آرام، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==')
     
    (۷۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR05030.jpg|بندانگشتی|آرام، احمد]]
    [[پرونده:NUR05030.jpg|بندانگشتی|آرام، احمد]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|آرام، احمد
    ! نام!! data-type="authorName" |آرام، احمد
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    | data-type="authorOtherNames" | Ahmad Aram
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |حاج غلامحسین شالفروش
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1281 هـ.ش
    | data-type="authorbirthDate" |1281 ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|تهران
    | data-type="authorBirthPlace" |تهران
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1377 هـ.ش
    | data-type="authorDeathDate" |14فروردین 1377- آمریکا
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[زندگینامه علمی دانشمندان اسلامی]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: مترجم
    | data-type="authorWritings" |[[الدرة الفاخرة فی تحقیق مذاهب الصوفیة و المتكلمین و الحكماء المتقدمین]]
     
    [[ترجمه الحیاة]]
    [[از اوگوستن تا گالیله]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: مترجم
    [[تحقیق ما للهند]]
    |-class='articleCode'
    [[اندیشه‌های کلامی شیخ مفید]]
    |کد مولف
    |- class="articleCode"
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE5030AUTHORCODE
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05030AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    '''احمد آرام''' (1281 - ۱۳۷۷ش)، مترجم پر اثر، نویسنده، دانشنامه‌نگار و از شخصيت‌هاى فرهنگى ایران معاصر، مشارکت در تدوین ''دائرةالمعارف فارسی''
    ==ولادت ==
    سال تولد او با اختلاف ذكر شده، اما به تصريح خود وى، حدود نوروز 1281ش، برابر با روز عید غدیر سال 1321 است<ref>ر.ک: خرمشاهی، بهاءالدین، ج1، ص29</ref>. او در محله‌اى در جنوب تهران به نام آب منگول به دنيا آمد.


    ==ولادت==
    ==تحصیلات==
    پدرش حاج غلامحسین شالفروش، تاجر بازار و مشروطه‌خواه بود و آرام مدتى نزد وى تحصيل كرد. سپس در مدرسه‌هاى ترقى، علمیه و دارالفنون به تحصيلات خود ادامه داد و با زبان‌هاى عربى، فرانسوى و انگليسى آشنا شد.
    در دانشگاه، هم‌زمان در دو رشته حقوق و طب به تحصيل پرداخت، اما هيچ‌كدام را به پایان نرساند و معلمى را بر حقوق‌دان، يا طبيب شدن ترجيح داد. در دبيرستان‌هاى تهران، اصفهان، شيراز، مدرسه فلاحت در كرج و مدرسه عالى بازرگانى در تهران، به‌ویژه به تدريس در مباحث علوم پرداخت و سال‌ها مدرس فيزیک بود. چندين سال در اصفهان، شيراز و عراق اقامت داشت و از نخستين كسانى بود كه برای سروسامان بخشيدن به وضع نامطلوب منابع درسى، با همكارى چند تن ديگر، نخستين کتاب‌هاى علوم را برای تدريس در دبيرستان‌ها تدوین و به انتشار آن‌ها كمك كرد. وى تا 1335ش در خدمت وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) بود و به تدريس و تصدى مشاغل مختلف اشتغال داشت. بازرسى آموزشى، مديريت كل و نيز مدت كوتاهى معاونت وزير، از جمله سمت‌هاى او بود.
    وى در نيمه دهه 1320ش به حزب توده ایران پيوست و به فعاليت سياسى پرداخت، اما پس از وقايع آذربايجان، همراه با انشعابيون به رهبرى خليل ملكى از آن حزب جدا شد و در دى‌ماه 1326 ظاهرا بر اثر اختلاف نظرى در باب اتخاذ روش انشعابيون در برابر سياست‌هاى اتحاد شوروى و حزب توده، از همكارى با گروه‌هاى چپ كلا كناره گرفت و تا پایان عمر در سياست مداخله نكرد. وى طرفدار سياست و روش مستقل از حزب كمونيست شوروى بود. با گذشت زمان، گرايش‌هاى مذهبى‌اش تقویت و تشديد يافت، به گونه‌اى كه بخش درخور توجهى از ترجمه‌هایش در زمینه معتقدات دينى و اسلامى گرديد.
    آرام از اعضاى مؤثر در دايرةالمعارف فارسی (به سرپرستى غلامحسين مصاحب) بود. مصاحب را او به ناشر دايرةالمعارف فارسی معرفى كرد. وى سمت معاون سرپرست و عضویت هيئت تحريريه (شوراى ویرايش) را به عهده داشت. جز اين‌ها، مدتى هم با دانشنامه‌هاى ديگر، از جمله در ترجمه برخى مقالات با دانشنامه جهان اسلام همكارى داشت.
    وى سال‌هاى بسيار و تقريبا تا پایان عمر، در منزل به كار ترجمه مشغول بود و حتى ترجمه را برای خود «واجب شرعى» مى‌دانست، زيرا به نظر او ترجمه منابع مهم از زبان‌هاى ديگر، برای تحول علمى و فرهنگى در ایران لازم بود. وى حدود 70 سال به ترجمه اشتغال داشت و بيشتر از زبان انگليسى و گاه از عربى و فرانسوى ترجمه مى‌كرد. حوزه ترجمه او تخصصى نبود و هر اثرى را كه مفيد و مؤثر تشخيص مى‌داد، به فارسی ترجمه مى‌كرد. از جمله آثار وى عبارتند از:
    ترجمه «اثبات وجود خدا»؛ «سه حكيم مسلمان»؛ «علم و تمدن در اسلام»؛ ترجمه «پيدايش و مرگ خورشيد» ژرژ كاموف؛ «تكامل فيزیک»؛ ترجمه جلد اول «تاريخ تمدن» ویل دورانت» يا «مشرق‌زمین، گاهواره تمدن»؛ «تاريخ علم»؛ ترجمه «شش بال علم» جرج سارتون؛ «ایرانیان و بربرها»؛ «هيئت»؛ «لغت‌هاى قرآن».
    او در ترجمه به مراعات اصل دقت و واژه‌يابى و واژه‌سازى در برابر اصطلاحات پاى‌بند بود. واژه‌ها و تركيبات بسيارى ساخته كه شمارى از آن‌ها كاربرد يافته، و به غناى زبان فارسی افزوده است. وى همچنين در نوشتن املاى كلمات هم سليقه خاصى داشت و به سرهم‌نویسى معتقد بود.
    او جز ترجمه، چند کتاب را هم تصحيح كرده كه مهم‌ترين آن‌ها، كيمیاى سعادت، اثر [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] است. وى در مجامع و فعالیت‌های علمى- فرهنگى بسيارى عضویت و شركت داشت، از جمله از اعضاى فرهنگستان زبان و ادبيات فارسی بود.
    وی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار برگزیده شد.
    برای بزرگداشت خدمات او تاكنون مراسمى چند برگزار شده است. آرام‌نامه، مجموعه مقاله‌هایى است به قلم شمارى از دوستان، همكاران قديم و دوستداران او كه به پيشنهاد [[مینوی، مجتبی|مجتبى مینوى]] و به كوشش [[محقق، مهدی|مهدى محقق]] گردآمده و طى مراسمى در خرداد 1362 در دانشگاه تهران به خود او تقديم شده است. گوهر عمر، حاوى پرسش‌هاى پيروز سيّار و پاسخ‌هاى احمد آرام در زمینه‌هاى مختلف زندگى فرهنگى و اجتماعى و اثرى مهم و از برخى جهات منحصر به فرد در شناخت جنبه‌هاى مختلف فعاليت این مترجم پر اثر است.


    «احمد آرام»، مترجم پراثر، دانشنامه‌نگار و از شخصيت‌هاى فرهنگى ايران معاصر است. سال تولد او با اختلاف ذكر شده، اما به تصريح خود وى، حدود نوروز 1281ش است. او در محله‌اى در جنوب تهران به دنيا آمد.
    ==وفات ==
     احمد آرام روز ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ برابر با ۱ آوریل ۱۹۹۸ در ایالات متحده آمریکا درگذشت و طی مراسمی در روز ۲۲ فروردین و پس از انتقال به تهران در قطعه فرهیختگان بهشت زهرا دفن شد.


    ==کسب علم و دانش==
    ==پانويس ==
    <references />


    پدرش تاجر بازار و مشروطه‌خواه بود و آرام مدتى نزد وى تحصيل كرد. سپس در مدرسه‌هاى ترقى، علميه و دارالفنون به تحصيلات خود ادامه داد و با زبان‌هاى عربى، فرانسوى و انگليسى آشنا شد.
    ==منابع مقاله==
     
    #دانشنامه ایران، ص120
    در دانشگاه، هم‌زمان در دو رشته حقوق و طب به تحصيل پرداخت، اما هيچ‌كدام را به پايان نرساند و معلمى را بر حقوق‌دان، يا طبيب شدن ترجيح داد. در دبيرستان‌هاى تهران، اصفهان، شيراز، مدرسه فلاحت در كرج و مدرسه عالى بازرگانى در تهران، به‌ويژه به تدريس در مباحث علوم پرداخت و سال‌ها مدرس فيزيك بود. چندين سال در اصفهان، شيراز و عراق اقامت داشت و از نخستين كسانى بود كه براى سروسامان بخشيدن به وضع نامطلوب منابع درسى، با همكارى چند تن ديگر، نخستين كتاب‌هاى علوم را براى تدريس در دبيرستان‌ها تدوين و به انتشار آن‌ها كمك كرد. وى تا 1335ش در خدمت وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) بود و به تدريس و تصدى مشاغل مختلف اشتغال داشت. بازرسى آموزشى، مديريت كل و نيز مدت كوتاهى معاونت وزير، از جمله سمت‌هاى او بود.
    #خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، انتشارات، دوستان و ناهید، 1377ش
     
    ==وابسته‌ها==
    وى در نيمه دهه 1320ش به حزب توده ايران پيوست و به فعاليت سياسى پرداخت، اما پس از وقايع آذربايجان، همراه با انشعابيون به رهبرى خليل ملكى از آن حزب جدا شد و در دى‌ماه 1326 ظاهرا بر اثر اختلاف نظرى در باب اتخاذ روش انشعابيون در برابر سياست‌هاى اتحاد شوروى و حزب توده، از همكارى با گروه‌هاى چپ كلا كناره گرفت و تا پايان عمر در سياست مداخله نكرد. وى طرفدار سياست و روش مستقل از حزب كمونيست شوروى بود. با گذشت زمان، گرايش‌هاى مذهبى‌اش تقويت و تشديد يافت، به گونه‌اى كه بخش درخور توجهى از ترجمه‌هايش در زمينه معتقدات دينى و اسلامى گرديد.
    {{وابسته‌ها}}
     
    آرام از اعضاى مؤثر در دايرة المعارف فارسى (به سرپرستى غلامحسين مصاحب) بود. مصاحب را او به ناشر دايرة المعارف فارسى معرفى كرد. وى سمت معاون سرپرست و عضويت هيئت تحريريه (شوراى ويرايش) را به عهده داشت. جز اين‌ها، مدتى هم با دانشنامه‌هاى ديگر، از جمله در ترجمه برخى مقالات با دانشنامه جهان اسلام همكارى داشت.
     
    وى سال‌هاى بسيار و تقريبا تا پايان عمر، در منزل به كار ترجمه مشغول بود و حتى ترجمه را براى خود «واجب شرعى» مى‌دانست، زيرا به نظر او ترجمه منابع مهم از زبان‌هاى ديگر، براى تحول علمى و فرهنگى در ايران لازم بود. وى حدود 70 سال به ترجمه اشتغال داشت و بيشتر از زبان انگليسى و گاه از عربى و فرانسوى ترجمه مى‌كرد. حوزه ترجمه او تخصصى نبود و هر اثرى را كه مفيد و مؤثر تشخيص مى‌داد، به فارسى ترجمه مى‌كرد. از جمله آثار وى عبارتند از:
     
    ترجمه «اثبات وجود خدا»؛ «سه حكيم مسلمان»؛ «علم و تمدن در اسلام»؛ ترجمه «پيدايش و مرگ خورشيد» ژرژ كاموف؛ «تكامل فيزيك»؛ ترجمه جلد اول «تاريخ تمدن» ويل دورانت» يا «مشرق‌زمين، گاهواره تمدن»؛ «تاريخ علم»؛ ترجمه «شش بال علم» جرج سارتون؛ «ايرانيان و بربرها»؛ «هيئت»؛ «لغت‌هاى قرآن».


    او در ترجمه به مراعات اصل دقت و واژه‌يابى و واژه‌سازى در برابر اصطلاحات پاى‌بند بود. واژه‌ها و تركيبات بسيارى ساخته كه شمارى از آن‌ها كاربرد يافته، و به غناى زبان فارسى افزوده است. وى همچنين در نوشتن املاى كلمات هم سليقه خاصى داشت و به سرهم‌نويسى معتقد بود.


    او جز ترجمه، چند كتاب را هم تصحيح كرده كه مهم‌ترين آن‌ها، كيمياى سعادت، اثر غزالى است. وى در مجامع و فعاليت‌هاى علمى- فرهنگى بسيارى عضويت و شركت داشت، از جمله از اعضاى فرهنگستان زبان و ادبيات فارسى بود.
    [[انتقال علوم یونانی به عالم اسلامی]]


    براى بزرگداشت خدمات او تاكنون مراسمى چند برگزار شده است. آرام‌نامه، مجموعه مقاله‌هايى است به قلم شمارى از دوستان، همكاران قديم و دوستداران او كه به پيشنهاد مجتبى مينوى و به كوشش مهدى محقق گردآمده و طى مراسمى در خرداد 1362 در دانشگاه تهران به خود او تقديم شده است. گوهر عمر، حاوى پرسش‌هاى پيروز سيّار و پاسخ‌هاى احمد آرام در زمينه‌هاى مختلف زندگى فرهنگى و اجتماعى و اثرى مهم و از برخى جهات منحصر به فرد در شناخت جنبه‌هاى مختلف فعاليت اين مترجم پر اثر است.
    [[زندگی‌نامه علمی دانشوران]]


    [[الدرة الفاخرة فی تحقیق مذاهب الصوفیة و المتكلمین و الحكماء المتقدمین]]


    == منبع مقاله==
    [[ترجمه الحیاة]]


    دانشنامه ايران، ص120
    [[بیست مقاله تقی‌زاده]]


    [[تحقیق ما للهند]]


    == وابسته‌ها ==
    [[علم در اسلام]]
    {{وابسته‌ها}}
    [[زندگینامه علمی دانشمندان اسلامی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم


    [[الدرة الفاخرة فی تحقیق مذاهب الصوفیة و المتكلمین و الحكماء المتقدمین]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم مقدمه
    [[یادگار عمر: گفتگوی پیروز سیار با احمد آرام]]


    [[ترجمه الحیاة]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[علم و تمدن در اسلام]]


    [[تحقیق ما للهند]] / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق
    [[اندیشه‌های کلامی شیخ مفید]]


    [[اندیشه های کلامی شیخ مفید]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تفسیر هدایت]]


    [[تفسیر هدایت]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تحدید نهایات الأماکن لتصحیح مسافات المساکن]]


    [[تحدید نهایات الأماکن لتصحیح مسافات المساکن]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[فلسفه علم کلام]]


    [[فلسفه علم کلام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق
    [[سه حکیم مسلمان]]


    [[سه حکيم مسلمان]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تذکرة الأولیاء]]


    [[تذکره الاولیاء]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مصحح
    [[از اوگوستن تا گالیله]]


    [[از اوگوستن تا گالیله]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تاریخ نجوم اسلامی ترجمه کتاب علم الفلک تاریخه عندالعرب فی القرون الوسطی]]


    [[تاریخ نجوم اسلامی ترجمه کتاب علم الفلک تاریخه عندالعرب فی القرون الوسطی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[خدا و انسان در قر آن]]


    [[علم و تمدن در اسلام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تاريخ اسلام]]


    [[خدا و انسان در قر آن]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[حدسها و ابطالها، رشد شناخت علمی]]


    [[تاريخ اسلام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[زندگی‌نامه علمی دانشمندان اسلامی]]


    [[حدسها و ابطالها، رشد شناخت علمي]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[انقلاب بزرگ (بضمیمه علي‌عليه‌السلام و دو فرزند بزرگوارش)]]


    [[انقلاب بزرگ (بضميمه علي عليه السلام و دو فرزند بزرگوارش)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم


    [[انتقال علوم يوناني به عالم اسلامي]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم


    [[بیست مقاله تقی زاده]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:ادیبان]]
    [[رده:مترجمان]]
    [[رده:درگذشتگان 1377]]
    [[رده:برگزیدگان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۴

    آرام، احمد
    نام آرام، احمد
    نام‌های دیگر Ahmad Aram
    نام پدر حاج غلامحسین شالفروش
    متولد 1281 ش
    محل تولد تهران
    رحلت 14فروردین 1377- آمریکا
    اساتید
    برخی آثار الدرة الفاخرة فی تحقیق مذاهب الصوفیة و المتكلمین و الحكماء المتقدمین

    ترجمه الحیاة تحقیق ما للهند اندیشه‌های کلامی شیخ مفید

    کد مؤلف AUTHORCODE05030AUTHORCODE

    احمد آرام (1281 - ۱۳۷۷ش)، مترجم پر اثر، نویسنده، دانشنامه‌نگار و از شخصيت‌هاى فرهنگى ایران معاصر، مشارکت در تدوین دائرةالمعارف فارسی

    ولادت

    سال تولد او با اختلاف ذكر شده، اما به تصريح خود وى، حدود نوروز 1281ش، برابر با روز عید غدیر سال 1321 است[۱]. او در محله‌اى در جنوب تهران به نام آب منگول به دنيا آمد.

    تحصیلات

    پدرش حاج غلامحسین شالفروش، تاجر بازار و مشروطه‌خواه بود و آرام مدتى نزد وى تحصيل كرد. سپس در مدرسه‌هاى ترقى، علمیه و دارالفنون به تحصيلات خود ادامه داد و با زبان‌هاى عربى، فرانسوى و انگليسى آشنا شد. در دانشگاه، هم‌زمان در دو رشته حقوق و طب به تحصيل پرداخت، اما هيچ‌كدام را به پایان نرساند و معلمى را بر حقوق‌دان، يا طبيب شدن ترجيح داد. در دبيرستان‌هاى تهران، اصفهان، شيراز، مدرسه فلاحت در كرج و مدرسه عالى بازرگانى در تهران، به‌ویژه به تدريس در مباحث علوم پرداخت و سال‌ها مدرس فيزیک بود. چندين سال در اصفهان، شيراز و عراق اقامت داشت و از نخستين كسانى بود كه برای سروسامان بخشيدن به وضع نامطلوب منابع درسى، با همكارى چند تن ديگر، نخستين کتاب‌هاى علوم را برای تدريس در دبيرستان‌ها تدوین و به انتشار آن‌ها كمك كرد. وى تا 1335ش در خدمت وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) بود و به تدريس و تصدى مشاغل مختلف اشتغال داشت. بازرسى آموزشى، مديريت كل و نيز مدت كوتاهى معاونت وزير، از جمله سمت‌هاى او بود. وى در نيمه دهه 1320ش به حزب توده ایران پيوست و به فعاليت سياسى پرداخت، اما پس از وقايع آذربايجان، همراه با انشعابيون به رهبرى خليل ملكى از آن حزب جدا شد و در دى‌ماه 1326 ظاهرا بر اثر اختلاف نظرى در باب اتخاذ روش انشعابيون در برابر سياست‌هاى اتحاد شوروى و حزب توده، از همكارى با گروه‌هاى چپ كلا كناره گرفت و تا پایان عمر در سياست مداخله نكرد. وى طرفدار سياست و روش مستقل از حزب كمونيست شوروى بود. با گذشت زمان، گرايش‌هاى مذهبى‌اش تقویت و تشديد يافت، به گونه‌اى كه بخش درخور توجهى از ترجمه‌هایش در زمینه معتقدات دينى و اسلامى گرديد. آرام از اعضاى مؤثر در دايرةالمعارف فارسی (به سرپرستى غلامحسين مصاحب) بود. مصاحب را او به ناشر دايرةالمعارف فارسی معرفى كرد. وى سمت معاون سرپرست و عضویت هيئت تحريريه (شوراى ویرايش) را به عهده داشت. جز اين‌ها، مدتى هم با دانشنامه‌هاى ديگر، از جمله در ترجمه برخى مقالات با دانشنامه جهان اسلام همكارى داشت. وى سال‌هاى بسيار و تقريبا تا پایان عمر، در منزل به كار ترجمه مشغول بود و حتى ترجمه را برای خود «واجب شرعى» مى‌دانست، زيرا به نظر او ترجمه منابع مهم از زبان‌هاى ديگر، برای تحول علمى و فرهنگى در ایران لازم بود. وى حدود 70 سال به ترجمه اشتغال داشت و بيشتر از زبان انگليسى و گاه از عربى و فرانسوى ترجمه مى‌كرد. حوزه ترجمه او تخصصى نبود و هر اثرى را كه مفيد و مؤثر تشخيص مى‌داد، به فارسی ترجمه مى‌كرد. از جمله آثار وى عبارتند از: ترجمه «اثبات وجود خدا»؛ «سه حكيم مسلمان»؛ «علم و تمدن در اسلام»؛ ترجمه «پيدايش و مرگ خورشيد» ژرژ كاموف؛ «تكامل فيزیک»؛ ترجمه جلد اول «تاريخ تمدن» ویل دورانت» يا «مشرق‌زمین، گاهواره تمدن»؛ «تاريخ علم»؛ ترجمه «شش بال علم» جرج سارتون؛ «ایرانیان و بربرها»؛ «هيئت»؛ «لغت‌هاى قرآن». او در ترجمه به مراعات اصل دقت و واژه‌يابى و واژه‌سازى در برابر اصطلاحات پاى‌بند بود. واژه‌ها و تركيبات بسيارى ساخته كه شمارى از آن‌ها كاربرد يافته، و به غناى زبان فارسی افزوده است. وى همچنين در نوشتن املاى كلمات هم سليقه خاصى داشت و به سرهم‌نویسى معتقد بود. او جز ترجمه، چند کتاب را هم تصحيح كرده كه مهم‌ترين آن‌ها، كيمیاى سعادت، اثر غزالى است. وى در مجامع و فعالیت‌های علمى- فرهنگى بسيارى عضویت و شركت داشت، از جمله از اعضاى فرهنگستان زبان و ادبيات فارسی بود. وی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار برگزیده شد. برای بزرگداشت خدمات او تاكنون مراسمى چند برگزار شده است. آرام‌نامه، مجموعه مقاله‌هایى است به قلم شمارى از دوستان، همكاران قديم و دوستداران او كه به پيشنهاد مجتبى مینوى و به كوشش مهدى محقق گردآمده و طى مراسمى در خرداد 1362 در دانشگاه تهران به خود او تقديم شده است. گوهر عمر، حاوى پرسش‌هاى پيروز سيّار و پاسخ‌هاى احمد آرام در زمینه‌هاى مختلف زندگى فرهنگى و اجتماعى و اثرى مهم و از برخى جهات منحصر به فرد در شناخت جنبه‌هاى مختلف فعاليت این مترجم پر اثر است.

    وفات

     احمد آرام روز ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ برابر با ۱ آوریل ۱۹۹۸ در ایالات متحده آمریکا درگذشت و طی مراسمی در روز ۲۲ فروردین و پس از انتقال به تهران در قطعه فرهیختگان بهشت زهرا دفن شد.

    پانويس

    1. ر.ک: خرمشاهی، بهاءالدین، ج1، ص29

    منابع مقاله

    1. دانشنامه ایران، ص120
    2. خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، انتشارات، دوستان و ناهید، 1377ش

    وابسته‌ها