۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آية اللّه ' به 'آیتالله') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در دورۀ اوليۀ فقه صاحبان فتوا همچون على بن بابويه (م 329 ق) و جعفر بن قولويه (م 368 ق) صرفا براساس متن روايات فتوا مىدادهاند تا جايى كه فتاواى آنان در هنگام نبودن روايات به منزلۀ احاديث اهل بيت(ع) مورد استناد و استدلال واقع مىشده است. | در دورۀ اوليۀ فقه صاحبان فتوا همچون على بن بابويه (م 329 ق) و جعفر بن قولويه (م 368 ق) صرفا براساس متن روايات فتوا مىدادهاند تا جايى كه فتاواى آنان در هنگام نبودن روايات به منزلۀ احاديث اهل بيت(ع) مورد استناد و استدلال واقع مىشده است. | ||
به همين دليل نيز در الذكرى [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | به همين دليل نيز در الذكرى [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق) آمده است: و قد كان الأصحاب يتمسكون بما يجدونه في شرايع الشيخ أبي الحسن بن بابويه رحمه اللّه عند إعواز النصوص لحسن ظنّهم به و إن فتواه كروايته و بالجملة تنزل فتاويهم منزلة روايتهم (صفحۀ 4 و 5 الذكرى). | ||
در اين كتاب سعى شده است با جمعآورى فتاواى على بن بابويه از كتابهاى فرزندش [[شيخ صدوق]] در [[من لايحضره الفقيه]]، المقنع، الهداية، علل الشرايع، العيون كه با تعبير «قال والدي رحمه الله في رسالته إليّ» از وى نقل نموده است در كنار هم مجموعهاى ارزشمند در اختيار عالمان و فضلاء علوم دينى قرار گيرد. | در اين كتاب سعى شده است با جمعآورى فتاواى على بن بابويه از كتابهاى فرزندش [[شيخ صدوق]] در [[من لايحضره الفقيه]]، المقنع، الهداية، علل الشرايع، العيون كه با تعبير «قال والدي رحمه الله في رسالته إليّ» از وى نقل نموده است در كنار هم مجموعهاى ارزشمند در اختيار عالمان و فضلاء علوم دينى قرار گيرد. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
از آنجايى كه آیتالله | از آنجايى كه آیتالله آقا حسين بروجردى (م 1380 ق) استاد گردآورندۀ كتاب، بارها شاگردان خود را ترغيب و تشويق به فتاواى قدماء اصحاب اماميه مىكرده است و آنها را دريافت كنندگان مسائل فقهى از متن روايات اهل بيت(ع) معرفى مىكرده است بنابراين وى علاقه داشته است كه نظريات على بن بابويه از كتابهاى فرزندش [[شيخ صدوق]] و موسوعههاى فقهى مثل مختلف الشيعة گردآورى شود. | ||
آنچنان كه در مقدمۀ كتاب به نقل از [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] | آنچنان كه در مقدمۀ كتاب به نقل از [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] آمده است: كان يقول قدس سره إنّه كان لعليّ بن بابويه القمي رسالة سمّي برسالة الشرايع لم تصل هذه الرسالة إلينا و لكن فتاواه كثيرا إما منقولة في كتب ولده الصدوق فمن تصدّى و تحمل للجمع بين الفتاوى في موسوعة واحدة بحيث يجعلها كرسالة واحدة مستقلة كان مأجورا عند الله إن شاء الله. | ||
به دلايلى كه ذكر شد حاج شيخ عبدالرحيم بروجردى تصميم به جمعآورى فتاواى على بن بابويه گرفته و در اين امر آیتاللهحاج شيخ على پناه اشتهاردى وى را يارى داده كه با نگارش مقدمۀ كتاب در فضيلت كسب علم، طريقۀ استنباط احكام و طريقۀ جمعآورى اين دو رساله، زندگىنامۀ على بن بابويه و حسن بن ابى عقيل و پاورقىهاى عالمانهاش برارزش اين كتاب افزوده است. | به دلايلى كه ذكر شد حاج شيخ عبدالرحيم بروجردى تصميم به جمعآورى فتاواى على بن بابويه گرفته و در اين امر آیتاللهحاج شيخ على پناه اشتهاردى وى را يارى داده كه با نگارش مقدمۀ كتاب در فضيلت كسب علم، طريقۀ استنباط احكام و طريقۀ جمعآورى اين دو رساله، زندگىنامۀ على بن بابويه و حسن بن ابى عقيل و پاورقىهاى عالمانهاش برارزش اين كتاب افزوده است. | ||
پس از بازنگرى مطالب كتاب توسط آیتالله اشتهاردى و جبران نقايص آن با استفاده از مختلف الشيعة علامۀ حلّى و ساير كتب فقهى، اين كتاب به حضرت آیتالله | پس از بازنگرى مطالب كتاب توسط آیتالله اشتهاردى و جبران نقايص آن با استفاده از مختلف الشيعة علامۀ حلّى و ساير كتب فقهى، اين كتاب به حضرت آیتالله [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد محمدرضا گلپايگانى]] عرضه شده است و ايشان پس از تأييد آن اجازۀ چاپ آن را براى استفاده در حوزههاى علميّه در سال 1406 ق داده است. | ||
==تاريخ انتشار== | ==تاريخ انتشار== |
ویرایش