اسنوی، عبدالرحیم بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۸

اسنوی، عبدالرحیم بن حسن

نام	اسنوی، عبدالرحیم بن حسن
نام‌های دیگر
نام پدر	حسن
متولد	704ق
محل تولد	اسنا مصر
رحلت	772 ‌‎ق
اساتید	بوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى
برخی آثار	طبقات الشافعية (للأسنوي)
کد مؤلف	AUTHORCODE00492AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، اسنوی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى (۷۰۴-۷۷۲ق)، ملقب به جمال‌الدين، محدث، فقيه شافعى مذهب قرن هشتم و اديب مصرى.

ولادت

ایشان در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگیرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت.

اساتید

وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهیم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از مجدالدين ابوبكر بن اسماعيل زنكلونى يا سنكلونى، قطب‌الدين محمد بن عبدالصمد سنباطى، تقى‌الدين سبکی، جلال‌الدين قزوينى، جمال‌الدين احمد بن محمد وجيزى و ديگران فقه آموخت. افزون بر اين، وى نزد ابوحيان غرناطى و ابوالحسن على بن احمد انصارى نحوى، پدر سراج‌الدين ابن ملقن، به فراگیرى علم نحو پرداخت. همچنين علوم عقلى را از علاءالدين قونوى، بدرالدين تسترى و ديگران آموخت.

تدریس

وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد.

وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» نامیده‌اند و از سراسر مصر برای فراگیرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند.

شاگردان

وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب‌الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاءالدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال‌الدين سيوطى، برهان‌الدين ابراهیم بن موسى ابناسى، سراج‌الدين ابن ملقن، بدرالدين محمد بن بهادر زركشى و شهاب‌الدين‌احمد بن ابوالقاسم اخمیمى را مى‌توان نام برد.

وفات

به گفتۀ بيشتر مورخان، وى در سال 772ق به طور ناگهانى درگذشت و پس از آن‌كه ظاهراً در جامع حاكم بامرالله، بر جنازۀ او نماز گزاردند، در نزدیکى مقابر صوفيه به خاک سپرده شد^[۱].

آثار

تأليفات بسيارى از وى در زمینه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از:

التمهيد في تخريج الفروع على الاصول؛
طبقات الشافعيه؛ این کتاب كه تأليف آن در 769ق پایان يافت، از مهم‌ترين آثار اسنوى به‌شمار مى‌آيد. وى در این اثر، از عصر محمد بن ادريس شافعى به ترتيب حروف الفبا به شرح حال شافعيان پرداخته است.
الكلمات المهمة في مباشرة اهل الذمة؛
الكواكب الدرى فيما يتخرج على الاصول النحوية من الفروع الفقهية؛
نهایة السؤل في شرح منهاج الوصول الى علم الاصول؛
مطالع الدقائق في تحرير الجوامع و الفوارق؛
ايضاح المشكل في احكام الخنثى المشكل؛
تذكرة النبية في تصحيح التنبية؛
التنقيح فيما يرد على التصحيح؛
جواهر البحرين في تناقض الحبرين؛
طراز المحافل في الغاز المسائل و....

پانویس

↑ ضیائی، علی اکبر، ج8، ص711-712

منابع مقاله

ضیائی، علی اکبر، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377

وابسته‌ها

طبقات الشافعية (للأسنوي)

التقرير و التحبير: شرح ابن أمير الحاج علي تحرير الكمال بن الهمام في علم الأصول الجامع بين اصطلاحي الحنفية و الشافعية

نهاية السول شرح منهاج الوصول في علم الأصول

التمهيد في تخريج الفروع على الأصول

الكوكب الدري فيما يتخرج على الأصول النحوية من الفروع الفقهية

کفا‌یة‌ النبيه‌ شرح‌ التنبيه‌ في فقه‌ الإما‌م‌ الشا‌فعي

زوائد الأصول على منهاج الوصول إلى علم الأصول

جواهر البحرين في تناقض الحبرين

[1] ضیائی، علی اکبر، ج8، ص711-712

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
-[[پرونده:NUR00492.jpg|بندانگشتی|اسنوی، عبد الرحیم بن حسن]]
+[[پرونده:NUR00492.jpg|بندانگشتی|اسنوی، عبدالرحیم بن حسن]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|اسنوی، عبد الرحیم بن حسن
+! نام!! data-type="authorName" |اسنوی، عبدالرحیم بن حسن
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'|
+| data-type="authorOtherNames" |
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |حسن
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |704ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |اسنا مصر
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|772 هـ.ق
+| data-type="authorDeathDate" |772 ‌‎ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |بوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |[[طبقات الشافعية (للأسنوي)]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
-|کد مولف
+|کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE492AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00492AUTHORCODE
 |}
 </div>
+{{کاربردهای دیگر|اسنوی (ابهام‌زدایی)}}
+'''اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى''' (۷۰۴-۷۷۲ق)،  ملقب به جمال‌الدين، محدث، فقيه شافعى مذهب قرن هشتم و اديب مصرى.
+==ولادت==
+ایشان در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگیرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت.
-«اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى» ملقب به جمال‌الدين محدث، فقيه شافعى مذهب و اديب مصرى، در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگيرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت.
+==اساتید==
+وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهیم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از مجدالدين ابوبكر بن اسماعيل زنكلونى يا سنكلونى، قطب‌الدين محمد بن عبدالصمد سنباطى، تقى‌الدين سبکی، جلال‌الدين قزوينى، جمال‌الدين احمد بن محمد وجيزى و ديگران فقه آموخت. افزون بر اين، وى نزد ابوحيان غرناطى و ابوالحسن على بن احمد انصارى نحوى، پدر سراج‌الدين ابن ملقن، به فراگیرى علم نحو پرداخت. همچنين علوم عقلى را از علاءالدين قونوى، بدرالدين تسترى و ديگران آموخت.
-وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهيم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از مجدالدين ابوبكر بن اسماعيل زنكلونى يا سنكلونى، قطب‌الدين محمد بن عبدالصمد سنباطى، تقى‌الدين سبكى، جلال‌الدين قزوينى، جمال الدين احمد بن محمد وجيزى و ديگران فقه آموخت. افزون بر اين، وى نزد ابوحيان غرناطى و ابوالحسن على بن احمد انصارى نحوى، پدر سراج‌الدين ابن ملقن، به فراگيرى علم نحو پرداخت. همچنين علوم عقلى را از علاءالدين قونوى، بدرالدين تسترى و ديگران آموخت.
+==تدریس==
+وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد.
-وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسيه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد.
+وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» نامیده‌اند و از سراسر مصر برای فراگیرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند.
-وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» ناميده‌اند و از سراسر مصر براى فراگيرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند. وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاءالدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال‌الدين سيوطى، برهان الدين ابراهيم بن موسى ابناسى، سراج‌الدين ابن ملقن، بدرالدين محمد بن بهادر زركشى و شهاب الدين احمد بن ابوالقاسم اخميمى را مى‌توان نام برد.
+==شاگردان==
+وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب‌الدين محمود، بدرالدين حسن و صدرالدين عبدالكريم فرزندان علاءالدين قونوى، بهاءالدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال‌الدين سيوطى، برهان‌الدين ابراهیم بن موسى ابناسى، سراج‌الدين ابن ملقن، بدرالدين محمد بن بهادر زركشى و شهاب‌الدين‌احمد بن ابوالقاسم اخمیمى را مى‌توان نام برد.
-تأليفات بسيارى از وى در زمينه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از:
+==وفات==
+به گفتۀ بيشتر مورخان، وى در سال 772ق به طور ناگهانى درگذشت و پس از آن‌كه ظاهراً در جامع حاكم بامرالله، بر جنازۀ او نماز گزاردند، در نزدیکى مقابر صوفيه به خاک سپرده شد<ref>ضیائی، علی اکبر، ج8، ص711-712</ref>.
-. التمهيد فى تخريج الفروع على الاصول؛
+==آثار==
+تأليفات بسيارى از وى در زمینه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از:
-. طبقات الشافعيه؛ اين کتاب كه تأليف آن در 769ق پايان يافت، از مهم‌ترين آثار [[اسنوی، عبد الرحیم بن حسن|اسنوى]]  به‌شمار مى‌آيد. وى در اين اثر، از عصر محمد بن ادريس شافعى به ترتيب حروف الفبا به شرح حال شافعيان پرداخته است.
+#التمهيد في تخريج الفروع على الاصول؛
+#طبقات الشافعيه؛ این کتاب كه تأليف آن در 769ق پایان يافت، از مهم‌ترين آثار [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] به‌شمار مى‌آيد. وى در این اثر، از عصر محمد بن ادريس شافعى به ترتيب حروف الفبا به شرح حال شافعيان پرداخته است.
+#الكلمات المهمة في مباشرة اهل الذمة؛
+#الكواكب الدرى فيما يتخرج على الاصول النحوية من الفروع الفقهية؛
+#نهایة السؤل في شرح منهاج الوصول الى علم الاصول؛
+#مطالع الدقائق في تحرير الجوامع و الفوارق؛
+#ايضاح المشكل في احكام الخنثى المشكل؛
+#تذكرة النبية في تصحيح التنبية؛
+#التنقيح فيما يرد على التصحيح؛
+#جواهر البحرين في تناقض الحبرين؛
+#طراز المحافل في الغاز المسائل و....
+==پانویس==
+<references/>
-. الكلمات المهمة فى مباشرة اهل الذمة؛
+==منابع مقاله==
-. الكواكب الدرى فيما يتخرج على الاصول النحوية من الفروع الفقهية؛
+ضیائی، علی اکبر، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377
-. نهاية السؤل فى شرح منهاج الوصول الى علم الاصول؛
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-. مطالع الدقائق فى تحرير الجوامع و الفوارق؛
-. ايضاح المشكل فى احكام الخنثى المشكل؛
-. تذكرة النبية فى تصحيح التنبية؛
-. التنقيح فيما يرد على التصحيح؛
+[[طبقات الشافعية (للأسنوي)]]
-. جواهر البحرين فى تناقض الحبرين؛
+[[التقرير و التحبير: شرح ابن أمير الحاج علي تحرير الكمال بن الهمام في علم الأصول الجامع بين اصطلاحي الحنفية و الشافعية]]
-. طراز المحافل فى الغاز المسائل و....
+[[نهاية السول شرح منهاج الوصول في علم الأصول]]
-به گفتۀ بيشتر مورخان، وى در سال 772ق به طور ناگهانى درگذشت و پس از آن‌كه ظاهراً در جامع حاكم بامرالله، بر جنازۀ او نماز گزاردند، در نزديكى مقابر صوفيه به خاك سپرده شد.
+[[التمهيد في تخريج الفروع على الأصول]]
-== منابع==
+[[الكوكب الدري فيما يتخرج على الأصول النحوية من الفروع الفقهية]]
+[[کفا‌یة‌ النبيه‌ شرح‌ التنبيه‌ في فقه‌ الإما‌م‌ الشا‌فعي]]
-دائره المعارف بزرگ اسلامى، ج8، ص711-712، مدخل: اسنوى، نوشته: على اكبر ضيائى.
+[[زوائد الأصول على منهاج الوصول إلى علم الأصول]]
+[[جواهر البحرين في تناقض الحبرين]]
-== وابسته‌ها ==
-{{وابسته‌ها}}
-[[طبقات الشافعية]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
 [[رده:زندگی‌نامه]]