منهج الرشاد في معرفة المعاد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'رضا استادى' به 'رضا استادى ')
    جز (جایگزینی متن - 'معاد (ابهام زدایی)' به 'معاد (ابهام‌زدایی)')
     
    (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR03355J1.jpg|بندانگشتی|منهج الرشاد في معرفة المعاد]]
    | تصویر =NUR03355J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =منهج الرشاد في معرفة المعاد
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =
    |-
    | پدیدآوران =  
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|منهج الرشاد في معرفة المعاد
    [[نعیما طالقانی، محمد نعیم بن محمدتقی]] (نویسنده)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[نعیما طالقانی، محمد نعیم بن محمد تقی]] (نويسنده)


    [[استادی، رضا]] (محقق)
    [[استادی، رضا]] (محقق)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏222‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏7‎‏م‎‏8‎‏
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    خدا شناسی
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏222‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏7‎‏م‎‏8‎‏
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|خدا شناسی


    معاد
    معاد
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    آستانة الرضوية المقدسة، مجمع البحوث الإسلامية
    |data-type='publisher'|آستانة الرضوية المقدسة، مجمع البحوث الإسلامية
    | مکان نشر =مشهد مقدس - ایران
    |-
    | سال نشر = 1419 ق  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|مشهد مقدس - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1419 هـ.ق  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE3355AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03355AUTOMATIONCODE
    ==معرفى اجمالى==
    | چاپ =1
     
    | شابک =964-444-109-5
     
    | تعداد جلد =3
    كتاب «منهج الرشاد في معرفة المعاد»، تألیف محمد نعيم‌طالقانى، از معدود كتابهايى است كه از معاد روحانى و جسمانى با استفاده از مبانى حكمى، عرفانى و تفسيرى بحث كرده است. مولف اگرچه به طور كلى در مباحث حكمى بيشتر از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] تأثير پذيرفته، اما در اين جا مباحث را به عنوان يك متكلم بيان كرده و به آراء و عقايد [[دشتکی، منصور بن محمد|غياث‌الدين منصور دشتكى]]، ميرصدر شيرازى، محقق خفرى، ملا جلال دوانى، مولانا جمال‌الدين محمود سحاكى، [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرزاق لاهيجى]] و [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] توجه داشته است. با اين وجود در همه جا مباحث معاد اسفار، شواهد الربوبيه و مبدا و معاد [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] او را به تكاپو واداشته است.
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =03355
    | کتابخوان همراه نور =03355
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    {{کاربردهای دیگر|معاد (ابهام‌زدایی)}}
    '''منهج الرشاد في معرفة المعاد'''، تألیف [[نعیما طالقانی، محمد نعیم بن محمدتقی|محمد نعيم‌طالقانى]]، از معدود کتاب‌هايى است كه از معاد روحانى و جسمانى با استفاده از مبانى حكمى، عرفانى و تفسيرى بحث كرده است. مؤلف اگرچه به طور كلى در مباحث حكمى بيشتر از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] تأثير پذيرفته، اما در اين جا مباحث را به عنوان يك متكلم بيان كرده و به آراء و عقايد [[دشتکی، منصور بن محمد|غياث‌الدين منصور دشتكى]]، ميرصدر شيرازى، محقق خفرى، ملا جلال دوانى، مولانا جمال‌الدين محمود سحاكى، [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرزاق لاهيجى]] و [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] توجه داشته است. با اين وجود در همه جا مباحث معاد اسفار، شواهد الربوبيه و مبدا و معاد [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] او را به تكاپو واداشته است.


    كتاب منهج الارشاد آخرين اثر به جاى مانده، از ملا يغما طالقانى است كه در سال 1151ق تأليف شده است.
    كتاب منهج الارشاد آخرين اثر به جاى مانده، از ملا يغما طالقانى است كه در سال 1151ق تأليف شده است.
    خط ۵۲: خط ۳۸:
    اين كتاب به طور كلى از يك مقدمه، پنج باب و يك خاتمه تشكيل يافته است كه تفصيل آن به اين شرح است:
    اين كتاب به طور كلى از يك مقدمه، پنج باب و يك خاتمه تشكيل يافته است كه تفصيل آن به اين شرح است:


    مقدمه: حقيقت و ضرورت معاد، معاد در آيات قرآن، مراد از معاد روحانى و جسمانى، مبناى اثبات كنندگان معاد، معاد بدن، معاد نفس، جواز انعدام عالم و امتناعش، نقد كلام حكماء در امتناع انعدام عالم، امتناع اعادة المعدوم و نقد كلام متكلمين در اين زمينه و در نهايت نتيجه‌گيرى مولف از مباحث فوق.
    مقدمه: حقيقت و ضرورت معاد، معاد در آيات قرآن، مراد از معاد روحانى و جسمانى، مبناى اثبات كنندگان معاد، معاد بدن، معاد نفس، جواز انعدام عالم و امتناعش، نقد كلام حكماء در امتناع انعدام عالم، امتناع اعادة المعدوم و نقد كلام متكلمين در اين زمينه و در نهايت نتيجه‌گيرى مؤلف از مباحث فوق.
     
    #اثبات نفس و بيان انيت آن و تحديد نفس: شرح كلام [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] در طبیعیات شفاء و كلام [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير طوسى]] در شرح اشارات و رد شبهات وارده است.
    #بيان حقيقت نفس و ماهيت آن:
    #:الف) تأويل روايات مربوط به نفس و روح و شرح نظر حكماء در ماهيت نفس.
    #:ب) بيان خصائص انسان؛ مانند عقل، اختيار، خجالت و...
    #:ج) توضيح علم و حقيقت آن، اتحاد عاقل و معقول و توجيه اين نظريه.
    #:د) افعال انسان و کیفیت ارتباط نفس به بدن.
    #تعديد قواى نفس: اثبات قواى پنج‌گانۀ ظاهرى نفس(حس لامسه، ذائقه، شامه، سامعه و باصره) حس مشترك و حواس باطنى و شرح احكام آنها طبق مسلك حكماء.
    #الف) اثبات حدوث نفس با حدوث بدن؛ بيان حال نفس بعد از فساد بدن؛ بررسى آيات و روايات مربوط به حدوث و بقاء آن.
    #:ب) تعريف تناسخ و اثبات بطلان آن.
    #:ج) بيان احوالات نفس بعد از فساد بدن(سعادت، شقاوت، لذت عقليه، ثواب و عقاب)
    #اثبات معاد جسمانى و پاسخ به شبهات مطرح شده است.
     
    خاتمه:الف) پاسخ به شبهات منكرين معاد جسمانى.


    1-اثبات نفس و بيان انيت آن و تحديد نفس: شرح كلام [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] در طبيعيات شفاء و كلام [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير طوسى]] در شرح اشارات و رد شبهات وارده است.
    ب) احوالات روز قيامت نظير: نفخ الصور صراط، اعراف، سور، كتاب، ميزان، حساب، سؤال، حوض، شفاعت، جنت و دوزخ.


    2-بيان حقيقت نفس و ماهيت آن:
    ج) اصناف اهل آخرت و احكامشان(خلود در جنت و دوزخ و اثبات آنها و...).


    الف)تأويل روايات مربوط به نفس و روح و شرح نظر حكماء در ماهيت نفس.
    ==ویژگی‌ها و معايب كتاب==


    ب)بيان خصائص انسان؛ مانند عقل، اختيار، خجالت و...


    ج)توضيح علم و حقيقت آن، اتحاد عاقل و معقول و توجيه اين نظريه.
    گرچه مؤلف با آراء و نظرات محققین حكيم؛ مانند [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] آشنا بوده، اما در بحث معاد معتقد است، «ان الشخص الانسانى عبارة عن مجموع النفس و البدن و المركب منها».[1]


    د) افعال انسان و كيفيت ارتباط نفس به بدن.
    به همين دليل مرگ را انقطاع نفس از بدن دانسته و معاد را اين‌گونه شرح مى‌دهد: «عود تعلق النفس ببدنها الاصلى مرة اخرى بعد جمع اجزاء البدن و لا سيما الاجزاء الاصلیه منه و عود تأليف البدن كرّة بعد اولى بهيئته الاولى كما يدل عليه الايات و الاخبار».[2]


    3-تعديد قواى نفس: اثبات قواى پنج‌گانۀ ظاهرى نفس(حس لامسه، ذائقه، شامه، سامعه و باصره) حس مشترك و حواس باطنى و شرح احكام آنها طبق مسلك حكماء.
    به اين ترتيب با نظر متكلمين(كه قائل به معاد مادى هستند) موافقت كرده و به شبهات وارده جواب مى‌دهد.


    4-الف) اثبات حدوث نفس با حدوث بدن؛ بيان حال نفس بعد از فساد بدن؛ بررسى آيات و روايات مربوط به حدوث و بقاء آن.
    ==نسخه شناسى==


    ب)تعريف تناسخ و اثبات بطلان آن.


    ج)بيان احوالات نفس بعد از فساد بدن(سعادت، شقاوت، لذت عقليه، ثواب و عقاب)
    اين اثر براى اولين‌بار سال 1419ق توسط بنياد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، با مقدمۀ آقايان [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] و [[استادی، رضا|رضا استادى]]، در سه جلد به چاپ رسيد.


    5-اثبات معاد جسمانى و پاسخ به شبهات مطرح شده است.
    (1)-ج 3 ص 164.


    خاتمه:الف) پاسخ به شبهات منكرين معاد جسمانى.
    (2)-ج 3 ص 168.
     
     
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[الشفاعة]]
     
    [[عالم الآخرة]]


    ب) احوالات روز قيامت نظير: نفخ الصور صراط، اعراف، سور، كتاب، ميزان، حساب، سؤال، حوض، شفاعت، جنت و دوزخ.
    [[التذكرة في أحوال الموتی و أمور الآخرة]]


    ج) اصناف اهل آخرت و احكامشان(خلود در جنت و دوزخ و اثبات آنها و...).
    [[الشفاعة في الكتاب و السنة]]


    ==ويژگيها و معايب كتاب==
    [[معرفة المعاد]]


    [[الروح]]


    گرچه مولف با آراء و نظرات محققين حكيم؛ مانند [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] آشنا بوده، اما در بحث معاد معتقد است، «ان الشخص الانسانى عبارة عن مجموع النفس و البدن و المركب منها».[1]
    [[تسلية الفؤاد في بيان الموت و المعاد]]


    به همين دليل مرگ را انقطاع نفس از بدن دانسته و معاد را اين‌گونه شرح مى‌دهد: «عود تعلق النفس ببدنها الاصلى مرة اخرى بعد جمع اجزاء البدن و لا سيما الاجزاء الاصليه منه و عود تأليف البدن كرّة بعد اولى بهيئته الاولى كما يدل عليه الايات و الاخبار».[2]
    [[بقاء النفس بعد فناء الجسد]]


    به اين ترتيب با نظر متكلمين(كه قائل به معاد مادى هستند) موافقت كرده و به شبهات وارده جواب مى‌دهد.
    [[المعاد الجسماني]]


    ==نسخه شناسى==
    [[الشفاعة العظمى في يوم القيامة]]


    [[انسان از آغاز تا انجام]]


    اين اثر براى اولين‌بار سال 1419ق توسط بنياد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، با مقدمۀ آقايان [[آشتیانی، جلال‎‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] و [[استادی، رضا|رضا استادى]] ، در سه جلد به چاپ رسيد.
    [[بازگشت به دنیا در پایان تاریخ (تحلیل و بررسی مسئله رجعت)]]


    (1)-ج 3 ص 164.
    [[منازل الآخره: سرنوشت انسان هنگام مرگ و بعد از آن]]


    (2)-ج 3 ص 168.
    [[موسوعة علامات الساعة]]


    [[الشفاعة (بهبهانی)]]


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/4962 مطالعه کتاب منهج الرشاد في معرفة المعاد در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:مباحث خاص کلامی]]
    [[رده:مباحث خاص کلامی]]
    [[رده:معادشناسی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۶

    منهج الرشاد في معرفة المعاد
    منهج الرشاد في معرفة المعاد
    پدیدآوراننعیما طالقانی، محمد نعیم بن محمدتقی (نویسنده) استادی، رضا (محقق)
    ناشرآستانة الرضوية المقدسة، مجمع البحوث الإسلامية
    مکان نشرمشهد مقدس - ایران
    سال نشر1419 ق
    چاپ1
    شابک964-444-109-5
    موضوعخدا شناسی معاد
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏222‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏7‎‏م‎‏8‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    منهج الرشاد في معرفة المعاد، تألیف محمد نعيم‌طالقانى، از معدود کتاب‌هايى است كه از معاد روحانى و جسمانى با استفاده از مبانى حكمى، عرفانى و تفسيرى بحث كرده است. مؤلف اگرچه به طور كلى در مباحث حكمى بيشتر از صدر المتألهين تأثير پذيرفته، اما در اين جا مباحث را به عنوان يك متكلم بيان كرده و به آراء و عقايد غياث‌الدين منصور دشتكى، ميرصدر شيرازى، محقق خفرى، ملا جلال دوانى، مولانا جمال‌الدين محمود سحاكى، عبدالرزاق لاهيجى و ميرداماد توجه داشته است. با اين وجود در همه جا مباحث معاد اسفار، شواهد الربوبيه و مبدا و معاد صدر المتألهين او را به تكاپو واداشته است.

    كتاب منهج الارشاد آخرين اثر به جاى مانده، از ملا يغما طالقانى است كه در سال 1151ق تأليف شده است.

    ساختار و گزارش محتوا

    اين كتاب به طور كلى از يك مقدمه، پنج باب و يك خاتمه تشكيل يافته است كه تفصيل آن به اين شرح است:

    مقدمه: حقيقت و ضرورت معاد، معاد در آيات قرآن، مراد از معاد روحانى و جسمانى، مبناى اثبات كنندگان معاد، معاد بدن، معاد نفس، جواز انعدام عالم و امتناعش، نقد كلام حكماء در امتناع انعدام عالم، امتناع اعادة المعدوم و نقد كلام متكلمين در اين زمينه و در نهايت نتيجه‌گيرى مؤلف از مباحث فوق.

    1. اثبات نفس و بيان انيت آن و تحديد نفس: شرح كلام شيخ الرئيس در طبیعیات شفاء و كلام خواجه نصير طوسى در شرح اشارات و رد شبهات وارده است.
    2. بيان حقيقت نفس و ماهيت آن:
      الف) تأويل روايات مربوط به نفس و روح و شرح نظر حكماء در ماهيت نفس.
      ب) بيان خصائص انسان؛ مانند عقل، اختيار، خجالت و...
      ج) توضيح علم و حقيقت آن، اتحاد عاقل و معقول و توجيه اين نظريه.
      د) افعال انسان و کیفیت ارتباط نفس به بدن.
    3. تعديد قواى نفس: اثبات قواى پنج‌گانۀ ظاهرى نفس(حس لامسه، ذائقه، شامه، سامعه و باصره) حس مشترك و حواس باطنى و شرح احكام آنها طبق مسلك حكماء.
    4. الف) اثبات حدوث نفس با حدوث بدن؛ بيان حال نفس بعد از فساد بدن؛ بررسى آيات و روايات مربوط به حدوث و بقاء آن.
      ب) تعريف تناسخ و اثبات بطلان آن.
      ج) بيان احوالات نفس بعد از فساد بدن(سعادت، شقاوت، لذت عقليه، ثواب و عقاب)
    5. اثبات معاد جسمانى و پاسخ به شبهات مطرح شده است.

    خاتمه:الف) پاسخ به شبهات منكرين معاد جسمانى.

    ب) احوالات روز قيامت نظير: نفخ الصور صراط، اعراف، سور، كتاب، ميزان، حساب، سؤال، حوض، شفاعت، جنت و دوزخ.

    ج) اصناف اهل آخرت و احكامشان(خلود در جنت و دوزخ و اثبات آنها و...).

    ویژگی‌ها و معايب كتاب

    گرچه مؤلف با آراء و نظرات محققین حكيم؛ مانند صدر المتألهين آشنا بوده، اما در بحث معاد معتقد است، «ان الشخص الانسانى عبارة عن مجموع النفس و البدن و المركب منها».[1]

    به همين دليل مرگ را انقطاع نفس از بدن دانسته و معاد را اين‌گونه شرح مى‌دهد: «عود تعلق النفس ببدنها الاصلى مرة اخرى بعد جمع اجزاء البدن و لا سيما الاجزاء الاصلیه منه و عود تأليف البدن كرّة بعد اولى بهيئته الاولى كما يدل عليه الايات و الاخبار».[2]

    به اين ترتيب با نظر متكلمين(كه قائل به معاد مادى هستند) موافقت كرده و به شبهات وارده جواب مى‌دهد.

    نسخه شناسى

    اين اثر براى اولين‌بار سال 1419ق توسط بنياد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، با مقدمۀ آقايان سيد جلال‌الدين آشتيانى و رضا استادى، در سه جلد به چاپ رسيد.

    (1)-ج 3 ص 164.

    (2)-ج 3 ص 168.


    وابسته‌ها