الإرشاد (ترجمه ساعدی خراسانی): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الإرشاد (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|الإرشاد (ابهام زدایی)}} | ||
'''الإرشاد''' تألیف [[شيخ مفيد]]، ترجمه آقاى [[ساعدی خراسانی، محمدباقر|محمدباقرساعدی خراسانی]] | '''الإرشاد''' تألیف [[شيخ مفيد]]، ترجمه آقاى [[ساعدی خراسانی، محمدباقر|محمدباقرساعدی خراسانی]] |
نسخهٔ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۰
الإرشاد | |
---|---|
پدیدآوران | مفید، محمد بن محمد (نویسنده)
ساعدی خراسانی، محمدباقر (مترجم) بهبودی، محمدباقر (مصحح) |
عنوانهای دیگر | در شناسائی مقام چهارده معصوم علیهمالسلام و زندگانی ایشان الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد. فارسی - عربی |
ناشر | کتابفروشی اسلامیه |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1376 ش |
چاپ | 3 |
شابک | 964-481-000-7 |
موضوع | ائمه اثناعشر چهارده معصوم - سرگذشتنامه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | BP 36/5 /م7 الف4041 1376 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإرشاد تألیف شيخ مفيد، ترجمه آقاى محمدباقرساعدی خراسانی
كتابى است كه به بيان تاريخ ائمه عليهمالسلام و معرفى ايشان و نيز توصيف شئون امامت مىپردازد. اين كتاب از جمله منابع مهم و موثق در زمينه تاريخ شيعه است و مورد توجه و اهتمام خواص و عوام قرار گرفته چرا كه در عين اختصار، بيشتر مسائل تاريخى مهم كه در حيات اهلبيت عليهمالسلام رخ داده را در برمىگیرد.
اين كتاب از دو بخش تشكيل يافته است:
بخش اول به تاريخ زندگانى على بن ابىطالب عليهالسلام اختصاص يافته و گوشهاى از فضائل و نيز احاديث حضرت را به همراه ادله امامت آن بزرگوار در بر مىگیرد.
بخش دوم به تاريخ سائر ائمه عليهمالسلام و ذكر فضائل ايشان اختصاص يافته و در انتهاى اين بخش، علائم ظهور و قيام امام مهدي عليهالسلام بيان گرديده است.
قسمت عمدهاى از بخش دوم كتاب به تاريخ زندگانى حسین بن على عليهماالسلام و نيز احوال مسلم بن عقيل در كوفه و جريان واقعه كربلا و شهادت امام حسین عليهالسلام اختصاص يافته است.
الارشاد از منابع روايى مهم شيعه به حساب مىآيد چرا كه شيخ مفيد اخبار و روايات را از ائمه اهلبيت عليهمالسلام تنها با سه يا چهار واسطه نقل مىكند. مؤلف در نگارش اين كتاب از منابع قبل از خود همچون مقاتل الطالبيين و نيز كافى و كتاب الغيبه سود جسته است.