کرمی، محمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز («کرمی، محمد» را محافظت کرد ([ویرایش=تنها مدیران] (بیپایان) [انتقال=تنها مدیران] (بیپایان))) |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|کرمی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|کرمی (ابهام زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|حویزی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|حویزی (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمد كرمى حويزى''' (1423-1340ق)، از مراجع تقليد خوزستان و از مفاخر روحانیت شيعه و از علماى بزرگ اهواز به شمار مىرفت. | '''محمد كرمى حويزى''' (1423-1340ق)، از مراجع تقليد خوزستان و از مفاخر روحانیت شيعه و از علماى بزرگ اهواز به شمار مىرفت. | ||
خط ۱۱۰: | خط ۱۰۶: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | |||
[[رده:مفسران شیعه]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله سید محمد حجت کوهکمرهاى]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله بروجردی]] | |||
[[رده:شاگردان امام خمینی]] |
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۳
نام | کرمی، محمد |
---|---|
نامهای دیگر | حویزی، محمد |
نام پدر | آيتاللّه شيخ محمدطه حويزى |
متولد | 1300ش |
محل تولد | نجف اشرف |
رحلت | نهم بهمن سال1381ش |
اساتید | آيتالله بروجردى |
برخی آثار | نتائج الفكر في شرح الباب الحادي عشر |
کد مؤلف | AUTHORCODE02783AUTHORCODE |
محمد كرمى حويزى (1423-1340ق)، از مراجع تقليد خوزستان و از مفاخر روحانیت شيعه و از علماى بزرگ اهواز به شمار مىرفت.
ولادت
در سال 1340ق، در نجف اشرف، در بيت علم و دانش كه قرنها مركز فقه و حديث بود، ديده به جهان گشود.
پدرش مرحوم آيتاللّه شيخ محمدطه حويزى (1317ـ 1388ق) ـ از علماى بزرگ خوزستان و از شاگردان محقق اصفهانى و نويسنده کتابهاى فراوان در فقه و اصول و شعر و ادب ـ فرزند آيتاللّه شيخ نصرالله حويزى (1291ـ1346ق)، و مادرش دختر آيتاللّه شيخ ابوالقاسم مامقانى ـ فرزند آيتاللّه شيخ محمدحسن مامقانى ـ بوده است.
تحصیلات
پس از پايان مراحل مقدماتى و دروس سطح، در مباحث اجتهادى علماى بزرگ و فقهاى دوران حوزه علمیه نجف اشرف شركت كرده و بهرههاى فراوانى برد.
اساتید
آن مرحوم فقه و اصول را در محضر مرحوم آيتالله بروجردى و آيتالله حجت كوهكمرهاى فرا گرفته و در معقول نيز در درس امام خمينى(ره) حاضر شده و غالباً اوقات خود را به نگارش آثار ارزشمند گذرانده است.
وى از محضر بزرگان ديگرى؛ مانند آيات عظام بادكوبهاى، ضياءالدين عراقى، ابوالحسن اصفهانى نيز بهرهها گرفته است.
تقريرات و تأليفات علمى و اجتهادى ايشان فراوان است؛ اما بعد عرفانى و شيوه زاهدانه زندگى ايشان و احتياط فراوان از هرگونه شايبه شهرت طلبى سبب شد كه با وجود توانايى علمى و ادبى بالا، در جهت چاپ و انتشار آثار خويش اقدام نكند.
شاگردان
وى شاگردان مبرزى را پرورش داد كه در اين ميان مىتوان به اسامى بزرگانى همچون آیتالله شيخ محسن اراكى، شيخ عباس كعبى، شيخ محسن حيدرى و شيخ سعيد سارى اشاره كرد.
وفات
در تاريخ نهم بهمن سال1381 برابر 25 ذىالقعده سال 1423ق اين متفكر اسلامى، متكلم عالى قدر و فقيه خبير دار فانى را وداع گفت و بنا به وصيتش در حجره مخصوص تدريس ايشان در اهواز مدفون گرديد.
آثار
- التفسير لكتاب الله المنير(8 مجلد)
- التقريب الى الحواشى و التهذيب
- الوشاح على الشرح المختصر لتلخيص المفتاح(8 مجلد)
- نتائج الفكر فى شرح الباب الحادى عشر(4 مجلد)
- طريق الوصول إلى كفاية الاصول(4 مجلد)
- بحوث و آراء مجلدين
- التحفة المحمدية فى كليات المسائل النحوية
- الحياة الروحية
- بحوث ايام الجمعة
- الهداية فى تلخيص الكفاية(4 مجلد)
- القول المسدد فى اصول محمد (فى الاصول)
- جواب السائل عن محتوى الرسائل
- تخليص الدروس الشرعية فى فقه الامامية
- اتحاف الطالب فى حل عقد المكاسب
- القول الجامع فى التحرير فروع الشرائع
- الفضائل و الرذائل
- اصولالدين الاسلامى