نقدی بر افکار ابن تیمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عليهم السلام' به 'عليهم‌السلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03710J1.jpg | |||
| عنوان =نقدی بر افکار ابن تیمیه | |||
| عنوان‌های دیگر =این تیمیه مؤسس افکار وهابیت | |||
| | |||
| | |||
مؤسس وهابیت | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[معلم، مرتضی]] (خلاصه کننده) | |||
[[رضوانی، علی‌اصغر]] ( | [[رضوانی، علی‌اصغر]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 201/65 /الف17 ر6301* | ||
| موضوع = | |||
ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، 661 - 728ق. | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، 661 - 728ق. - نقد و تفسیر | ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، 661 - 728ق. - نقد و تفسیر | ||
وهابیه - | وهابیه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مشعر | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1386 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03710AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| شابک =978-964-540-072-7 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03710 | |||
| کتابخوان همراه نور =03710 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''نقدی بر افکار ابن تیمیه'''، توسط جناب آقاى [[رضوانی، علی‌اصغر|على‌اصغر رضوانى]] به نام ابن تيميّه مؤسس افكار وهابيت نيز ناميده شده و توسط آقاى مرتضى معلم تلخيص گرديده تا در اختيار جوانان و ديگر افرادى كه در مقابل هجمه‌هاى افكار مسموم وهابيّت قرار مى‌گيرند، واقع گردد. اين كتاب در چند بخش مهم تدوين شده است كه عبارتند از: | |||
'''نقدی بر افکار ابن تیمیه'''، توسط جناب آقاى | |||
#شرح حال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]. | #شرح حال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]. | ||
| خط ۵۶: | خط ۴۲: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
ايشان ابتدا شرح حالى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] ذكر كرده‌اند و در آن جا به روحيات عجيب و برخلاف عقل [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] اشاره كرده و به دفعات متوالى زندانى شدن او را دليلى بر مخالفت‌هاى بى‌پايۀ او با تمام مذاهب اسلامى شمرده است. مؤلف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] را مؤسس وهابيت مى‌داند، زيرا [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] تا زمان محمد بن عبدالوهاب به فردى فراموش شده، در اذهان مسلمين بدل شده بود؛ امّا با به عرصه آمدن محمد بن عبدالوهاب و بال و پر دادن وى به افكار كينه‌آلود [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] بار ديگر افكار او وارد دايرۀ مباحث اسلامى گرديده و مورد نفى و اثبات مسلمين واقع گرديد. | ايشان ابتدا شرح حالى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] ذكر كرده‌اند و در آن جا به روحيات عجيب و برخلاف عقل [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] اشاره كرده و به دفعات متوالى زندانى شدن او را دليلى بر مخالفت‌هاى بى‌پايۀ او با تمام مذاهب اسلامى شمرده است. مؤلف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] را مؤسس وهابيت مى‌داند، زيرا [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] تا زمان محمد بن عبدالوهاب به فردى فراموش شده، در اذهان مسلمين بدل شده بود؛ امّا با به عرصه آمدن محمد بن عبدالوهاب و بال و پر دادن وى به افكار كينه‌آلود [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] بار ديگر افكار او وارد دايرۀ مباحث اسلامى گرديده و مورد نفى و اثبات مسلمين واقع گرديد. | ||
مؤلف ماجرائى جالب از ابن بطوطه جهانگرد معروف به اين مضمون نقل مى‌كند تا بيشتر افكار و روحيّات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] معلوم و نمايان گردد، ابن بطوطه مى‌گويد: در دمشق شخصى بود از بزرگان فقهاى حنبلى به نام تقى‌الدين [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، در هر علمى سخن مى‌گفت، اما مشكلى در عقل خود داشت. | مؤلف ماجرائى جالب از [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] جهانگرد معروف به اين مضمون نقل مى‌كند تا بيشتر افكار و روحيّات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] معلوم و نمايان گردد، [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] مى‌گويد: در دمشق شخصى بود از بزرگان فقهاى حنبلى به نام تقى‌الدين [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، در هر علمى سخن مى‌گفت، اما مشكلى در عقل خود داشت. | ||
روز جمعه‌اى او را بر منبر جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مى‌كرد، از جمله مطالبى كه مى‌گفت اين بود: | روز جمعه‌اى او را بر منبر جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مى‌كرد، از جمله مطالبى كه مى‌گفت اين بود: | ||
| خط ۶۶: | خط ۵۰: | ||
خداوند به آسمان دنيا مى‌آيد، همان‌گونه كه من از منبر پايين مى‌آيم. اين را گفت و از منبر پايين آمد. | خداوند به آسمان دنيا مى‌آيد، همان‌گونه كه من از منبر پايين مى‌آيم. اين را گفت و از منبر پايين آمد. | ||
در بخش ديگر كتاب جناب آقاى رضوانى تناقضاتى را كه از حرف‌هاى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درآورده است را، يادآور مى‌شود و آن را نشانه‌اى بر كينه‌ورزى و غير استدلالى بودن انديشه‌هاى وى مى‌شمارد. | در بخش ديگر كتاب جناب آقاى [[رضوانی، علی‌اصغر|رضوانى]] تناقضاتى را كه از حرف‌هاى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درآورده است را، يادآور مى‌شود و آن را نشانه‌اى بر كينه‌ورزى و غير استدلالى بودن انديشه‌هاى وى مى‌شمارد. | ||
مؤلف حدود پنجاه و شش نفر از دانشمندان اهل سنت را نام مى‌برد كه در مقام ردّ افكار [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] برآمده و آنها را مورد نقّادى قرار داده‌اند. | مؤلف حدود پنجاه و شش نفر از دانشمندان اهل سنت را نام مى‌برد كه در مقام ردّ افكار [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] برآمده و آنها را مورد نقّادى قرار داده‌اند. | ||
دلائلى كه به وضوح بيانگر دشمنى صريح و بى‌پرواى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] با | دلائلى كه به وضوح بيانگر دشمنى صريح و بى‌پرواى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] با اهلبيت عصمت و طهارت مى‌باشد، بخش ديگر كتاب را تشكيل مى‌دهد. | ||
از جمله شبهاتى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] مطرح كرده و مؤلف اشاراتى اجمالى بدان‌ها نموده است، عبارتند از: | از جمله شبهاتى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] مطرح كرده و مؤلف اشاراتى اجمالى بدان‌ها نموده است، عبارتند از: | ||
| خط ۷۶: | خط ۶۰: | ||
تكذيب ذيل حديث غدير كه گفته است، عبارت «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله» از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است. ايشان جواب داده‌اند كه چطور ادعا مى‌كند كه از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است؛ در حالى كه بسيارى از بزرگان حديث و اهل سنت مثل [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، نسائى، ابن شيبه، طبرانى، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] و... آن را نقل كرده‌اند؟! | تكذيب ذيل حديث غدير كه گفته است، عبارت «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله» از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است. ايشان جواب داده‌اند كه چطور ادعا مى‌كند كه از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است؛ در حالى كه بسيارى از بزرگان حديث و اهل سنت مثل [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، نسائى، ابن شيبه، طبرانى، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] و... آن را نقل كرده‌اند؟! | ||
يا ادعائى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] راجع به بغض صحابه نسبت به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] | يا ادعائى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] راجع به بغض صحابه نسبت به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] مطرح كرده است را مؤلف با اين حديث پيغمبر اكرم(ص) كه فرمود: يا على تو را به جز مؤمن دوست ندارد و نيز به جز منافق دشمن نمى‌دارد، جواب مى‌دهد كه در بسيارى از كتب روايى اهل سنت آمده است. | ||
مؤلف در آخرين بخش كتاب خود از افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، ابن حجر هيثمى، علامه زاهد كوثرى، شيخ عبداللّه غمارى و حسن بن على سقاف نقل مى‌كند كه اعترافاتى با عبارات گوناگون راجع به ناصبى بودن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] داشته‌اند و به مناسبت سه عامل خبث ولادت، نفاق و فسق را عوامل مهم دشمنى با ذات مقدس على بن ابى‌طالب عليه آلاف التهية و الثناء مى‌شمارد. | مؤلف در آخرين بخش كتاب خود از افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، ابن حجر هيثمى، علامه زاهد كوثرى، شيخ عبداللّه غمارى و حسن بن على سقاف نقل مى‌كند كه اعترافاتى با عبارات گوناگون راجع به ناصبى بودن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] داشته‌اند و به مناسبت سه عامل خبث ولادت، نفاق و فسق را عوامل مهم دشمنى با ذات مقدس [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب]] عليه آلاف التهية و الثناء مى‌شمارد. | ||
==نسخه حاضر== | ==نسخه حاضر== | ||
اين كتاب در يك جلد و در قطع پالتويى توسط نشر مشعر در سال 1386 و در تهران به چاپ رسيده است، شابك كتاب 7-072-540-964-978 مى‌باشد. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[طبقات المعتزلة]] | |||
[[المنطلقات الفكرية عند الإمام الفخر الرازي]] | |||
[[جلاء العينين في محاكمة الاحمدين؛ احمد بن عبد الحليم بن تيمية، احمد بن محمد بن حجر الهيتمي]] | |||
[[فصل الخطاب من كتاب‌الله و حديث الرسول و كلام العلماء في مذهب ابن عبدالوهاب]] | |||
[[معجم طبقات المتکلمین]] | |||
[[مقالات الشيخ أبي‌الحسن الأشعري إمام أهل السنة]] | |||
[[ایمان‌گرایی خردپیشه در اندیشه فخر رازی]] | |||
[[اندیشه‌های کلامی علامه حلی]] | |||
[[نقدی بر افکار ابن تیمیه]] | |||
[[التأويل عند الغزالي نظرية و تطبيقا]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:طبقات و تراجم متکلمان]] | [[رده:طبقات و تراجم متکلمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۷
| نقدی بر افکار ابن تیمیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | معلم، مرتضی (خلاصه کننده) رضوانی، علی‌اصغر (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | این تیمیه مؤسس افکار وهابیت مؤسس وهابیت |
| ناشر | مشعر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-540-072-7 |
| موضوع | ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، 661 - 728ق.
ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، 661 - 728ق. - نقد و تفسیر وهابیه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 201/65 /الف17 ر6301* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نقدی بر افکار ابن تیمیه، توسط جناب آقاى على‌اصغر رضوانى به نام ابن تيميّه مؤسس افكار وهابيت نيز ناميده شده و توسط آقاى مرتضى معلم تلخيص گرديده تا در اختيار جوانان و ديگر افرادى كه در مقابل هجمه‌هاى افكار مسموم وهابيّت قرار مى‌گيرند، واقع گردد. اين كتاب در چند بخش مهم تدوين شده است كه عبارتند از:
- شرح حال ابن تيميه.
- برخى آراء و فتاواى ابن تيميه.
- دشمنى ابن تيميه با اهلبيت عليهم‌السلام.
- برخى شبهات مطرح شده از جانب ابن تيميه و پاسخ بدان‌ها.
- اعتراف عده‌اى از علماء اهل سنت به ناصبى بودن ابن تيميه.
گزارش محتوا
ايشان ابتدا شرح حالى از ابن تيميه ذكر كرده‌اند و در آن جا به روحيات عجيب و برخلاف عقل ابن تيميه اشاره كرده و به دفعات متوالى زندانى شدن او را دليلى بر مخالفت‌هاى بى‌پايۀ او با تمام مذاهب اسلامى شمرده است. مؤلف ابن تيميه را مؤسس وهابيت مى‌داند، زيرا ابن تيميه تا زمان محمد بن عبدالوهاب به فردى فراموش شده، در اذهان مسلمين بدل شده بود؛ امّا با به عرصه آمدن محمد بن عبدالوهاب و بال و پر دادن وى به افكار كينه‌آلود ابن تيميه بار ديگر افكار او وارد دايرۀ مباحث اسلامى گرديده و مورد نفى و اثبات مسلمين واقع گرديد.
مؤلف ماجرائى جالب از ابن بطوطه جهانگرد معروف به اين مضمون نقل مى‌كند تا بيشتر افكار و روحيّات ابن تيميه معلوم و نمايان گردد، ابن بطوطه مى‌گويد: در دمشق شخصى بود از بزرگان فقهاى حنبلى به نام تقى‌الدين ابن تيميه، در هر علمى سخن مى‌گفت، اما مشكلى در عقل خود داشت.
روز جمعه‌اى او را بر منبر جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مى‌كرد، از جمله مطالبى كه مى‌گفت اين بود:
خداوند به آسمان دنيا مى‌آيد، همان‌گونه كه من از منبر پايين مى‌آيم. اين را گفت و از منبر پايين آمد.
در بخش ديگر كتاب جناب آقاى رضوانى تناقضاتى را كه از حرف‌هاى ابن تيميه درآورده است را، يادآور مى‌شود و آن را نشانه‌اى بر كينه‌ورزى و غير استدلالى بودن انديشه‌هاى وى مى‌شمارد.
مؤلف حدود پنجاه و شش نفر از دانشمندان اهل سنت را نام مى‌برد كه در مقام ردّ افكار ابن تيميه برآمده و آنها را مورد نقّادى قرار داده‌اند.
دلائلى كه به وضوح بيانگر دشمنى صريح و بى‌پرواى ابن تيميه با اهلبيت عصمت و طهارت مى‌باشد، بخش ديگر كتاب را تشكيل مى‌دهد.
از جمله شبهاتى كه ابن تيميه مطرح كرده و مؤلف اشاراتى اجمالى بدان‌ها نموده است، عبارتند از:
تكذيب ذيل حديث غدير كه گفته است، عبارت «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله» از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است. ايشان جواب داده‌اند كه چطور ادعا مى‌كند كه از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است؛ در حالى كه بسيارى از بزرگان حديث و اهل سنت مثل احمد بن حنبل، نسائى، ابن شيبه، طبرانى، حاكم نيشابورى و... آن را نقل كرده‌اند؟!
يا ادعائى كه ابن تيميه راجع به بغض صحابه نسبت به حضرت على(ع) مطرح كرده است را مؤلف با اين حديث پيغمبر اكرم(ص) كه فرمود: يا على تو را به جز مؤمن دوست ندارد و نيز به جز منافق دشمن نمى‌دارد، جواب مى‌دهد كه در بسيارى از كتب روايى اهل سنت آمده است.
مؤلف در آخرين بخش كتاب خود از افرادى چون ابن حجر عسقلانى، ابن حجر هيثمى، علامه زاهد كوثرى، شيخ عبداللّه غمارى و حسن بن على سقاف نقل مى‌كند كه اعترافاتى با عبارات گوناگون راجع به ناصبى بودن ابن تيميه داشته‌اند و به مناسبت سه عامل خبث ولادت، نفاق و فسق را عوامل مهم دشمنى با ذات مقدس على بن ابى‌طالب عليه آلاف التهية و الثناء مى‌شمارد.
نسخه حاضر
اين كتاب در يك جلد و در قطع پالتويى توسط نشر مشعر در سال 1386 و در تهران به چاپ رسيده است، شابك كتاب 7-072-540-964-978 مى‌باشد.