تسخیری، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00650.jpg|بندانگشتی|تسخیری، محمد علی]] | [[پرونده:NUR00650.jpg|بندانگشتی|تسخیری، محمد علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |تسخیری، محمد علی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |آيت‌الله على‌اكبر تسخيرى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1323 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |نجف | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] | ||
[[خویی، سید ابوالقاسم|خويى]] | |||
[[حکیم، محسن|سید محمدتقی حکیم]] | |||
[[تبریزی، جواد|شيخ جواد تبريزى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00650AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''آيت‌الله محمدعلى تسخيرى'''، فرزند مرحوم آيت‌الله على‌اكبر تسخيرى، در سال 1323ش، چشم به جهان گشود. از صفحات درخشان زندگى خانواده ايشان شهادت برادر بزرگوارشان، محمدحسين تسخيرى و جانبازى سه برادر ديگر ايشان مى‌باشد. | '''آيت‌الله محمدعلى تسخيرى''' (متولد ۲۷ مهر ۱۳۲۳، نجف)، نماینده استان تهران در پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری و مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام است. او رئیس پیشين مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و نماینده سابق استان گیلان در دورهٔ سوم مجلس خبرگان رهبری نیز بوده‌است. | ||
== ولادت == | |||
او فرزند مرحوم آيت‌الله على‌اكبر تسخيرى، در سال 1323ش، در نجف چشم به جهان گشود. از صفحات درخشان زندگى خانواده ايشان شهادت برادر بزرگوارشان، محمدحسين تسخيرى و جانبازى سه برادر ديگر ايشان مى‌باشد. | |||
== تحصیلات == | |||
وى در اوان كودكى، روخوانى قرآن كريم را فراگرفت، سپس تحصيلات ابتدايى را در مدرسه «منتدى النشر» به پايان رساند كه با مديريت محمدرضا مظفر اداره مى‌شد. وى در آنجا، علاوه بر مظفر از استادانى همچون: الغبان و شيخ مطر بهره برد و سپس تحصيلات متوسطه را در دبيرستان شبانه «خورنق» پى گرفت. در همان روزگار، به سفارش پدر، روزها نزد يكى از افراد متدين نجف، كار مى‌كرد. چون علاقه ويژه‌اى به شعر و مطالعه آثار شاعران و نويسندگان بزرگ داشت، موفق شد در سايه تشويق آموزگارانش، قريحه شعر و ادب‌دوستى‌اش را نيز شكوفا سازد. | وى در اوان كودكى، روخوانى قرآن كريم را فراگرفت، سپس تحصيلات ابتدايى را در مدرسه «منتدى النشر» به پايان رساند كه با مديريت محمدرضا مظفر اداره مى‌شد. وى در آنجا، علاوه بر مظفر از استادانى همچون: الغبان و شيخ مطر بهره برد و سپس تحصيلات متوسطه را در دبيرستان شبانه «خورنق» پى گرفت. در همان روزگار، به سفارش پدر، روزها نزد يكى از افراد متدين نجف، كار مى‌كرد. چون علاقه ويژه‌اى به شعر و مطالعه آثار شاعران و نويسندگان بزرگ داشت، موفق شد در سايه تشويق آموزگارانش، قريحه شعر و ادب‌دوستى‌اش را نيز شكوفا سازد. | ||
در سال 1341 دوره دبيرستان را به پايان رساند، آن‌گاه وارد دانشكده فقه شد و در رشته زبان عربى و علوم اسلامى به تحصيل پرداخت. هم‌زمان، فراگيرى دروس حوزوى را نيز آغاز كرد. | در سال 1341 دوره دبيرستان را به پايان رساند، آن‌گاه وارد دانشكده فقه شد و در رشته زبان عربى و علوم اسلامى به تحصيل پرداخت. هم‌زمان، فراگيرى دروس حوزوى را نيز آغاز كرد. | ||
تحصيلات مقدماتى و دروس حوزوى را تا مرحله درس خارج در محضر اساتيد بزرگى نظير آيات عظام [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، | == اساتید == | ||
تحصيلات مقدماتى و دروس حوزوى را تا مرحله درس خارج در محضر اساتيد بزرگى نظير آيات عظام [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|خويى]]، [[حکیم، محمدتقی|سید محمدتقی حکیم]]، [[تبریزی، جواد|شيخ جواد تبريزى]]، شيخ كاظم تبريزى، صدرا بادكوبى و شيخ مجتبى لنكرانى سپرى نمود و در كنار آن، دروس دانشگاهى را نيز در رشته ادبيات عرب، فقه و اصول در دانشكده معروف فقه نجف اشرف فراگرفت. ايشان هم‌زمان با تحصيل در حوزه علميه نجف اشرف به تدريس دروس رايج حوزوى نيز اشتغال داشت و در نتيجه مجاهدت‌هاى سياسى، مدتى در سياه‌چال‌هاى رژيم بعث زندانى شد. | |||
== فعالیتهای سیاسی، اجتماعی == | |||
پس از انقلاب 1377 عراق به رهبرى عبدالكريم قاسم، احزاب سياسى مانند حزب كمونيست و ملى‌گراها كه افكار ضد اسلامى داشتند، فعالیتهای خود را از سر گرفتند و با آموزه‌هاى اسلامى به‌شدت برخورد می‌كردند؛ ازاين‌رو، حزب «جماعة العلماء» براى رويارويى با اين هجوم، به سازمان‌دهى جوانان مسلمان دست يازيد. تسخيرى نيز با مطالعه نشريات حزب «جماعة العلماء»، در جريان اهداف و برنامه‌هاى آن حزب قرار گرفت. فعالیتهای انقلابى وى ادامه يافت تا اينكه در سال 1344 به‌طور رسمى به «حزب الدعوة» پيوست كه با نظارت آيت‌الله صدر اداره مى‌شد. تسخيرى در آن زمان، با سرودن اشعار انقلابى به افشاگرى بر ضد نظام حاكم بر عراق پرداخت كه به دستگيرى و زندانى شدن وى انجاميد. وى پس از مدتى با ميانجى‌گرى علماى نجف، به‌ويژه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، از زندان رهايى يافت و سپس راهى نجف شد. دروس حوزوى را در حوزه نجف ادامه داد. وى در محضر استادانى چون مجتبى لنكرانى و كاظم تبريزى، دوره سطح را به پايان رساند و به درس خارج فقه راه يافت. در سال 1349 به دليل فعالیتهای سياسى بر ضد رژيم عراق، از اين كشور اخراج شد و به ايران آمد. | پس از انقلاب 1377 عراق به رهبرى عبدالكريم قاسم، احزاب سياسى مانند حزب كمونيست و ملى‌گراها كه افكار ضد اسلامى داشتند، فعالیتهای خود را از سر گرفتند و با آموزه‌هاى اسلامى به‌شدت برخورد می‌كردند؛ ازاين‌رو، حزب «جماعة العلماء» براى رويارويى با اين هجوم، به سازمان‌دهى جوانان مسلمان دست يازيد. تسخيرى نيز با مطالعه نشريات حزب «جماعة العلماء»، در جريان اهداف و برنامه‌هاى آن حزب قرار گرفت. فعالیتهای انقلابى وى ادامه يافت تا اينكه در سال 1344 به‌طور رسمى به «حزب الدعوة» پيوست كه با نظارت آيت‌الله صدر اداره مى‌شد. تسخيرى در آن زمان، با سرودن اشعار انقلابى به افشاگرى بر ضد نظام حاكم بر عراق پرداخت كه به دستگيرى و زندانى شدن وى انجاميد. وى پس از مدتى با ميانجى‌گرى علماى نجف، به‌ويژه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، از زندان رهايى يافت و سپس راهى نجف شد. دروس حوزوى را در حوزه نجف ادامه داد. وى در محضر استادانى چون مجتبى لنكرانى و كاظم تبريزى، دوره سطح را به پايان رساند و به درس خارج فقه راه يافت. در سال 1349 به دليل فعالیتهای سياسى بر ضد رژيم عراق، از اين كشور اخراج شد و به ايران آمد. | ||
ايشان در حوزه علميه قم نزدیک به 12 سال در درس‌هاى اساتيد بزرگى نظير آيات عظام | ايشان در حوزه علميه قم نزدیک به 12 سال در درس‌هاى اساتيد بزرگى نظير آيات عظام [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپايگانى]]، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] و [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] شركت نمود. در اين مدت همچنين به تدريس علوم حوزوى در حوزه علميه قم و پاره‌اى مراكز علمى و دانشگاهى كشور پرداخت. | ||
بعد از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى ايران ايشان با قبول مسئوليت‌هاى اجرايى و شركت در همايش‌هاى بين‌المللى و داخلى، تمامى تلاش خويش را صرف امور فرهنگى و تبليغى در داخل و خارج كشور نمود. از جمله فعالیتهای ايشان در زمينه‌هاى علمى، فرهنگى و تبليغى در اين دوره، نگارش تعداد بسيارى كتاب و مقاله و همچنين ايراد سخنرانى و انجام مصاحبه‌هاى گوناگون در مناسبت‌هاى مختلف مى‌باشد. | بعد از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى ايران ايشان با قبول مسئوليت‌هاى اجرايى و شركت در همايش‌هاى بين‌المللى و داخلى، تمامى تلاش خويش را صرف امور فرهنگى و تبليغى در داخل و خارج كشور نمود. از جمله فعالیتهای ايشان در زمينه‌هاى علمى، فرهنگى و تبليغى در اين دوره، نگارش تعداد بسيارى كتاب و مقاله و همچنين ايراد سخنرانى و انجام مصاحبه‌هاى گوناگون در مناسبت‌هاى مختلف مى‌باشد. | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۱۶
| نام | تسخیری، محمد علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | آيت‌الله على‌اكبر تسخيرى |
| متولد | 1323 ش |
| محل تولد | نجف |
| رحلت | |
| اساتید | شهيد صدر |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00650AUTHORCODE |
آيت‌الله محمدعلى تسخيرى (متولد ۲۷ مهر ۱۳۲۳، نجف)، نماینده استان تهران در پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری و مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام است. او رئیس پیشين مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و نماینده سابق استان گیلان در دورهٔ سوم مجلس خبرگان رهبری نیز بوده‌است.
ولادت
او فرزند مرحوم آيت‌الله على‌اكبر تسخيرى، در سال 1323ش، در نجف چشم به جهان گشود. از صفحات درخشان زندگى خانواده ايشان شهادت برادر بزرگوارشان، محمدحسين تسخيرى و جانبازى سه برادر ديگر ايشان مى‌باشد.
تحصیلات
وى در اوان كودكى، روخوانى قرآن كريم را فراگرفت، سپس تحصيلات ابتدايى را در مدرسه «منتدى النشر» به پايان رساند كه با مديريت محمدرضا مظفر اداره مى‌شد. وى در آنجا، علاوه بر مظفر از استادانى همچون: الغبان و شيخ مطر بهره برد و سپس تحصيلات متوسطه را در دبيرستان شبانه «خورنق» پى گرفت. در همان روزگار، به سفارش پدر، روزها نزد يكى از افراد متدين نجف، كار مى‌كرد. چون علاقه ويژه‌اى به شعر و مطالعه آثار شاعران و نويسندگان بزرگ داشت، موفق شد در سايه تشويق آموزگارانش، قريحه شعر و ادب‌دوستى‌اش را نيز شكوفا سازد.
در سال 1341 دوره دبيرستان را به پايان رساند، آن‌گاه وارد دانشكده فقه شد و در رشته زبان عربى و علوم اسلامى به تحصيل پرداخت. هم‌زمان، فراگيرى دروس حوزوى را نيز آغاز كرد.
اساتید
تحصيلات مقدماتى و دروس حوزوى را تا مرحله درس خارج در محضر اساتيد بزرگى نظير آيات عظام شهيد صدر، خويى، سید محمدتقی حکیم، شيخ جواد تبريزى، شيخ كاظم تبريزى، صدرا بادكوبى و شيخ مجتبى لنكرانى سپرى نمود و در كنار آن، دروس دانشگاهى را نيز در رشته ادبيات عرب، فقه و اصول در دانشكده معروف فقه نجف اشرف فراگرفت. ايشان هم‌زمان با تحصيل در حوزه علميه نجف اشرف به تدريس دروس رايج حوزوى نيز اشتغال داشت و در نتيجه مجاهدت‌هاى سياسى، مدتى در سياه‌چال‌هاى رژيم بعث زندانى شد.
فعالیتهای سیاسی، اجتماعی
پس از انقلاب 1377 عراق به رهبرى عبدالكريم قاسم، احزاب سياسى مانند حزب كمونيست و ملى‌گراها كه افكار ضد اسلامى داشتند، فعالیتهای خود را از سر گرفتند و با آموزه‌هاى اسلامى به‌شدت برخورد می‌كردند؛ ازاين‌رو، حزب «جماعة العلماء» براى رويارويى با اين هجوم، به سازمان‌دهى جوانان مسلمان دست يازيد. تسخيرى نيز با مطالعه نشريات حزب «جماعة العلماء»، در جريان اهداف و برنامه‌هاى آن حزب قرار گرفت. فعالیتهای انقلابى وى ادامه يافت تا اينكه در سال 1344 به‌طور رسمى به «حزب الدعوة» پيوست كه با نظارت آيت‌الله صدر اداره مى‌شد. تسخيرى در آن زمان، با سرودن اشعار انقلابى به افشاگرى بر ضد نظام حاكم بر عراق پرداخت كه به دستگيرى و زندانى شدن وى انجاميد. وى پس از مدتى با ميانجى‌گرى علماى نجف، به‌ويژه امام خمينى(ره)، از زندان رهايى يافت و سپس راهى نجف شد. دروس حوزوى را در حوزه نجف ادامه داد. وى در محضر استادانى چون مجتبى لنكرانى و كاظم تبريزى، دوره سطح را به پايان رساند و به درس خارج فقه راه يافت. در سال 1349 به دليل فعالیتهای سياسى بر ضد رژيم عراق، از اين كشور اخراج شد و به ايران آمد.
ايشان در حوزه علميه قم نزدیک به 12 سال در درس‌هاى اساتيد بزرگى نظير آيات عظام گلپايگانى، ميرزا هاشم آملى و وحيد خراسانى شركت نمود. در اين مدت همچنين به تدريس علوم حوزوى در حوزه علميه قم و پاره‌اى مراكز علمى و دانشگاهى كشور پرداخت.
بعد از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى ايران ايشان با قبول مسئوليت‌هاى اجرايى و شركت در همايش‌هاى بين‌المللى و داخلى، تمامى تلاش خويش را صرف امور فرهنگى و تبليغى در داخل و خارج كشور نمود. از جمله فعالیتهای ايشان در زمينه‌هاى علمى، فرهنگى و تبليغى در اين دوره، نگارش تعداد بسيارى كتاب و مقاله و همچنين ايراد سخنرانى و انجام مصاحبه‌هاى گوناگون در مناسبت‌هاى مختلف مى‌باشد.
آثار
- كتب:
- اقليت‌هاى مسلمانان، راه‌كارها و مشكلات؛
- ايده‌هاى گفتگو با ديگران؛
- درباره وحدت و تقريب مذاهب اسلامى؛
- رسالت ما تقريب در انديشه‌ها، انسجام در عمل؛
- در پرتو قانون اساسى.
-مقالات:
- ميانه‌گرايى اسلامى در فاصله افراط، تروريسم و وادادگى؛
- ميانه‌روى اسلامى و امنيت انسان؛
- مهم‌ترين مسائل مطرح ميان اسلام و غرب؛
- موضع غرب نسبت به خيزش اسلامى؛
- موانعى بر سر راه تقريب؛
- مشكلات فرهنگى و اجتماعى جهان اسلام در پرتو جهانى شدن؛
- مشكلات جهان اسلام و درمان آن در پرتو جهانى‌سازى؛
- لزوم گفتگوى پيروان اديان ابراهيمى؛
و...
منابع مقاله
http://www.taskhiri.com و http://fa.wikipedia.org
وابسته‌ها
القواعدالاصولیه والفقهیه علی مذهب الامامیه
محاضرات في علوم القرآن (تسخیری)
الأحاديث المشتركة حول الإمام المهدي عليه‌السلام
الأحاديث المشتركة حول عيسی المسيح عليه‌السلام
المختصر المفيد في تفسير القرآن المجيد
الحج في الاحاديث المشترکه بين السنه و الشيعه
الوحده الاسلاميه في الاحاديث المشترکه بين السنه و الشيعه
وحدت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت علیهم‌السلام
ماضی المرجعیة الشیعیة و حاضرها
الظاهرة العاطفیة الإنسانیة في سیرة الرسول صلی الله علیه و اله
احياگر فرهنگ و بيدادگري اسلامي
حول الدستور الإسلامي في موادة العامة
نظرة سريعة إلي حياة نبي الاسلام صلی‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم
الإمامان الحسن و الحسين عليما السلام في الأحاديث المشترکة بين السنة و الشيعة
الإمام المهدي في الأحادیث المشترکة بین السنة و الشیعة
القواعد الأصولیة و الفقهیة علی مذهب الأمامیة
تفسیر القرآن الکریم، الأجزاء العشرة الأولی من القرآن الکریم
گزیده‌ای از اندیشه برخی شخصیتهای تقریبی
جامع البیان فی الأحادیث المشترکة حول القرآن
امام مهدی علیه‌السلام در آینه روایات شیعه و اهل سنت
العودة إلی الذات و بناؤها من جدید
رسالتنا تقریب الفکر و توحید العمل
النصوص الإقتصادیة من القرآن و السنة مع مقارنتها بمصادر من الشیعة الإمامیة
موسی الکلیم علیه‌السلام فی الأحادیث المشترکة بین السنة و الشیعة
الأمر بالمعروف و النهی عن المنکر فی الأحادیث المشترکة بین السنة و الشیعة
رسالت ما: تقریب در اندیشه‌ها و وحدت در عمل
رسالتنا تقریب الفکر و توحید العمل
بوادر المدرسة التقریبیة فی أصول الفقه
المختصر المفيد في تفسير القرآن المجيد
الأقلیات الإسلامیة و علاقاتها بمجتمعاتها
الأحادیث القدسیة المشترکة بین السنة و الشیعة
حوزة العمیة العراقیة و التقریب
در پرتو قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (توضیح و مبانی و شرح الزامات قانون)
من حیاة أهل البیت علیهم‌السلام
حول الشیعة و المرجعة "فی الوقت الحاضر"