پرش به محتوا

قمی، حسن بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR06947.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
 
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
خط ۳۲: خط ۳۲:




«تاج الدين حسن خطيب ابن بهاء الدين على بن حسن بن عبد الملك قمى»، مترجم «تاريخ قم»، از اديبان و فاضلان قم در اواخر قرن هشتم و نيمه نخست قرن نهم هجرى است (متوفاى پيش از رمضان سال 847ق). وى كه مردى اديب و دانشمند و متبحر در ادبيات فارسى و عربى بود، به خواهش و تشويق حاكم قم، خواجه ابراهيم بن محمود بن محمد بن على صفى، در سال‌هاى 805 و 806ق، آن را از عربى به فارسى برگرداند.
«تاج الدين حسن خطيب ابن بهاء الدين على بن حسن بن عبدالملك قمى»، مترجم «تاريخ قم»، از اديبان و فاضلان قم در اواخر قرن هشتم و نيمه نخست قرن نهم هجرى است (متوفاى پيش از رمضان سال 847ق). وى كه مردى اديب و دانشمند و متبحر در ادبيات فارسى و عربى بود، به خواهش و تشويق حاكم قم، خواجه ابراهيم بن محمود بن محمد بن على صفى، در سال‌هاى 805 و 806ق، آن را از عربى به فارسى برگرداند.


او فرزندى داشته به نام «بهاء الدين حافظ كاتب قمى» كه داراى خط خوشى بوده و نسخه اصل كتاب «تاريخ قم» كه در تحقيق محمدرضا انصارى قمى مورد استفاده قرار گرفته، به خط نسخ نستعليق زيباى اوست.
او فرزندى داشته به نام «بهاء الدين حافظ كاتب قمى» كه داراى خط خوشى بوده و نسخه اصل كتاب «تاريخ قم» كه در تحقيق محمدرضا انصارى قمى مورد استفاده قرار گرفته، به خط نسخ نستعليق زيباى اوست.


متن عربى كتاب «تاريخ قم» از هنگام تدوين در سال 379ق، تا سال‌هاى نخستين قرن نهم هجرى، در دسترس اهل علم قرار داشت، ليكن در سال 805ق، به زبان فارسى برگردانده شد و با ترجمه آن، متن اصلى و عربى آن از ميان رفت و تاكنون پس از گذشت بيش از پنج قرن، اثرى از آن يافت نشده و تمامى كوشش‌ها و جست‌وجوها براى يافتن اثرى از آن بى‌نتيجه مانده است و به گفته علامه سيد عبد العزيز طباطبايى، به احتمال قوى متن عربى كتاب قم به سرنوشت بسيارى از اصول اربعمائة - كه پس از تدوين مجموعه‌هاى حديثى كتب اربعه و ضميمه شدن اخبار و روايات آن اصول در مجموعه‌هاى فراگير، نياز به مراجعه و استنساخ آنها كم شد و به‌تدريج نسخه‌هاى كهن باقى‌مانده بر اثر حوادث روزگار از ميان رفت - گرفتار آمده است.
متن عربى كتاب «تاريخ قم» از هنگام تدوين در سال 379ق، تا سال‌هاى نخستين قرن نهم هجرى، در دسترس اهل علم قرار داشت، ليكن در سال 805ق، به زبان فارسى برگردانده شد و با ترجمه آن، متن اصلى و عربى آن از ميان رفت و تاكنون پس از گذشت بيش از پنج قرن، اثرى از آن يافت نشده و تمامى كوشش‌ها و جست‌وجوها براى يافتن اثرى از آن بى‌نتيجه مانده است و به گفته علامه سيد عبدالعزيز طباطبايى، به احتمال قوى متن عربى كتاب قم به سرنوشت بسيارى از اصول اربعمائة - كه پس از تدوين مجموعه‌هاى حديثى كتب اربعه و ضميمه شدن اخبار و روايات آن اصول در مجموعه‌هاى فراگير، نياز به مراجعه و استنساخ آنها كم شد و به‌تدريج نسخه‌هاى كهن باقى‌مانده بر اثر حوادث روزگار از ميان رفت - گرفتار آمده است.




۶۱٬۱۸۹

ویرایش