۶۱٬۱۸۹
ویرایش
موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۸:۵۷
، ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو'
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR02498.jpg|بندانگشتی|موسوی زنجانی، محمد بن | [[پرونده:NUR02498.jpg|بندانگشتی|موسوی زنجانی، محمد بن ابوالقاسم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|موسوی زنجانی، محمد بن | ! نام!! data-type='authorName'|موسوی زنجانی، محمد بن ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| زنجانی، | |data-type='authorOtherNames'| زنجانی، ابوطالب محمد بن ابوالقاسم | ||
موسوی، | موسوی، ابوطالب محمد بن ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
ميرزا | ميرزا ابوطالب(محمد) زنجانى، فرزند ميرزا ابوالقاسم زنجانى، در 18 ذى القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]] و شيخ راضى شركت كرد. | ||
او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا | او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابوالمكارم و آیت‌الله آميرزا ابوعبدالله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد. | ||
او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد. | او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد. | ||