پرش به محتوا

موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ بهايى' به 'شيخ بهايى')
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله')
خط ۴۳: خط ۴۳:
ميرزا ابو طالب(محمد) زنجانى، فرزند ميرزا ابو القاسم زنجانى، در 18 ذى القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]] و شيخ راضى شركت كرد.
ميرزا ابو طالب(محمد) زنجانى، فرزند ميرزا ابو القاسم زنجانى، در 18 ذى القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]] و شيخ راضى شركت كرد.


او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابو المكارم و آیت‌الله آميرزا ابو عبد الله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد.
او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابو المكارم و آیت‌الله آميرزا ابو عبدالله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد.


او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد.
او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش