده است.
  3. از نظر تاریخی، فقیهانی مانند ابوعبدالله الحسین بن اردشیر بن محمد بن الحسن الأندرااوذی، این کتاب را نزد علامه حلی قرائت کرده‌اند، که نشان‌دهنده اهمیت و اصالت «النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي» است[۱].

مقایسه ترجمه

  1. متن عربی:... الطهارة في الشريعة اسم لما يستباح به الدخول في الصلاة و هي تنقسم قسمين: وضوء و تيمم و مدارهما علی أربعة أشياء؛ أحدها وجوب الطهارة و ثانيها ما به تكون الطهارة و ثالثها كيفية الطهارة و رابعها ما ينقض الطهارة[۲].
  2. ترجمه فارسی: ... طهارت در شرع نام آن چیزی است که بدان مباح بود در نماز رفتن و آن بر دو ضرب است: یکی وضو است و دوم تیمم و مدار هر دو بر چهار چیز است: یکی وجوب طهارت، دوم آن چیز که به آن طهارت به‌حاصل آید، سوم چگونگی طهارت، چهارم آنچه طهارت را بشکافد[۳].
  3. مقایسه ترجمه: هرچند داوری نهایی و تفصیلی درباره کیفیت ترجمه در اثر حاضر، برعهده متخصصان است، اما با مرور دقیق این قطعه از متن و ترجمه، به نظر می‌رسد که ترجمه دقیق و با امانت صورت گرفته است؛ ولیکن مترجم زبان و قلمی قدیمی دارد و برخی از عباراتش مانند «آنچه طهارت را بشکافد» برای نسل حاضر، شیوا و رسا نیست.

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص7
  2. ر.ک: متن کتاب، همان، ص6-7
  3. ر.ک: همان

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها