پرش به محتوا

مجموعه فتاوی ابن بابویه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'آية اللّه ' به 'آیت‌الله')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۵۴: خط ۵۴:
در دورۀ اوليۀ فقه صاحبان فتوا همچون على بن بابويه (م 329 ق) و جعفر بن قولويه (م 368 ق) صرفا براساس متن روايات فتوا مى‌داده‌اند تا جايى كه فتاواى آنان در هنگام نبودن روايات به منزلۀ احاديث اهل بيت(ع) مورد استناد و استدلال واقع مى‌شده است.
در دورۀ اوليۀ فقه صاحبان فتوا همچون على بن بابويه (م 329 ق) و جعفر بن قولويه (م 368 ق) صرفا براساس متن روايات فتوا مى‌داده‌اند تا جايى كه فتاواى آنان در هنگام نبودن روايات به منزلۀ احاديث اهل بيت(ع) مورد استناد و استدلال واقع مى‌شده است.


به همين دليل نيز در الذكرى [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق) آمده است: و قد كان الأصحاب يتمسكون بما يجدونه في شرايع الشيخ أبي الحسن بن بابويه رحمه اللّه عند إعواز النصوص لحسن ظنّهم به و إن فتواه كروايته و بالجملة تنزل فتاويهم منزلة روايتهم (صفحۀ 4 و 5 الذكرى).
به همين دليل نيز در الذكرى [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق) آمده است: و قد كان الأصحاب يتمسكون بما يجدونه في شرايع الشيخ أبي الحسن بن بابويه رحمه اللّه عند إعواز النصوص لحسن ظنّهم به و إن فتواه كروايته و بالجملة تنزل فتاويهم منزلة روايتهم (صفحۀ 4 و 5 الذكرى).


در اين كتاب سعى شده است با جمع‌آورى فتاواى على بن بابويه از كتاب‌هاى فرزندش [[شيخ صدوق]] در [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]، المقنع، الهداية، علل الشرايع، العيون كه با تعبير «قال والدي رحمه الله في رسالته إليّ» از وى نقل نموده است در كنار هم مجموعه‌اى ارزشمند در اختيار عالمان و فضلاء علوم دينى قرار گيرد.
در اين كتاب سعى شده است با جمع‌آورى فتاواى على بن بابويه از كتاب‌هاى فرزندش [[شيخ صدوق]] در [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]، المقنع، الهداية، علل الشرايع، العيون كه با تعبير «قال والدي رحمه الله في رسالته إليّ» از وى نقل نموده است در كنار هم مجموعه‌اى ارزشمند در اختيار عالمان و فضلاء علوم دينى قرار گيرد.
خط ۶۱: خط ۶۱:




از آنجايى كه آیت‌الله آقا حسين بروجردى (م 1380 ق) استاد گردآورندۀ كتاب، بارها شاگردان خود را ترغيب و تشويق به فتاواى قدماء اصحاب اماميه مى‌كرده است و آنها را دريافت كنندگان مسائل فقهى از متن روايات اهل بيت(ع) معرفى مى‌كرده است بنابراين وى علاقه داشته است كه نظريات على بن بابويه از كتاب‌هاى فرزندش [[شيخ صدوق]] و موسوعه‌هاى فقهى مثل مختلف الشيعة گردآورى شود.
از آنجايى كه آیت‌الله آقا حسين بروجردى (م 1380 ق) استاد گردآورندۀ كتاب، بارها شاگردان خود را ترغيب و تشويق به فتاواى قدماء اصحاب اماميه مى‌كرده است و آنها را دريافت كنندگان مسائل فقهى از متن روايات اهل بيت(ع) معرفى مى‌كرده است بنابراين وى علاقه داشته است كه نظريات على بن بابويه از كتاب‌هاى فرزندش [[شيخ صدوق]] و موسوعه‌هاى فقهى مثل مختلف الشيعة گردآورى شود.


آنچنان كه در مقدمۀ كتاب به نقل از [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] آمده است: كان يقول قدس سره إنّه كان لعليّ بن بابويه القمي رسالة سمّي برسالة الشرايع لم تصل هذه الرسالة إلينا و لكن فتاواه كثيرا إما منقولة في كتب ولده الصدوق فمن تصدّى و تحمل للجمع بين الفتاوى في موسوعة واحدة بحيث يجعلها كرسالة واحدة مستقلة كان مأجورا عند الله إن شاء الله.
آنچنان كه در مقدمۀ كتاب به نقل از [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] آمده است: كان يقول قدس سره إنّه كان لعليّ بن بابويه القمي رسالة سمّي برسالة الشرايع لم تصل هذه الرسالة إلينا و لكن فتاواه كثيرا إما منقولة في كتب ولده الصدوق فمن تصدّى و تحمل للجمع بين الفتاوى في موسوعة واحدة بحيث يجعلها كرسالة واحدة مستقلة كان مأجورا عند الله إن شاء الله.


به دلايلى كه ذكر شد حاج شيخ عبدالرحيم بروجردى تصميم به جمع‌آورى فتاواى على بن بابويه گرفته و در اين امر آیت‌اللهحاج شيخ على پناه اشتهاردى وى را يارى داده كه با نگارش مقدمۀ كتاب در فضيلت كسب علم، طريقۀ استنباط احكام و طريقۀ جمع‌آورى اين دو رساله، زندگى‌نامۀ على بن بابويه و حسن بن ابى عقيل و پاورقى‌هاى عالمانه‌اش برارزش اين كتاب افزوده است.
به دلايلى كه ذكر شد حاج شيخ عبدالرحيم بروجردى تصميم به جمع‌آورى فتاواى على بن بابويه گرفته و در اين امر آیت‌اللهحاج شيخ على پناه اشتهاردى وى را يارى داده كه با نگارش مقدمۀ كتاب در فضيلت كسب علم، طريقۀ استنباط احكام و طريقۀ جمع‌آورى اين دو رساله، زندگى‌نامۀ على بن بابويه و حسن بن ابى عقيل و پاورقى‌هاى عالمانه‌اش برارزش اين كتاب افزوده است.


پس از بازنگرى مطالب كتاب توسط آیت‌الله اشتهاردى و جبران نقايص آن با استفاده از مختلف الشيعة علامۀ حلّى و ساير كتب فقهى، اين كتاب به حضرت آیت‌الله [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد محمدرضا گلپايگانى]] عرضه شده است و ايشان پس از تأييد آن اجازۀ چاپ آن را براى استفاده در حوزه‌هاى علميّه در سال 1406 ق داده است.
پس از بازنگرى مطالب كتاب توسط آیت‌الله اشتهاردى و جبران نقايص آن با استفاده از مختلف الشيعة علامۀ حلّى و ساير كتب فقهى، اين كتاب به حضرت آیت‌الله [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد محمدرضا گلپايگانى]] عرضه شده است و ايشان پس از تأييد آن اجازۀ چاپ آن را براى استفاده در حوزه‌هاى علميّه در سال 1406 ق داده است.


==تاريخ انتشار==
==تاريخ انتشار==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش