من أعيان الشيعة أبوعلي الفارسي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو'
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')')
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR10486J1.jpg|بندانگشتی|من اعیان الشیعه ابو علی الفارسی]]
[[پرونده:NUR10486J1.jpg|بندانگشتی|من اعیان الشیعه ابوعلی الفارسی]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|+ |
|-
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|من اعیان الشیعه ابو علی الفارسی
! نام کتاب!! data-type='bookName'|من اعیان الشیعه ابوعلی الفارسی
|-
|-
|نام های دیگر کتاب  
|نام های دیگر کتاب  
خط ۴۸: خط ۴۸:




«من اعيان الشيعه ابو على فارسى» تاليف عبد الفتاح اسماعيل شلبى به زبان عربى، پايان نامه او در دانشكده دار العلوم القاهره مصر پيرامون زندگانى، جايگاه علمى و آثار ابو على به مناسبت بزرگداشت هزارمين سال در گذشت او مى‌باشد.  
«من اعيان الشيعه ابوعلى فارسى» تاليف عبد الفتاح اسماعيل شلبى به زبان عربى، پايان نامه او در دانشكده دار العلوم القاهره مصر پيرامون زندگانى، جايگاه علمى و آثار ابوعلى به مناسبت بزرگداشت هزارمين سال در گذشت او مى‌باشد.  


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۶۰: خط ۶۰:




باب اول شامل سه فصل پيرامون تبيين احوال سياسى اجتماعى و علمى عصر بوعلى، معرفى زندگانى، شخصيت علمى و اخلاقى و آثار ابو على، اثبات تشيّع او، مصادر تحقيق، آشنايى ابوعلى به زبان فارسى، متاثر بودن قرائتش از عمرو البصرى با استفاده از نصوص، مقابله بين آراء بصريون و كوفيون و آنچه در كتاب ابوعلى آمده و نظريات او در مسائل نحوى اشاره و بصرى بودن مذهب او، اساتيد، شاگردان و تاريخ وفات ميباشد. مولف اشاره‌اى به گوناگونى قرائت در عصر ابوعلى داشته و با جمع كردن قراعات صحيح و شاذ و بحث از اسنادشان، مختار ابن مجاهد و بيان روش سيبويه در احتجاج بر قرائات، دليل ابوعلى را در اختيار قرائات هفتگانه بررسى و بعد از بيان روش او در كتاب الحجه، شرح كلمات غريب قرآن، روش تفسير نصوص قرآنى و تعليل روش او با استناد به شاهد مثالها، مى نويسد: ابن خروف اندلسى در احتجاج به احاديث و استشهاد به علم لغت، نحو و صرف، متاثر از ابو على و قرآن كريم، احاديث شريف، اشعار قديمى عربى، لهجه‌هاى عربى، تقديم سماع و روايت از عرب برقياس، تطبيق قياس بر آنچه قراء نقل كرده‌اند و عبارت سيبويه در كتابش، مواد علمى مورد احتجاج ابوعلى در كتاب حجت مى باشد. ايشان مقارنه‌اى بين مباحث ابوعلى با احتجاج كنندگان برقرائات فراء، زجّاج، ابن سرّاج، ابن خالويه كرده و كتب ايشان را ذكر و مورد بررسى قرار داده است، به طور مثال ميفرمايد: در معانى قرآن كتاب معانى فرّاء كشف از مذهب قرّاء كوفى در احتجاج و پيروى از روش گذشتگان داشته و اغلب موارد بر مذهب بصريون ميباشد..  
باب اول شامل سه فصل پيرامون تبيين احوال سياسى اجتماعى و علمى عصر بوعلى، معرفى زندگانى، شخصيت علمى و اخلاقى و آثار ابوعلى، اثبات تشيّع او، مصادر تحقيق، آشنايى ابوعلى به زبان فارسى، متاثر بودن قرائتش از عمرو البصرى با استفاده از نصوص، مقابله بين آراء بصريون و كوفيون و آنچه در كتاب ابوعلى آمده و نظريات او در مسائل نحوى اشاره و بصرى بودن مذهب او، اساتيد، شاگردان و تاريخ وفات ميباشد. مولف اشاره‌اى به گوناگونى قرائت در عصر ابوعلى داشته و با جمع كردن قراعات صحيح و شاذ و بحث از اسنادشان، مختار ابن مجاهد و بيان روش سيبويه در احتجاج بر قرائات، دليل ابوعلى را در اختيار قرائات هفتگانه بررسى و بعد از بيان روش او در كتاب الحجه، شرح كلمات غريب قرآن، روش تفسير نصوص قرآنى و تعليل روش او با استناد به شاهد مثالها، مى نويسد: ابن خروف اندلسى در احتجاج به احاديث و استشهاد به علم لغت، نحو و صرف، متاثر از ابوعلى و قرآن كريم، احاديث شريف، اشعار قديمى عربى، لهجه‌هاى عربى، تقديم سماع و روايت از عرب برقياس، تطبيق قياس بر آنچه قراء نقل كرده‌اند و عبارت سيبويه در كتابش، مواد علمى مورد احتجاج ابوعلى در كتاب حجت مى باشد. ايشان مقارنه‌اى بين مباحث ابوعلى با احتجاج كنندگان برقرائات فراء، زجّاج، ابن سرّاج، ابن خالويه كرده و كتب ايشان را ذكر و مورد بررسى قرار داده است، به طور مثال ميفرمايد: در معانى قرآن كتاب معانى فرّاء كشف از مذهب قرّاء كوفى در احتجاج و پيروى از روش گذشتگان داشته و اغلب موارد بر مذهب بصريون ميباشد..  


باب چهارم تحت عنوان تاثيرپذيرى مخالفين از ابوعلى در احتجاجات براى قرائات هفتگانه است و پس از معرفى مخالفين مذهب ابوعلى و راههاى متاثر شدن آنان، آثار تاثير پذير بودن ايشان در كتب و مباحث قرآنى و قرائت قرآن و سبك استدلالهاى آنها و ارتباط آنها با روش ابوعلى از سيبويه به بعد، به تبيين تاثير سه تن از متاخرين با نامهاى ابن جنى، مكى بن ابى طالب و ابى عمرو الدانى پرداخته و مستدلين قرائات را بر دو دسته‌ى اثر و قياس تقسيم كرده‌اند. نگارنده پس از اقامه دليل براينكه واضح نحو ابو الاسود است به روش او در نقطه گذارى مصحف اشاره و به نقطه شروع مباحث بصريّون و كوفيّون در نحو و ارتباط مباحث نحوى از زبان ابوالاسود تا ابوعلى را تبيين مى كند. نگارنده با بررسى كتب ابوعلى و سير بحثهاى مهم آن و تبيين ظهور شخصيت نحوى او، اساتيدى كه بر آنها اعتماد و اصولى كه تقرير كرده، مصادر و روشى كه ملتزم بوده، اعتراضات و ابتكارات، مسائل بلاغى و اختلافى كه به آنها احتجاج كرده، هريك از كتابهاى ابوعلى را مشتمل بر خصوصيّتى مى داند و به نظريات واقعى او در «مسائل المشكله» و «البغداديات» و سائر كتبش اشاره و كتاب «اغفال» را مسائلى مى داند كه در آن ابوعلى به بررسى برخى نظريات زجاج پرداخته نه ابن سرّاج و پس از معرفى آثار او و ارزش علمى آنها، جايگاه ابو على بين بزرگان نحوى معاصر او، و مقايسه‌ى بين نظريات او و سيرافى، رمانى و زجاج، در باب بعد به ميزان تاثيرپذيرى مخالفين نحوى ابوعلى در مسائل اصلى، فرعى، مسائل اختلافى و اعراب در قالب مثالهايى از ابن جنّى در خصائص، ابن شجرى در امالى، ابن انبارى در الانصاف و ابى البقاء العكبرى در اعراب القرآن پرداخته و در آخر، محققين را دعوت به پژوهش پيرامون ساير جوانب علمى ابوعلى مى كند.  
باب چهارم تحت عنوان تاثيرپذيرى مخالفين از ابوعلى در احتجاجات براى قرائات هفتگانه است و پس از معرفى مخالفين مذهب ابوعلى و راههاى متاثر شدن آنان، آثار تاثير پذير بودن ايشان در كتب و مباحث قرآنى و قرائت قرآن و سبك استدلالهاى آنها و ارتباط آنها با روش ابوعلى از سيبويه به بعد، به تبيين تاثير سه تن از متاخرين با نامهاى ابن جنى، مكى بن ابى طالب و ابى عمرو الدانى پرداخته و مستدلين قرائات را بر دو دسته‌ى اثر و قياس تقسيم كرده‌اند. نگارنده پس از اقامه دليل براينكه واضح نحو ابوالاسود است به روش او در نقطه گذارى مصحف اشاره و به نقطه شروع مباحث بصريّون و كوفيّون در نحو و ارتباط مباحث نحوى از زبان ابوالاسود تا ابوعلى را تبيين مى كند. نگارنده با بررسى كتب ابوعلى و سير بحثهاى مهم آن و تبيين ظهور شخصيت نحوى او، اساتيدى كه بر آنها اعتماد و اصولى كه تقرير كرده، مصادر و روشى كه ملتزم بوده، اعتراضات و ابتكارات، مسائل بلاغى و اختلافى كه به آنها احتجاج كرده، هريك از كتابهاى ابوعلى را مشتمل بر خصوصيّتى مى داند و به نظريات واقعى او در «مسائل المشكله» و «البغداديات» و سائر كتبش اشاره و كتاب «اغفال» را مسائلى مى داند كه در آن ابوعلى به بررسى برخى نظريات زجاج پرداخته نه ابن سرّاج و پس از معرفى آثار او و ارزش علمى آنها، جايگاه ابوعلى بين بزرگان نحوى معاصر او، و مقايسه‌ى بين نظريات او و سيرافى، رمانى و زجاج، در باب بعد به ميزان تاثيرپذيرى مخالفين نحوى ابوعلى در مسائل اصلى، فرعى، مسائل اختلافى و اعراب در قالب مثالهايى از ابن جنّى در خصائص، ابن شجرى در امالى، ابن انبارى در الانصاف و ابى البقاء العكبرى در اعراب القرآن پرداخته و در آخر، محققين را دعوت به پژوهش پيرامون ساير جوانب علمى ابوعلى مى كند.  


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش