مناظر المحاضر للمناظر الحاضر: تفاوت میان نسخه‌ها
(+) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مناظره (ابهام زدایی)' به 'مناظره (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR73443J1.jpg | | تصویر =NUR73443J1.jpg | ||
| خط ۹: | خط ۷: | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = امامت - تصوف - ولایت | ||
| ناشر = مکتبة الثقافة الدینیة | | ناشر = مکتبة الثقافة الدینیة | ||
| مکان نشر = قاهره مصر | | مکان نشر = قاهره مصر | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE148917AUTOMATIONCODE،AUTOMATIONCODE73443AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| مناظره (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''مَناظِرُ المُحاضِر للمُناظِر الحاضر''' از آثار شاعر و صوفی قرن هفتم و هشتم هجری، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]] (659-736ق)، شرح اسرار عرفانی است. | |||
نویسنده در مقدمه می‌نویسد به من الهام شد که از معدن کمالات ولایت علوی، گوهرهای اسراری را آشکار سازم که تاکنون پنهان مانده و از خاتم‌الانبیاء(ص) به عنوان وصایت علوم لدنّی دریافت شده است. <ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=5&viewType=pdf مقدمه نویسنده، ص5.]</ref> | |||
*این کتاب کم‌حجم (کمتر از 20 صفحه)، تصحیح نشده است و اشتباهات حروفچینی آن کم نیست و افزون بر آنکه تقسیم به بخش و فصل نشده است، مطالبش نیز از آغاز تا انجام هیچ عنوانی ندارد و فقط شماره‌گذاری شده است: از 1 تا 44.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=5&viewType=pdf متن کتاب، ص5- 22.]</ref> | |||
*او روش خودش را در این کتاب، انصاف، حقیقت‌جویی و پرهیز از افراط و تفریط شمرده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=5&viewType=pdf مقدمه نویسنده، ص5.]</ref> | |||
*[[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|سمنانى]] با ذکر آیه تبلیغ و حدیث صحیح غدیر می‌گوید: این روایت اشاره دارد بر اینکه باید علم را از [[امام علی علیه‌السلام]] آموخت همان طور که در روایت '''أنا مدینة العلم و علیٌّ بابها،''' آمده است و من همین را در مکاشفه‌ای دیدم.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=6&viewType=pdf مقدمه نویسنده، ص6.]</ref> | |||
*نگارنده می‌نویسد: [[امام علی علیه‌السلام| حضرت علی علیه‌السلام]] را الگو و سرمشق خود قرار دهید. او یادآور می‌شود: یک خارجی وقتی سخنی حکیمانه از امام(ع) شنید ناراحت شد و گفت: [[قاتله اللهُ کافراً! ما أفقهه!]] (خدا او را در حال کفر بکشد! چقدر ژرف‌اندیش است!) یاران امام(ع) حمله کردند که آن خارجی را بکشند ولی امام مانع شد و گفت: آرام باشید، او دشنامی گفت و پاسخش نیز دشنام است یا بخشیدن گناه.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=10&viewType=pdf متن کتاب، ص10.]</ref> | |||
* نویسنده سبّ و لعن صحابه و حرم پیامبر(ص) را افراطی‌گری می‌داند و می‌نویسد سخن پایانی این است که در نظر شیعیان، دشنام دادن به یاران پیامبر(ص) و خانواده او پسندیده نیست.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=11&viewType=pdf متن کتاب، ص11.]</ref> | |||
*او می‌نویسد من از دو گروه تعجب می‌کنم: آنانی که کسی را بر [[امام علی علیه‌السلام]] بعد از پیامبر(ص) ترجیح می‌دهند و کسانی که می‌پندارند شیعه او هستند و به سبّ صحابه (مهاجر و انصار) و کافر شمردن سواد اعظم می‌پردازند و [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح) | نهج‌‌البلاغه]] می‌خوانند و آن را فروتر از کلام خالق و فراتر از کلام مخلوق می‌دانند و با این همه، از هدایتش در زهد و قناعت و... بهره نمی‌برند!<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=19&viewType=pdf متن کتاب، ص19.]</ref> | |||
*[[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]] نگارش این کتاب را تاریخ 29 شعبان سال 713ق. در "صوفی‌آباد خداداد" به پایان رسانده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=22&viewType=pdf متن کتاب، ص22.]</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references/> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه | مقدمه نویسنده و متن كتاب. | ||
{{تصوف و عرفان}} | {{تصوف و عرفان}} | ||
| خط ۴۲: | خط ۵۱: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[آثار کوچک علاءالدوله سمنانی]] | |||
[[خمخانه وحدت]] | |||
[[نوریه]] | |||
[[العروه لاهل الخلوه و الجلوه (عربی)]] | |||
[[التاويلات النجميه في التفسير الاشاري الصوفي]] | |||
[[مصنفات فارسی علاءالدوله سمنانی]] | |||
[[چهل مجلس]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:تصوف و عرفان]] | [[رده:تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:مقالات آذر 01 خردمند]] | [[رده:مقالات آذر 01 خردمند]] | ||
[[رده:امامت]] | |||
[[رده:امام علی(ع)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۹
| مناظر المحاضر للمناظر الحاضر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علاءالدوله سمنانى (نویسنده) |
| ناشر | مکتبة الثقافة الدینیة |
| مکان نشر | قاهره مصر |
| موضوع | امامت - تصوف - ولایت |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، مناظره (ابهام‌زدایی) را ببینید.
مَناظِرُ المُحاضِر للمُناظِر الحاضر از آثار شاعر و صوفی قرن هفتم و هشتم هجری، علاءالدوله سمنانى (659-736ق)، شرح اسرار عرفانی است.
نویسنده در مقدمه می‌نویسد به من الهام شد که از معدن کمالات ولایت علوی، گوهرهای اسراری را آشکار سازم که تاکنون پنهان مانده و از خاتم‌الانبیاء(ص) به عنوان وصایت علوم لدنّی دریافت شده است. [۱]
- این کتاب کم‌حجم (کمتر از 20 صفحه)، تصحیح نشده است و اشتباهات حروفچینی آن کم نیست و افزون بر آنکه تقسیم به بخش و فصل نشده است، مطالبش نیز از آغاز تا انجام هیچ عنوانی ندارد و فقط شماره‌گذاری شده است: از 1 تا 44.[۲]
- او روش خودش را در این کتاب، انصاف، حقیقت‌جویی و پرهیز از افراط و تفریط شمرده است.[۳]
- سمنانى با ذکر آیه تبلیغ و حدیث صحیح غدیر می‌گوید: این روایت اشاره دارد بر اینکه باید علم را از امام علی علیه‌السلام آموخت همان طور که در روایت أنا مدینة العلم و علیٌّ بابها، آمده است و من همین را در مکاشفه‌ای دیدم.[۴]
- نگارنده می‌نویسد: حضرت علی علیه‌السلام را الگو و سرمشق خود قرار دهید. او یادآور می‌شود: یک خارجی وقتی سخنی حکیمانه از امام(ع) شنید ناراحت شد و گفت: قاتله اللهُ کافراً! ما أفقهه! (خدا او را در حال کفر بکشد! چقدر ژرف‌اندیش است!) یاران امام(ع) حمله کردند که آن خارجی را بکشند ولی امام مانع شد و گفت: آرام باشید، او دشنامی گفت و پاسخش نیز دشنام است یا بخشیدن گناه.[۵]
- نویسنده سبّ و لعن صحابه و حرم پیامبر(ص) را افراطی‌گری می‌داند و می‌نویسد سخن پایانی این است که در نظر شیعیان، دشنام دادن به یاران پیامبر(ص) و خانواده او پسندیده نیست.[۶]
- او می‌نویسد من از دو گروه تعجب می‌کنم: آنانی که کسی را بر امام علی علیه‌السلام بعد از پیامبر(ص) ترجیح می‌دهند و کسانی که می‌پندارند شیعه او هستند و به سبّ صحابه (مهاجر و انصار) و کافر شمردن سواد اعظم می‌پردازند و نهج‌‌البلاغه می‌خوانند و آن را فروتر از کلام خالق و فراتر از کلام مخلوق می‌دانند و با این همه، از هدایتش در زهد و قناعت و... بهره نمی‌برند![۷]
- علاءالدوله سمنانى نگارش این کتاب را تاریخ 29 شعبان سال 713ق. در "صوفی‌آباد خداداد" به پایان رسانده است.[۸]
پانويس
منابع مقاله
مقدمه نویسنده و متن كتاب.